NIBIRU ORDEAL: “Solar Eclipse”

ALBUM

Οι Nibiru Ordeal είναι ένα πρωτοεμφανιζόμενο συγκρότημα από την Φινλανδία και το “Solar Eclipse” είναι το πρώτο τους album. Σαν μπάντα υπάρχουν από το 2006, έχουν βγάλει ακόμα ένα EP το Spacebeast (2015), αλλά μόλις φέτος κατάφεραν να κυκλοφορήσουν το ντεμπούτο τους, το οποίο μάλιστα είναι και αυτοχρηματοδοτούμενο.

Οι Φινλανδοί παίζουν κλασικό europower με εμφανείς επιρροές από Helloween, Rhapsody Of Fire και κυρίως Stratovarius. Το πενταμελές συγκρότημα πιστεύει αρκετά στον εαυτό του, αφού το “Solar Eclipse” διαρκεί συνολικά 80 λεπτά. Φυσικά είναι πολύ δύσκολο να διατηρήσεις το ενδιαφέρον του ακροατή για τόσο μεγάλη χρονική διάρκεια και έτσι αναμενόμενα ο δίσκος έχει κάποια τραγούδια που η ποιότητά τους είναι πιο χαμηλά από άλλα και επίσης σε αρκετά σημεία η μουσική τους ανακυκλώνεται. Σαν μπάντα είναι αρκετά “δεμένη”, τεχνικά είναι καλοί και αυτό φαίνεται και στις συνθέσεις, αλλά θα τους ήθελα πιο επιθετικούς στο παίξιμό τους. Η απόδοση του έμπειρου Andi Kravljača στα φωνητικά είναι ικανοποιητική, τραγουδάει μετρημένα και δεν κουράζει με υπερβολικές τσιρίδες, λάθος στο οποίο υποπίπτουν άλλοι τραγουδιστές. Η παραγωγή μας τα χαλάει λίγο γιατί ο ήχος δεν είναι “κρυστάλλινος” όπως θα έπρεπε στο είδος, αλλά είναι λίγο “μουντός”. Σίγουρα πρέπει να προσέξουν το θέμα της πρωτοτυπίας, αφού αρκετά σημεία είχα την εντύπωση ότι τα είχα ξανακούσει από κάπου αλλού. Γενικά το προσπαθούν το πράγμα, όμως ο δίσκος έχει συγκεκριμένο “ταβάνι”, με τις συνθέσεις να είναι λίγο πάνω του μετρίου.

Το “Solar Eclipse” είναι ένα album που μπορεί να γίνει αφετηρία για τους Nibiru Ordeal, ώστε σε μελλοντική τους προσπάθεια να τα καταφέρουν καλύτερα. Λιγότερη ποσότητα και περισσότερη ποιότητα στις συνθέσεις, καθώς και φιλτράρισμα των επιρροών τους και όχι κοπιάρισμα, είναι πράγματα που πρέπει να δουλέψουν, αν θέλουν να ξεχωρίσουν. Στο χέρι τους είναι να τα καταφέρουν.

https://www.facebook.com/NibiruOrdeal/

445

Avatar photo
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.