THE BLACK KEYS: 10 τραγούδια που περιμένουμε καρτερικά να ακούσουμε στο Rockwave Festival

TRIBUTE

Πάνε οχτώ χρόνια από την τελευταία φορά που το εκρηκτικό δίδυμο που γνωρίζουμε ως Black Keys (live report) επισκέφθηκε τη χώρα μας, αλλά πλέον κοντοζυγώνει η επανένωση που κόσμος και κοσμάκης περιμένει – και με ένα line up φωτιά, έτοιμο να ξεσηκώσει κάθε ψυχή που θα βρίσκεται στο Terravibe εκείνη τη μέρα (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ).

Η τελευταία – και πρώτη – συναυλία των Black Keys στη Μαλακάσα το μακρινό (xριστέ μου) 2015 άφησε το ανεξίτηλο σημάδι της στο ελληνικό κοινό της indie rock, που ένιωσε για πρώτη φορά τι εστί να βιώνεις live την εμφάνιση ενός από τα μεγαλύτερα indie συγκροτήματα αυτή τη στιγμή στον πλανήτη. Για εμένα δε, σηματοδότησε και την παρθενική μου επίσκεψη στο Terravibe Park, κάτι που συνέβαλε στο να ανακαλώ την ανάμνηση εκείνης της ημέρας με περίσσιο ρομαντισμό.

Μέσα στα οχτώ αυτά χρόνια έχουν μεσολαβήσει οι κυκλοφορίες τρεις δίσκων (“Let’s Rock”, “Delta Kream”, “Dropout Boogie“), διατηρώντας έτσι το συνεχώς αυξανόμενο fan base τους αλλά και τη σταθερή τους θέση στην κορυφή. Στις 8 Ιουλίου, αναμένουμε να ακούσουμε τα κλασσικά αγαπημένα μας κομμάτια, αλλά και μπόλικο “καινούριο” υλικό.

Με αφορμή την πολυαναμενόμενη άφιξη της indie τετράδας στη χώρα μας λοιπόν, τι πιο ιδανικό από ένα ζέσταμα με δέκα από τα πιο αγαπημένα κομμάτια απ’ όλη τη μουσική τους καριέρα; Μετά από πολλά sessions με τα ακουστικά μου, κατέληξα σε μια προσωπική αγαπημένη δεκάδα που προτείνω ανεπιφύλακτα και που είμαι σίγουρη πως αν ακούσουμε έστω και μισά από αυτά την ημέρα του live, θα βγούμε κερδισμένοι.

Δεν περιέχεται το Lonely Boy, λίγο έλεος κάπου.

1.“Tighten Up” (“Brothers”, 2010)
Μελαγχολικό μέσα στην τσαχπινιά του, το “Tighten Up” αποτελεί μια στιγμή των Black Keys που παρότι στιχουργικά δεν ξεφεύγει από τις θεματικές στις οποίες μας έχουν συνηθίσει, εκπέμπει κάτι το τόσο ευαίσθητο, που θέλοντας και μη, σου ρίχνει κάθε τείχος άμυνας όταν το ακούς.

2.“Fever” (“Turn Blue“, 2014)
Οι Black Keys του “Turn Blue” για εμένα είναι οι Black Keys στα καλύτερά τους. Και το “Fever” είναι ίσως η πιο τρανταχτή απόδειξη!

3.“Little Black Submarines” (“El Camino”, 2011)
Το “Little Black Submarines” δεν επιτρέπεται να λείπει από κανένα setlist των Black Keys. Είναι αυτό το τραγούδι που μέσα στο κέφι και τον χορό, θα σε αφήσει να πάρεις μια ανάσα και να χαθείς πλανώμενος στις γεμάτες νοσταλγία νότες του.

4.“Weight of Love” (“Turn Blue”, 2014)
Το “Weight of Love” αποτελεί μια ιδιάζουσα περίπτωση. Πρόκειται για ένα κομμάτι όπου οι Black Keys αδιαμφισβήτητα πειραματίστηκαν με τον ήχο τους, εντάσσοντας σε αυτόν πολύ πιο ψυχεδελικές νότες, διατηρώντας, όμως, την ταυτότητά τους και τη χαρακτηριστική τους χροιά, κάτι που στο δικό μου λεξικό, μεταφράζεται ως επιτυχία.

5.“Shine A Little Light” (“Let’s Rock”, 2019)
Από τα πιο ρυθμικά και ξεσηκωτικά κομμάτια των Black Keys, με ηλεκτριστικά riffs, από μια σχετικά πρόσφατη δουλειά των Black Keys “Let’s Rock”, που όρισε την επιστροφή του indie διδύμου μετά από πέντε χρόνια δισκογραφικής απουσίας. Οραματίζομαι τη μπάντα να το παίζει live και να φεύγουν μπύρες δεξιά κι αριστερά, και είμαι πολύ μέσα για αυτό.

6.“Run Right Back” (“El Camino, 2011)
Τα κολλητικά riff και ο ξεσηκωτικός indie ρυθμός που χαρακτηρίζει τις συνθέσεις των Black Keys, ξεδιπλώνεται με αριστοτεχνεία στο “Run Right Back”, ένα κομμάτι ηλεκτρικό, κολλητικό, χορευτικό, που σίγουρα αποτελεί ένα από τα highlights τόσο του “El Camino”, όσο και ολόκληρης της μουσικής πορείας της μπάντας.

7.10 Lovers (“Turn Blue”, 2014)
Τα “Daft Punkικά” vibes στο “10 Lovers” βρίσκονται στο απόγειό τους, σε ένα κομμάτι ορόσημο για τους πιο ηλεκτρονικούς Black Keys. Τι να κάνουμε, οι αδυναμίες δεν κρύβονται.

8.“When The Lights Go Out” (“Rubber Factory”, 2004)
Πάμε λίγο πίσω, στο “Rubber Factory”, τρίτος full length δίσκος για τους Black Keys, σε μια περίοδο που με το ξεκίνημά τους κιόλας είχαν γίνει έρμαια της εκρηκτικής τους έμπνευσης, μιας που από το ντεμπούτο δίσκο τους το 2002 (“The Big Come Up”) και για τις επόμενες δύο χρονιές, είχαμε νέο full length κάθε χρόνο (“Thickfreakness” – 2003 & “Rubber Factory” – 2004). Οι πιο country καταβολές των Black Keys στην πρώιμη φάση τους ήταν ολοφάνερες και πιστεύω ακράδατα πως ένα ολοκληρωμένο setlist τους οφείλει να δώσει τα μνεία του σε αυτήν.

9.“Gold on the Ceiling” (“El Camino”, 2011)
Μια από τις φορές που οι Black Keys κέρδισαν την καταξίωση όχι μόνο από κριτικούς, αλλά και κοινό, καθώς το “Gold on the Ceiling” είναι ένα από τα πιο χιλιοπαιγμένα κομμάτια τους, πράγμα που βρίσκω απόλυτα λογικό και δίκαιο. Ένα άκρως ραδιοφωνικό τραγούδι, με την καλή έννοια, που ακόμη και τώρα ηλεκτρίζει τον ακροατή του κάθε φορά που το ακούει. Οι synth λεπτομέρειες που δίνουν βάθος στο κομμάτι, κάτι που υπό άλλες συνθήκες προσωπικά νιώθω να μου λείπει αρκετά από τους Black Keys, συμπληρώνει τη συνταγή της επιτυχίας, και εμείς περιμένουμε να γκρεμιστεί το Terra Vibe υπό τους χρυσούς ρυθμούς του.

10.“Psychotic Girl” (“Attack & Release”, 2008)
Το “Psychotic Girl” πρόκειται για ένα από τα πιο ιδιαίτερα κομμάτια των Black Keys έως τώρα. Ο ιδιαίτερος συνδυασμός μινιμαλιστικών ηλεκτρικών riffs με πιάνο αποτελούν το κερασάκι σε μια “corky” τούρτα άκρως ατμοσφαιρική, που θα μπορούσε να στέκεται και ως soundtrack σε ερωτικό cult horror.

553

Avatar photo
About Άννα Βασιλικοπούλου 31 Articles
Η μουσική διπολικότητα επικρατεί από μικρή στην καρδιά της Άννας, καθώς από μικρό παιδί οι πρώτες επαφές με αυτήν και λατρείες της ήταν η Britney Spears, οι Muse, οι Archive και οι Evanescence. Πλέον είναι fangirl των Leprous και σκοπός της ζωής της είναι να μεταλαμπαδεύσει αυτήν την αγάπη της σε κάθε λάτρη της (καλής, please) μουσικής. Όσο πιο πολλά μουσικά είδη ακούει ταυτόχρονα, τόσο το καλύτερο. Έχει σοβαρή αλλεργία στους Iron Maiden. Άντε να αγαπάει τόσο δα και τον Κινηματογράφο, όμως ο λόγος που επέλεξε να σπουδάσει γύρω από αυτόν κατά βάθος ήταν για να κρύψει το πραγματικό weeb που είναι.