Αν έπρεπε να δώσουμε ως σημείο αναφοράς το άτριχο μέρος του κατά τα συνήθη τριχωτού της κεφαλής, τότε στους πιο αναγνωρίσιμους θαμώνες αυτού του club μαζί με προσωπικότητες όπως οι Jason Statham, Bruce Willis, Woody Harrelson, Γκουσγκούνης, θα βάζαμε και τον αγαπητό Sivert Hoyem, καλοπροαίρετα πάντα και χωρίς ίχνος body shaming για να μην παρεξηγηθώ.
Ο ιδιαίτερα συμπαθής στη χώρα μας Νορβηγός τροβαδούρος προτάσσοντας τη φωνητική του ερμηνεία και την καλλιτεχνική του αρτιότητα, μπορεί όπως προείπαμε να υστερεί σε τρίχες αλλά υπερτερεί κατά πολύ σε μουσικότητα, τραγουδοποιία, συναίσθημα εν μέσω πολλών άλλων προτερημάτων, τα οποία μας χαρίζει απροκάλυπτα κάθε φορά που μας επισκέπτεται είτε μόνος του είτε με την εκλεκτή του παρέα.
Έχει αλώσει στο παρελθόν με συνεχή sold out συναυλιακά venue, αρχαιολογικούς χώρους, μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς και πλέον έρχεται να γεμίσει με το πληθωρικό του ταλέντο και τις εναλλακτικές, σκοτεινές και αισθησιακές μελαγχολικές μουσικές του, τις οποίες έκανε γιορτή, το Floyd στις 27 του Απρίλη για ακόμα μία βραδιά που θα μνημονεύουμε και θα μπει στο συναυλιακό του πάνθεον της ιστορίας.
Στις αποσκευές του μαζί, εκτός από την μουσική του παρακαταθήκη φέρνει και την νέα του δισκογραφική δουλειά την έβδομη κατά σειρά, υπό το όνομα “On An Island” η οποία διαδέχεται το “Live at Acropolis – Herod Atticus Odeon” εμπλουτίζοντας την προσωπική του δισκογραφία.
Με τόσες εμφανίσεις ανά τα χρόνια και τις αμέτρητες συνεντεύξεις, ο Sivert Høyem είναι κάτι σαν ανοιχτό βιβλίο και για τους περισσότερους κάτι σαν να διαβάζεις βουλωμένο γράμμα. Τέτοιο είναι το μέγεθος της οικειότητας που νιώθουμε για αυτόν και τόσο κοντινή η σχέση μας μαζί του.
Κάλλιστα θα μπορούσε να έχει τιμηθεί με το κλειδί της πόλης των Αθηνών και να αναλάβει και το πολιτιστικό κομμάτι της χώρας καθερώντας τους “τσιμεντόλιθους” που πλαισιώνουν στο υπουργείο πολιτισμού.
Θέλοντας να ξεψαχνίσουμε λίγο ακόμα την περσόνα του Høyem θα κάνουμε μία ενδοσκοπική βουτιά στα καλλιτεχνικά του άδυτα, ρίχνοντας λίγο φως και φέρνοντας στο προσκήνιο στοιχεία της πολύπλευρης και πολυτάλαντης ταυτότητας του.
Η μουσική δεν κάνει διακρίσεις, και ούτε θα έπρεπε, δεν συμβιβάζεται σε στερεότυπα μήτε περιορίζεται σε στεγανά. Ενώνει τους ανθρώπους, τους φέρνει πιο κοντά και μοιράζεται τις συγκινήσεις μαζί τους. Στο ομότιτλο δίσκο των Satyricon η ακραία μουσική ενώνεται με την μελωδική φωνή του Hoyem σε ένα μαγευτικό αποτέλεσμα.
Για ακόμη μία φορά ο Høyem διατηρεί τους δεσμούς του με ετερόκλητα είδη μουσικής και συνεισφέρει με την μοναδική του ερμηνευτική ικανότητα στο project του Adam “Nergal” Darski, “Me And That Man”, από κοινού με μία πληθώρα εκλεκτών μουσικών, εξερευνώντας τις Dark/Folk/Blues/Americana ανησυχίες του mastermind των Behemoth, ο οποίος αυτή τη φορά υπογράφει ένα διαφορετικού τύπου συμβόλαιο με το διάβολο.
Το να εθελοτυφλεί μπροστά σε όσα διαδραματίζονται στο κόσμο δεν είναι του χαρακτήρα του, όπως επίσης για τον καθένα μας το να αποφεύγεις τα κοινωνικά τεκταινόμενα δεν σημαίνει ότι εξαφανίζονται ή ότι δεν υπάρχουν. Εκτός από κορυφαίος στο είδος του μουσικός, πάνω απ όλα είναι ΆΝΘΡΩΠΟΣ που νοιάζεται για τον πλησίον του και με τη δύναμη της μουσικής και της αναγνωρισιμότητας που του αντιστοιχεί έκανε πράξη τα πιστεύω του με μία ηχητική κατάθεση ψυχής. Το κομμάτι γράφτηκε για να ευαισθητοποιήσει το κόσμο και να τον αφυπνήσει για τους 43.2 εκατομμύρια πρόσφυγες που υπάρχουν ανά τον κόσμο στις μέρες μας. Τα έσοδα όλα διατέθηκαν για το σκοπό αυτόν.
Εδώ ο Hoyem επέλεξε το συγκεκριμένο κομμάτι ώστε να αποτελέσει το εναρκτήριο εισαγωγικό για την τηλεοπτική Νορβηγική τηλεοπτική σειρά “Okkupert” (“Occupied”), βασισμένο στην ιδέα του Jo Nesbo, η πλοκή της οποίας αφορά ένα πολιτικό θρίλερ με αναφορές στην ενεργειακή κρίση και τις κλιματικές αλλαγές, αποτέλεσμα των οποίων είναι ένας τυφώνας που καταστρέφει τη Νορβηγία, σκοτώνοντας 700–800 ανθρώπους και προκαλώντας ανείπωτη φυσική και οικονομική ζημιά.
Στις 27 του Απρίλη ο “δικός μας” Sivert Høyem, για μία και μοναδική βραδιά θα ανέβει στην σκηνή του Floyd για ένα σπάνιο club show που θα παρασύρει του λάτρεις της μουσικής του για μία διαφορετική συναυλιακή μυσταγωγία. ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
456 
