Ένα ακόμα ιστορικό συγκρότημα αποφάσισε να έρθει στην Ελλάδα γεμίζοντας κι άλλο το συναυλιακό μας ημερολόγιο. Οι Exhorder θα επισκεφθούν την Αθήνα μαζί με τους God Dethroned στις 26 Μαΐου (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ) και βρήκαμε την ευκαιρία να κάνουμε μια συζήτηση με τον frontman του σχήματος: Kyle Thomas, τον οποίο έχουμε απολαύσει και στα σχήματα Alabama Thunderpussy και Trouble.
Γεια σου Kyle. Ονομάζομαι Βαγγέλης Γιαννακόπουλος από το webzine rockway.gr και θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τον χρόνο σου
Ευχαριστούμε Βαγγέλη και το rockway.gr για τον χρόνο και το ενδιαφέρον σας!
Η μουσική σας έχει εξελιχθεί σημαντικά από τις πρώτες μέρες των Exhorder. Πώς εξισορροπείτε το να παραμένετε πιστοί στις ρίζες σας, ενώ παράλληλα εξερευνάτε νέες κατευθύνσεις στη μουσική σας;
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες στην εξέλιξη αυτής της μπάντας. Στην αρχή, ξεκινήσαμε με την punk rock σκηνή στη Νέα Ορλεάνη, όχι τη σκηνή του heavy metal. Οπότε οι punk ρίζες ήταν πάντα εκεί. Νομίζω ότι ίσως στην αρχή μας παρουσίαζαν ως ένα καθαρό thrash συγκρότημα, κάτι που δεν ίσχυε. Οι ρίζες μας από τη Νέα Ορλεάνη ανέκαθεν προέρχονταν από τη σύνθεση τραγουδιών, κάτι που τελικά οδήγησε στην πτυχή του «groove». Αλλά από στιχουργική άποψη, τα πράγματα που νιώθω στα 54 μου έναντι των 15 ή 16 ετών είναι πολύ διαφορετικά. Δεν σημαίνει ότι δεν είμαι πια θυμωμένος, είναι απλώς μια διαφορετική οπτική. Νομίζω ότι το πιο σημαντικό, τα πράγματα που είναι οι πιο δραστικές αλλαγές είναι οι δομές των τραγουδιών. Νιώσαμε έντονα τα τελευταία χρόνια ότι θέλαμε να απλοποιήσουμε αυτή τη διαδικασία και να γράψουμε τα καλύτερα τραγούδια που μπορούμε ενδεχομένως, αντί για ιδέες που μπορεί να είναι πιο χαοτικές και μπερδεμένες. Και αν οι άνθρωποι προτιμούν αυτό το χάος και την πολυπλοκότητα στα παλαιότερα άλμπουμ, μπορούν πάντα να τα ακούσουν. Θα είναι πάντα εκεί για εσάς. Αλλά το κοινό μας επεκτείνεται σίγουρα και καλωσορίζουμε όλους και όλες.
Μετά από μια μεγάλη παύση, οι Exhorder επέστρεψαν θριαμβευτικά με το “Mourn the Southern Skies”. Τι παρακίνησε το συγκρότημα να επανέλθει μαζί και να κυκλοφορήσει νέα μουσική μετά από ένα τόσο σημαντικό διάλειμμα;
Στην πραγματικότητα ήταν ο Jason VieBrooks που πρωτοστάτησε στο reunion το 2017. Αυτό το συγκρότημα είχε μια ταραχώδη ιστορία γεμάτη κακές σχέσεις, οπότε όποτε βρισκόμασταν ξανά μαζί μετά από μεγάλα χρονικά διαστήματα συνήθως δεν κράτoούσε πολύ. Αλλά η σύνθεση που έχουμε τώρα είναι εξαιρετικά ευχάριστη. Ο Jason, o Sasha και εγώ δουλεύουμε μαζί από το 2017, συμπληρώνοντας επτά χρόνια τώρα. Ο Pat είναι μαζί μας για λίγο περισσότερο από δύο χρόνια, επομένως μας αρέσει η κατεύθυνση προς την οποία πάνε όλα. Είναι ωραίο να έχουμε ένα γαλήνιο λεωφορείο ενάντια σε ένα γεμάτο συγκρούσεις περιβάλλον, με όλους έτοιμους να σκοτωθούν ο ένας με τον άλλον.
Το “Defectum Omnium” σηματοδοτεί ένα νέο κεφάλαιο για τους Exhorder. Μπορείτε να μοιραστείτε την έμπνευση πίσω από τον τίτλο του άλμπουμ και πώς αντικατοπτρίζει το ταξίδι του συγκροτήματος;
Ο τίτλος του άλμπουμ είναι λατινικός και μεταφράζεται σε «η αποτυχία όλων». Είναι μια πρόταση ότι ο κόσμος είναι ένα σωρό σκατά, και είμαστε όλοι υπεύθυνοι για αυτό. Από τις εμπειρίες που έχουμε ζήσει ως συγκρότημα μέχρι τις παρατηρήσεις στον υπόλοιπο κόσμο, φαινόταν πιο κατάλληλο να έχουμε ένα σκοτεινό, άχρωμο σχέδιο τέχνης που να ταιριάζει με τον τίτλο.
Έχεις αναλάβει διπλά καθήκοντα στο “Defectum Omnium”, τόσο ως τραγουδιστής όσο και ως κιθαρίστας. Πώς επηρέασε αυτός ο διπλός ρόλος την προσέγγισή σας στη μουσική;
Ναι, ήταν σίγουρα μια πρόκληση, αλλά το καλωσορίζω. Και δεν έμαθα πρόσφατα πώς να παίζω κιθάρα, απλά για να διευκρινίσω. Άρχισα να παίζω μουσικά όργανα σε ηλικία οκτώ ετών και ξεκίνησα το μπάσο και την κιθάρα πριν βρεθώ στους Exhorder ως έφηβος. Αλλά το να εξελιχθώ σε thrash κιθαρίστα ενώ τραγουδάω ήταν σίγουρα ένα έργο που δεν είναι εύκολο. Ωστόσο, διασκεδάζω περισσότερο σε αυτό το συγκρότημα από ό,τι είχα ποτέ στη ζωή μου. Όσον αφορά τη δημιουργία τραγουδιών για αυτό το τελευταίο άλμπουμ, ο Jason, ο Sasha και εγώ όλοι συμφωνήσαμε ότι τα τραγούδια έπρεπε να αισθάνονται σαν Exhorder με κάποια μορφή ή τρόπο. Υπήρχαν τραγούδια που βάλαμε στο πλάι γιατί απλά δεν ένιωθαν καλά για αυτό το συγκρότημα. Φυσικά θα είναι κάπως διαφορετικά με εμένα να είμαι το μόνο αρχικό μέλος, αλλά ο Jason έχει μια ιστορία μαζί μας που ξεκινά από το 1993 και o Sasha μεγάλωσε ακούγοντας αυτό το συγκρότημα. Όλοι έχουν συμφέρον να διασφαλίσουν ότι η επωνυμία εκπροσωπείται σωστά.
Μπορείς να μας πεις για κάποια συγκεκριμένα κομμάτια που έχουν ιδιαίτερο νόημα για εσάς ή που πιστεύεις ότι αντιπροσωπεύουν τον πυρήνα του άλμπουμ;
Όλα τα τραγούδια έχουν μια ιδιαίτερη σημασία για μένα. Ο Jason δημιούργησε το riff σε οκτώ από τα τραγούδια, και εγώ έκανα τέσσερα από αυτά. Αλλά δουλέψαμε όλοι μαζί για να τα βελτιώσουμε ώστε να γίνουν τα καλύτερα τραγούδια που θα μπορούσαν να είναι. Το γεγονός ότι τα κάναμε όλα μαζί χωρίς κανείς να αναζητήσει τη δόξα ως πρωταρχικό σημείο εστίασης στη διαδικασία της εγγραφής έκανε μια πολύ πιο ευχάριστη εμπειρία. Το όμορφο είναι έχω ακούσει ανθρώπους να μου λένε ότι το πρώτο μισό του album είναι το πιο δυνατό σημείο ή το αγαπημένο τους, και πολλοί άνθρωποι έχουν πει το ίδιο πράγμα για το δεύτερο μισό του album. Αυτό θέλαμε – ένα album που μιλάει σε πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους με πολλές κορυφές και κοιλάδες.
Έχεις αναφέρει ότι αντί να γράφετε «μουσική θυμωμένου νεαρού ανθρώπου», πλέον γράφετε «μουσική θυμωμένου ηλικιωμένου ανθρώπου». Μπορείτε να αναλύσετε πώς έχουν αλλάξει τα στιχουργικά σας θέματα με τα χρόνια;
Χαχα, αυτό είναι αλήθεια! Νομίζω ότι έχει να κάνει πολύ με τις εμπειρίες ζωής και την προσωπική ανάπτυξη, πραγματικά. Είναι δύσκολο όταν είσαι νέος να νιώσεις αυτό που νιώθω εγώ τώρα πριν βγεις στον κόσμο και αποκτήσεις μεγάλη μοναχική εμπειρία. Χωρίς να είσαι κάτω από τα φτερά των γονιών σας ή απλώς να μην έχεις ακόμη πολλή αλληλεπίδραση με τους ενήλικες, απλώς αισθάνεσαι τον δρόμο σου στη ζωή. Η μουσική για θυμωμένους νέους βασίζεται κυρίως στο να βλέπεις επιφανειακά το πώς είναι πραγματικά ο κόσμος σε σχέση με αυτό που μεγάλωσες και περιμένεις να είναι. Η μουσική θυμωμένων ηλικιωμένων αφορά περισσότερο τα βάσανα που έχεις υπομείνει ή μια περίληψη των εμπειριών σου.
Οι Exhorder έχουν αποκτήσει ένα cult status μεταξύ των οπαδών του groove metal. Σε τι αποδίδεις αυτό;
Είμαστε κάπως η εξαίρεση στον κανόνα όσον αφορά τη δημοτικότητα της μπάντας νομίζω. Δεν είναι σύνηθες ένα συγκρότημα να λείπει τόσο πολύ και όταν επιστρέφει να είναι έχει ίδια επίδραση ή ακόμα μεγαλύτερη από ό,τι είχε πριν. Έχουμε λοιπόν ευλογηθεί με αυτό από κάποια άποψη, αν και έχουμε πολλή δουλειά ακόμα να κάνουμε για να φτάσουμε εκεί που θα ήθελα να είναι αυτό το συγκρότημα. Νομίζω ότι η πρωτοτυπία και το να έχεις αυτό το ιδιαίτερο κάτι που σε διαχωρίζει από τους άλλους κάνει πραγματικά τη διαφορά. Είμαστε πολύ διαφορετικοί από πολλές μπάντες που είναι στο είδος μας. Δεν μπορείτε πραγματικά να μας βάλετε σε ένα είδος και δεν θέλουμε να είμαστε γνωστοί ως ένα πράγμα ούτως ή άλλως.
Μπορείς να μοιραστείς κάποιες μπάντες ή καλλιτέχνες που επηρέασαν τη μουσική σας, τόσο στο παρελθόν όσο και για τυχόν πρόσφατες επιρροές που διαμόρφωσαν τον τρέχοντα ήχο σας;
Πραγματικά δεν υπάρχουν πολλά πρόσφατα πράγματα για τα οποία μπορώ να ισχυριστώ ως επιρροή από τα είδη που βοήθησαν στη διαμόρφωση των Exhorder. Πραγματικά άκουγα περισσότερα νέα συγκροτήματα που μοιάζουν με εμάς εδώ και καιρό, κυρίως επειδή είμαι ξανά σε περιοδεία και επίσης με ενδιαφέρει να ασχοληθώ περισσότερο με την παραγωγική πλευρά των πραγμάτων. Επίσης, το να παίζω κιθάρα με ενδιαφέρει ξανά αυτό το στυλ μουσικής. Για να είμαι δίκαιος, νομίζω ότι το να ακούμε διαφορετικά στυλ μουσικής ήταν ένας σημαντικός παράγοντας στο να είναι διαφορετική και ενδιαφέρουσα η σύνθεση των τραγουδιών μας.
Η μουσική βιομηχανία έχει υποστεί τεράστιες αλλαγές από τότε που πρωτοξεκίνησαν οι Exhorder. Πώς επηρέασαν αυτές οι αλλαγές το συγκρότημα και ποια είναι η γνώμη σου για την τρέχουσα κατάσταση της metal σκηνής;
Είναι πιο δύσκολο από ποτέ να επιβιώσεις ως επιχείρηση στην ακραία μουσική εκτός κι αν είσαι ένας από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς. Είναι δύσκολο να είσαι ένα νεανικό συγκρότημα που ξεκινάει αυτές τις μέρες. Κατά τα άλλα, λατρεύω το πόσο μεγάλωσε η κοινότητα τα τελευταία χρόνια και συνεχίζει να γίνεται νεότερη! Αυτό είναι που θα κρατήσει τη σκηνή. Υπάρχουν περισσότερα κορίτσια από ποτέ, κάτι που είναι υπέροχο κατά τη γνώμη μου.
Πώς έχουν αλλάξει οι αλληλεπιδράσεις σας με τους θαυμαστές με τα χρόνια, ειδικά με την εμφάνιση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των social media;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχει αλλάξει πολύ για μένα. Συνεχίζω να ασχολούμαι με το κοινό πριν και μετά την παράσταση. Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν μπορούν να πιστέψουν ότι το κάνουμε αυτό, αλλά για εμάς δεν είναι μεγάλη υπόθεση. Είμαστε κανονικοί άνθρωποι που προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα στη ζωή, τίποτα το ιδιαίτερο.
Τα live είναι μια σημαντική πτυχή της metal μουσικής. Ποιο είναι το αγαπημένο σας κομμάτι στο να παίζετε ζωντανά και έχετε κάποια αξέχαστη εμπειρία συναυλίας που θα θέλατε να μοιραστείτε;
Το να παίζεις ζωντανά είναι μια καθαρτική απελευθέρωση αρνητικής ενέργειας. Χωρίς αυτό, θα έχανα το μυαλό μου. Τα μεγάλα πλήθη των φεστιβάλ είναι απίστευτα μερικές φορές, αλλά είναι οι μικρές συναυλίες στα club και τα θέατρα που νομίζω ότι συνδέουν πραγματικά τη μπάντα και το κοινό. Αυτές οι ιδρωμένες συναυλίες είναι συνήθως οι καλύτερες.
Τι μπορούν να περιμένουν οι θαυμαστές από τους Exhorder στο άμεσο μέλλον;
Κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να βγούμε και να παίξουμε παντού. Επίσης, είμαστε ήδη ενθουσιασμένοι για το επόμενο album για εμάς. Πείτε στους τοπικούς promoter σας να μας ζητήσουν! Ευχαριστώ και πάλι για τη διασκεδαστική συνέντευξη.
Σε ευχαριστούμε κι εμείς.
Hello Kyle. My name is Vangelis Giannakopoulos from the webzine rockway.gr and I would like to thank you for your time
Thank you, Vangelis and rockway.gr for your time and interest!
Your music has evolved significantly since the early days of Exhorder. How do you balance staying true to your roots while also exploring new directions in your music?
There are a lot of factors in the evolution of this band. In the very beginning, we began on the punk rock scene in New Orleans, not the heavy metal scene. So the punk roots have always been there. I think maybe we were presented as a pure thrash band in the beginning, which was never the case. Our New Orleans roots have always come through in the songwriting, which eventually led to the “groove” aspect. But from a lyrical standpoint, the things I feel at 54 years old versus 15 or 16 years old are way different. It doesn’t mean I’m not angry anymore, it is just a different perspective. I think most importantly, the things that are the most drastic changes are the structures of the songs. We felt strongly over the last few years that we wanted to streamline that process and write the best songs that we possibly can, instead of ideas that may be more chaotic and jumbled. And if people prefer that chaos and complexity on the older albums, they can always listen to those. They will always be there for you. But our audience is expanding for sure and we welcome any and all.
After a long hiatus, Exhorder made a triumphant return with “Mourn the Southern Skies.” What motivated the band to come back together and release new music after such a significant break?
It was actually Jason VieBrooks that spearheaded the reformation in 2017. This band has had a tumultuous history laced with bad relationships, so anytime we ever got back together after long periods of time it usually didn’t last long. But the lineup that we have now is extremely agreeable and pleasant. Jason, Sasha, and I have been working together since 2017, marking seven years now. Pat has been with us for just over two years, so we like the direction everything is going in. It is nice to have a peaceful bus versus a strife laden environment, with everyone ready to kill each other.
“Defectum Omnium” marks a new chapter for Exhorder. Can you share the inspiration behind the album’s title and how it reflects the band’s journey?
The album title is Latin, and it translates to “the failure of all”. It is a suggestion that the world is a pile of shit, and we are all responsible for that. From the experiences that we have gone through as a band to observations of the rest of the world, it seemed most fitting to have a dark, colorless artwork design to go with the title.
You’ve taken on double duties on “Defectum Omnium,” both as a vocalist and guitarist. How did this dual role affect your approach to the music?
Yeah, it’s definitely been a challenge, but I welcome it. And I didn’t recently learn how to play guitar, just to clarify. I began playing musical instruments at eight years old, and started on bass and guitar before I was ever in Exhorder as a teenager. But evolving into a thrash guitarist while I sing has definitely been a task that is not easy. However, I’m having more fun in this band than I have ever had in my life. As far as crafting songs for this latest album goes, Jason, Sasha and I all agreed that the songs had to feel like Exhorder in some form or fashion. There were songs that we put to the side because they just didn’t feel right for this band. Of course it is going to be somewhat different with me being the only original member, but Jason has a history with us that goes back to 1993, and Sasha grew up listening to this band. Everyone has a vested interest in making sure that the brand is properly represented.
Can you talk about any particular tracks that hold special meaning for you or that you feel represent the core of the album?
All of the songs have a special meaning to me. Jason crafted the riffing on eight of the songs, and I did four of them. But we all worked on them together to help improve them to become the best songs that they could be. The fact that we did it all together without anyone seeking glory as a primary focal point in the writing process made for a much more pleasant experience. The beautiful thing is that I have had people tell me that the front half of the album is the strongest part or their favorite, and a lot of people have said the same thing about the back half of the album . That’s what we wanted- an album that speaks to many different people with lots of peaks and valleys.
You’ve mentioned that instead of writing “angry young man music,” you now write “angry old man music”. Can you elaborate on how your lyrical themes have changed over the years?
Haha, this is true! I think it has a lot to do with life experiences and personal growth, really. It’s difficult when you’re young to feel what I feel now before you get out into the world and acquire a lot of solitary experience. Without being either under your parents’ wings or just not yet having a lot of adult interaction, you just kind of feel your way through life. Angry young person music is mostly based on having epiphanies about how the world really is versus what you were raised to expect it to be. Angry old person music is more about suffering you having endured or a summary of your experiences.
Exhorder has achieved a cult status among fans of groove metal. To what do you attribute the lasting impact and continued relevance of the band’s music?
We’re kind of the exception to the rule when it comes to the popularity of the band, I think. It isn’t usually the case that a band can be away for so long and come back and be as relevant or even bigger than they were before. So we have been blessed with that in some regard, though we have a lot of work to do still to get to where I would like this band to be. I think originality and having that special something to separate you from others really makes a difference. We are very different from a lot of the bands that are in our genre. You really can’t put us into one classification, and we don’t want to be known as one thing anyway.
Could you share some insights into the bands or artists that have influenced your music, both in the past and any recent influences that have shaped your current sound?
There really isn’t a lot of recent stuff that I can lay claim to as an influence from the genres that have helped shape Exhorder. I actually have been listening to more new bands that are similar to us than I have in a while, mostly because I’m out touring again and I’m also interested in getting more into the production side of things. Also, playing guitar has me more interested in this style of music again. To be fair, I think listening to different styles of music has been a major factor in our songwriting being different and interesting.
The music industry has undergone massive changes since Exhorder first started. How have these changes affected the band, and what’s your take on the current state of the metal scene?
It’s harder than ever to survive as a business in extreme music unless you are one of the bigger acts. It’s tough to be a young band starting out these days. Otherwise, I love how much the community has grown in recent years, and it continues to get younger! That is what will keep the scene going. There are more girls than ever also, which is a great thing in my opinion.
How have your interactions with fans changed over the years, especially with the advent of social media and digital platforms?
To be honest, it hasn’t changed much for me. I still engage with the audience before and after the show. Sometimes people can’t believe we do that, but to us it’s no big deal. We’re regular people trying to get through life, nothing special.
Performing live is a crucial aspect of metal music. What’s your favorite part about playing live, and do you have any memorable concert experiences you’d like to share?
Playing live is a cathartic release of negative energy. Without it, I’d lose my mind. The big festival crowds are unbelievable sometimes, but it’s the tight club gigs in the nightclubs and theaters that I think really connect the band and audience. Those sweaty gigs are usually the best.
What can fans expect from Exhorder in the near future? Are there any projects or collaborations you’re particularly excited about?
We’re doing our best to get out and play all over the place. Also, we’re already excited about the next album for us. Tell your local promoters to ask for us! Thanks again for a fun interview.
Thanks again!
501 
