Κλείνοντας πάνω από δέκα χρόνια στο χώρο, και ύστερα από τρία full length, οι Eat the Gun κυκλοφορούν την τέταρτη, και πιθανότατα καλύτερη, δουλειά τους.
Το “Stripped to the Bone” δεν ταράσσει τα λογής ηχητικά νερά του rock, αλλά καταφέρνει να συναγωνιστεί τις πάμπολλες μπάντες που ξεπετάγονται από την Αμερική προσπαθώντας να groovάρουν σωστά… Και η κατάκτηση ενός τέτοιου ήχου είναι διπλή νίκη όταν κατάγεσαι από τη Γερμανία!
Παράλληλα το album φλερτάρει και λίγο με τις Σουηδικές μουσικές φόρμες, και αυτό μόνο θετικό μπορεί να είναι. “At the End of the Day”, “Loner”, “Addiction”, “Apocalyptic Blues”, “Bad Memories” και “Hot Blood” θα σε κάνουν να κουνήσεις τον ποπό σου. Και θα γουστάρεις.
Μοντέρνο, ρυθμικό, με αρκετές radio friendly στιγμές. Μου αρέσει, αλλά δε με συνεπαίρνει… Διότι ναι μεν είναι καλό, αλλά όχι κάτι που θα ακούς για καιρό. Λείπει αυτό το γαμημένο το “κάτι”. Παρόλα αυτά, όπως προείπα, είναι ανώτερο των προηγούμενων δουλειών της μπάντας, και συνάμα καλύτερο από τα ίδιου τύπου group που βγάζει η Αμερική. Οπότε, why not?
482 
