Ίσως κάποιος να ρωτήσει, γιατί η επιλογή του συγκεκριμένου album από τα μεγαθήρια που ακούν στο όνομα Blue Oyster Cult. Χωρίς να μακρηγορήσω για την ιστορία τους, η οποία ξεκινά πίσω στα 1967 σαν έτος ίδρυσης και στα 1972 δισκογραφικά με το ομότιτλο album τους, θα ασχοληθώ καθαρά με τον συγκεκριμένο δίσκο, θεωρώντας δεδομένο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ακροατών της ροκ μουσικής, γνωρίζουν για αυτούς έστω και λίγα πράγματα.
Η εν λόγω κυκλοφορία ξεπρόβαλε στα δισκοπωλεία το 1981 σηματοδοτώντας έτσι μία νέα εποχή για την μπάντα, η οποία φιλοδοξούσε να κερδίσει την απαιτητική αγορά των 80s, πασπαλίζοντας την μουσική της με στοιχεία της νέας δεκαετίας, χωρίς όμως να χάσει και την προσωπική της ταυτότητα. Η γνώμη μου; Το πέτυχε και με το παραπάνω. Η ατμόσφαιρα ξεχειλίζει στα εννέα κομμάτια του δίσκου, χωρίς να υπάρχει κάποιο που υστερεί σε σχέση με τα υπόλοιπα. Παραμερίζοντας την προσωπική μου αγάπη για το group, η συγκεκριμένη κυκλοφορία αν μη τι άλλο, συγκαταλέγεται στις καλύτερες του, κοντράροντας άνετα τις πρώιμες δουλειές του, στις αρχές των 70s, με γνωστά κομμάτια που αγαπήσαμε όλοι.
Η αρχή γίνεται με το ομώνυμο κομμάτι, το οποίο είναι χαρακτηριστικό για να καταλάβεις την συνέχεια στα υπόλοιπα οκτώ. Το “Burning For You” σίγουρα είναι το αγαπημένο hit-άκι που παίχτηκε αργότερα και όχι μόνο την εποχή εκείνη και σε κάποιους μουσικούς σταθμούς. Η συνέχεια με το “Veteran Of The Psychic Wars”, η οποία σε βάζει για τα καλά στην ατμόσφαιρα του δίσκου και είναι και το αγαπημένο κομμάτι του γράφοντος από αυτή την δουλειά. Τα “Sole Survivor” και “Heavy Metal: The Black And Silver” είναι καθεαυτού κομμάτια δεκαετίας του ‘80, ενορχηστρωμένα και προσαρμοσμένα στην υφή της εποχής, μια και η αναφορά στο Heavy Metal δεν είναι διόλου τυχαία. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι τα φωνητικά του Eric Bloom είναι πάντα σε τέλεια κατάσταση, κάνοντας τον ακροατή να θέλει να σιγοτραγουδήσει και αυτός τα όποια refrains υπάρχουν στο album. Τα “Vengeance (The Pact)” και “After Dark” είναι εξίσου επιβλητικά και “νυχτερινά” με τα προηγούμενα και φτάνουμε αισίως στο προτελευταίο άσμα του δίσκου, το οποίο ήταν μαζί με το προαναφερθέν “Burning For You”, η μεγαλύτερη επιτυχία της κυκλοφορίας, βρίσκοντας σήμερα και το αντίστοιχο videoclip, που υπάρχει αφειδώς στο διαδίκτυο. Αυτό είναι φυσικά το “Joan Crawford”, το οποίο αναφέρεται στην μεγάλη ηθοποιό που μεσουράνησε τον προηγούμενο αιώνα, πρωταγωνιστώντας σε ουκ ολίγες ταινίες της μικρής και μεγάλης οθόνης, χωρίς να αφήσει το θέατρο έξω από την καριέρα της. Ο επίλογος του δίσκου είναι το “Don’t Turn Your Back”, ίσως το καταλληλότερο από όλα τα κομμάτια της κυκλοφορίας για να κλείσει αυτό το μεγαλούργημα.
Τελειώνοντας την ακρόαση του δίσκου, αυτός που τον ακούσει για πρώτη φορά, θα διαπιστώσει πώς παίζεται η μουσική από ανθρώπους που πραγματικά την αγάπησαν, αυτός δε που τον ακούσει για πολλοστή φορά, όπως εγώ, απλά θα ταξιδέψει σε αναμνήσεις του παρελθόντος, βάζοντας τους Blue Oyster Cult, ακόμα πιο βαθιά στην καρδιά του. Μπάντα ορόσημο για το ποιοτικό hard rock, η απάντηση της άλλης μεριάς του Ατλαντικού στα μεγαθήρια που έβγαλε η Γηραιά Αλβιώνα εκείνη την εποχή.
515 
