Είδος: Metalcore, deathcore
Εταιρεία: Sumerian Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 12 Μαΐου 2023
Έξι χρόνια κοντεύουν να περάσουν από το τελευταίο album των Veil of Maya, και σίγουρα θα φάνηκαν πολλά στους fans του συγκροτήματος από το Σικάγο. Μάλιστα, εφόσον βρισκόμαστε τουλάχιστον μία δεκαετία έπειτα από το ζενίθ της δημοτικότητας και της εμπορικότητας του ιδιαίτερου αυτού αμερικανικού στιλ ακραίας μουσικής, όσες κι όσοι παρέμειναν πιστά κι αφοσιωμένα μέλη της κοινότητας πρέπει να βίωσαν αναμονή που μόνο με αυτήν της ομηρικής Πηνελόπης μπορεί να συγκριθεί.
Τα καλά νέα είναι πως, με τον ερχομό της άνοιξης, η μπάντα βγαίνει από τη δισκογραφική χειμερία νάρκη και παρουσιάζει το έβδομο full-length της· και το όνομα αυτού, “[m]other”. Παρατείνοντας τη διαμονή τους κάτω από τη φιλόξενη για το sub-genre στέγη της Sumerian (βλ. The Faceless, Born of Osiris, Between The Buried And Me, Animals As Leaders), η μπάντα επιμένει, χωρίς συμβιβασμούς, να εξερευνά τα όρια και τις προοπτικές του metalcore.
Βέβαια, οι Veil of Maya πατάνε με το ένα πόδι στο metalcore και με το άλλο στο deathcore. Όποτε, τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ήχου είναι και τώρα πανταχού παρόντα: όγκος, groove, τεχνική, breakdowns, growls και fry screams, μελωδικά pop ρεφρέν κ.ο.κ. Στα δέκα tracks του δίσκου, ωστόσο, συναντάμε επιπλέον στοιχεία, που κάνουν το αποτέλεσμα πιο πλούσιο και, σε στιγμές, απρόβλεπτο. Η αρχή με το “Tokyo Chainsaw” παραπέμπει ευθέως στους ‘90s Meshuggah, που ίσως παραθυμίζει “Future Breed Machine”, και η επιρροή των Σουηδών κολοσσών είναι έκδηλη συνολικά. Η σύγχρονη US prog metal τάση (αλά BTBAM) επίσης σημαδεύει το πνεύμα κάποιων τραγουδιών, όπως συμβαίνει στο “[re]connect”.
Όμως, αυτό στο οποίο έχουν επενδύσει περισσότερο οι φετινοί Veil of Maya είναι το ραφινάρισμα της ενσωμάτωσης ήχων, εφέ και production tricks με EDM καταβολές (π.χ. breakbeat, house, techno, Hi-NRG)· ένα μονοπάτι που ήδη είχαν αρχίσει να εξερευνούν. Ας πούμε, στα “Red Fur” και “Synthwave Vegan” είναι λες και το συγκρότημα έχει κάνει μια πετυχημένη και εμπνευσμένη συνεργασία με ικανούς παραγωγούς της electronica. Πολλές συνθέσεις είναι διάσπαρτες με ηλεκτρονικούς θορύβους και στα κιθαριστικά θέματα προσδένονται ψηφιακά «παράσιτα», θυμίζοντας πειραματισμούς σαν εκείνους που εισήγαγε το glitch metal των Code Orange, χωρίς όμως να μιμούνται τη φόρμουλα των τελευταίων.
Το “[m]other” είναι αρκετά ενδιαφέρον και ελκυστικό album, με πολύ γεμάτο ήχο, καλοδουλεμένες και πωρωτικές συνθέσεις. Οι εξω-μεταλλικές «ενέσεις» έχουν μπει με καλά μελετημένο τρόπο, και έτσι οι Veil of Maya αποφεύγουν το στουκάρισμα πάνω στον συνήθη σκόπελο της επιφανειακότητας και της πείνας για γέννηση εύκολων εντυπώσεων. Στα μεγάλα συν του νέου δίσκου τους συγκαταλέγεται και η ιδανική διάρκεια των 33 λεπτών, που δεν επιτρέπει να νιώσουμε μπούχτισμα και να καταλήξουμε σε μουδιασμένη παρακολούθηση, όπως συχνά συμβαίνει σε δουλειές που θέτουν το κοινό τους αντιμέτωπο με μια χιονοστιβάδα ιδεών, ενίοτε ετερόκλιτων.
Official Site: https://veilofmayaband.com/
Facebook: https://www.facebook.com/veilofmaya/
Instagram: https://www.instagram.com/veilofmayaofficial/
439 
