Είδος: Doom metal
Εταιρεία: Napalm Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 19 Αυγούστου 2022
“Θεέ μου! Σας παρακολουθούσα από τα πλάγια της σκηνής και μου ήρθε να χέσω, τόσο βαριά που παίζετε!” είχε πει κάποτε στους Conan ο Matt Pike (αν δεν ξέρεις ποιος είναι, δεν σε αφορά καθόλου αυτό το review). Και πράγματι, έτσι είναι. Πάρα πολλές μπάντες πασχίζουν να παίξουν όσο πιο βαριά γίνεται, αλλά ελάχιστες τα καταφέρνουν όπως το βρετανικό συγκρότημα του οποίου η μουσική φέρει πολύ επιτυχώς τον χαρακτηρισμό “caveman battle doom”.
Και, μα τους θεούς, στο πέμπτο full-length τους, μου φαίνεται ότι παίζουν πιο βαριά από ποτέ. Ειλικρινά. Τα έξι tracks του “Evidence of Immortality” είναι ακριβώς ό,τι θα περίμεναν οι fans των Conan, και ακόμα παραπάνω. Το trio από το Liverpool μάς πετάει στη μάπα με απίστευτα βάρβαρη και βαρβάτη διάθεση έναν σκασμό από θεόβαρα, γεμάτα όγκο κομμάτια, που σκάνε σαν βαριοπούλες στα τύμπανα των αφτιών μας.
Ο Jon Davis μεταχειρίζεται την κιθάρα του με τρόπο που θα έπρεπε να θεωρείται παράνομος. Αισθάνεσαι το drop F κούρδισμά του να σου μακελεύει τα σωθικά. Όσο για το ιδιαίτερο τραγουδιστικό του στιλ (αν μπορεί να χαρακτηριστεί τραγούδι), ο τύπος είναι λες και ουρλιάζει ιαχές πολέμου ενώ στέκεται πάνω στα στοιβαγμένα κουφάρια των εχθρών του, σαν άλλος Κόναν ο Κιμμέριος. Έπειτα έρχονται να σε αποτελειώσουν οι τσιμεντένιες μπασογραμμές του συμπολεμιστή του από τα παλιά, του Chris Fielding, και το κολοσσιαίο drumming του Johnny King, που είναι μεν ο πιο νέος στην μπάντα, αλλά έχει βρει πλήρως τον ρόλο του και ξέρει καλά πώς να εμπλουτίσει τον ασταμάτητο χείμαρο λάσπης που ξεχύνεται από τους ενισχυτές των άλλων δύο.
Τα τραγούδια είναι ένα κι ένα, είτε πρόκειται για πιο σύντομες συνθέσεις με πολύ άγριες ορέξεις, όπως το “Levitation Hoax”, που σε υποδέχεται με blasts και ύστερα σου ξεβιδώνει το κεφάλι με απόλυτη sludge/doom πωρωτίλα (crowd pleaser από τα λίγα), είτε για μακροσκελείς doom ιδέες, όπως το “A Cleaved Head No Longer Plots” (τι τίτλος, ρε!), που σε καταπίνει αμάσητο και σε λιώνει το οξύ στο εσωτερικό του, ή το “Grief Sequence”, που σε κάνει να σέρνεσαι προς την έξοδο του δίσκου, με την επική αλλά διόλου cheesy πλάτη από πλήκτρα και τα πένθιμα riffs.
Τεράστια είναι, ασφαλώς, η συμβολή της über-γαμιολέικης παραγωγής. Είναι απολύτως ταιριαστή και δουλεμένη στην πένα. Νιώθεις γροθιές στο στομάχι, ακούς τα πάντα στην εντέλεια και απολαμβάνεις κιόλας χορταστικότατες δόσεις βόρβορου και μούργας.
Η καρα-cult εξωφυλλάρα, όπως πάντα, είναι ένα γαμάτο σχέδιο διά χειρός Tony Roberts, ο οποίος επιμελείται το artwork των Conan από το πρώτο album τους, και είναι ένα οπτικοποιημένο προμήνυμα για την κατάσταση που θα βρίσκεσαι όταν τελειώσεις την ακρόαση του “Evidence of Immortality”.
Πώς να το κλείσω τώρα αυτό το κείμενο; Θα καταφύγω και πάλι στη βοήθεια του κυρ-Pike και της καυλωτικά γλαφυρής περιγραφής του για τους Conan. Αυτό το album θέλεις να το ακούσεις αν γουστάρεις μουσική που μοιάζει λες και σε ποδοπατά “ένα κοπάδι πολεμικών ελεφάντων τους οποίους καβαλούν πολεμιστές που κραδαίνουν κάτι εξάμετρα σφυριά”. All hail Conan.
Official Site: http://www.hailconan.com/
Facebook: http://www.facebook.com/hailconan
Instagram: http://www.instagram.com/hailconan
593 
