Είδος: Horror Metal
Δισκογραφική: Season of Mist
Ημ. Κυκλοφορίας: 26 Ιουνίου 2020
Οι Ολλανδοί “δάσκαλοι” του horror metal επιστρέφουν 3 χρόνια μετά το “Dance and Laugh Amongst the Rotten” με τον 6ο τους full-length δίσκο, ονόματι “Franckensteina Strataemontanus”. Ως είθισται, η θεματολογία του δίσκου βασίζεται πάνω σε γνωστά μυθιστορήματα, στα οποία όμως στιχουργικά αποδίδεται μια πιο σκοτεινή οπτική. Η κύρια ιστορία που πραγματεύεται ο δίσκος λοιπόν είναι αυτή του Frankenstein, της μανίας ενός ανθρώπου να γίνει θεός και να καταφέρει να δώσει ζωή σε ένα πλάσμα αποτελούμενο από νεκρά ανθρώπινα μέλη.
Ο δίσκος ξεκινάει με μια εισαγωγική αφήγηση που “στρώνει” την ατμόσφαιρα της ιστορίας που θα εκτυλιχτεί και κατόπιν μπαίνει απευθείας στο ψητό με επιθετικά riff και επιβλητικές ορχήστρες. Η επιστροφή των Ολλανδών τους βρίσκει ηχητικά δριμύτερους από ποτέ, καθώς ο ήχος τους έχει εξελιχθεί σε όλα τα μέτωπα, τόσο σε “βαρβαρότητα” όσο και σε μελωδικότητα και πολυπλοκότητα. Παρότι οι δομές, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά, ακολουθούν περίεργα μέτρα και ροή, στα χνάρια του King Diamond, είναι πολλά τα σημεία που σου “κολλάνε” και, για να είμαι ειλικρινής, προτού ξεκινήσω καν να γράφω την παρούσα κριτική ο δίσκος με έπεισε να τον περάσω αρκετά απανωτά ακούσματα. Το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου είναι ξεκάθαρα ένα από αυτά τα σημεία που πραγματικά “λάμπουν” μέσα στη σκοτεινιά τους. Οι πομπώδεις συνθέσεις και υπερβολικές στιχουργικές περιγραφές μπορεί να μην εντυπωσιάσουν ορισμένους πιο “παραδοσιακούς” ακροατές, αλλά σε εμένα κέρδισαν το ενδιαφέρον και με το παραπάνω.
Η εικόνα που δημιουργείται στο νου κατά την ακρόαση φέρνει σε noir καταστάσεις εποχής ’40, κυρίως λόγω της δραματικότητας που δίνουν τα πλήκτρα, αλλά και τα διάφορα ηχητικά εφέ που έχουν εμπλουτίσει την παλέτα του δίσκου. Στα “Necromancer” και “Shewn for Solitude” βρίσκω την συναισθηματική κορύφωση της ιστορίας, όπου αποτυπώνονται η θλίψη του Frankenstein και η οργή του απέναντι στο δημιουργό του, με ενορχήστρωση που αποδίδει την εικόνα αυτή στα μέγιστα. Το υπόλοιπο του δίσκου πραγματεύεται και άλλες ιστορίες τρόμου, με αποκορύφωμα αυτή του Βαμπίρ της Νυρεμβέργης στο, δεν θα το μαντέψετε ποτέ, “Der Vampir von Nurnberg”, η οποία επιχειρεί να μπει στο μυαλό του υπαρκτού αυτού δολοφόνου-σοδομιστή πτωμάτων.
Η αλήθεια είναι πως, τσουλώντας προς το τέλος του δίσκου, η λάμψη αυτή που παρουσιάζει στην αρχή καταλαγιάζει κάπως, ή τουλάχιστον αυτή είναι η δικιά μου αντίληψη καθώς τα πολλά επαναλαμβανόμενα blastbeat μου φαίνονται πλέον κάπως κουραστικά. Κάτι που ωστόσο μπορεί να εκληφθεί και σαν θετικό, γιατί μετά τα τελευταία δευτερόλεπτα ήθελα πραγματικά να ξαναβάλω τα κομμάτια που μου έκαναν “κλικ”, δηλαδή τα “Franckensteina Strataemontanus”, “Necromancer” και “Shewn for Solitude”. Εν κατακλείδι πρόκειται για μια εξαιρετική δουλειά την οποία παλιοί οπαδοί της μπάντας θα απολαύσουν διεξοδικά, ενώ σίγουρα θα κεντρίσει και το ενδιαφέρον των “αμύητων”.
Facebook: www.facebook.com/carachangren
Instagram: www.instagram.com/carachangrenofficial
Official Website: www.carach-angren.nl
568 
