Μία από τις πολυαναμενόμενες κυκλοφορίες για το 2020, η οποία βγήκε στα ραφιά των δισκοπολείων στις 31/01 μέσω της Heavy Psych Sounds, είναι το ντεμπούτο άλμπουμ των Big Scenic Nowhere.
Οποιοσδήποτε νιώθει οικεία με τους όρους “Stoner” ή “Desert”, γνωρίζει δύο από τις επιδραστικότερες μπάντες του ιδιώματος: Yawning Man και Fu Manchu. Κοινώς, όποια πέτρα ή stoner (στην έρημο της California και όχι μόνο) και αν σηκώσεις θα δείς τα ονόματα τους γραμμένα.
Στο ”Vision Beyond Horizon”, οι Gary Arce (Yawning Man) και θBob Balch (Fu Manchu, Sun & Sail Club) ενώνουν τις κιθαριστικές τους δυνάμεις, ή τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες καλύτερα, και τα αποτελέσματα είναι συναρπαστικά. Αν και μόνο τα ονόματα αυτών των δύο, με τα αιθέρια ατμοσφαιρικά ηχοσυστήματα των Yawning Man και τα υπερφορτισμένα stoner rif των Fu Manchu, σου προκαλούν μεγάλες προσδοκίες, τότε πρόσθεσε στην εξίσωση και τους Tony Reed (Mos Generator), Mario Lalli (Fatso Jetson, Yawning Man), Per Wilberg (Spiritual Beggars, ex-Opeth), Nick Oliveri (Mondo Generator, ex-Kyuss, QOTSA), Bill Stinson (Yawning Man) Lisa Alley και Ian Graham (The Well), Alain Johannes (Them Crooked Vultures, Chris Cornell, Eleven) και Thomas V. Jäger (Monolord).
Οι BSN παρατάσσονται με την ιδανική ενδεκάδα, λοιπόν, και ο καθένας ατομικά συνεισφέρει με τις δικές του ιδέες και βάζει τις δικές του πινελιές στα 9 κομμάτια που απαρτίζουν τον δίσκο, καταφέρνοντας να ταιριάξουν άψογα και να ενθυλακώσουν, με τον καλύτερο τρόπο, το ελεύθερα σκεπτόμενο οργανικό πνεύμα, που ήταν ανέκαθεν η ραχοκοκαλιά της “Stoner Rock”.
Κεντρικό σημείο αναφοράς, στο ”Vision Beyond Horizon” και στην δημιουργία των κομματιών, είναι το riff, αλλά το κλειδί της επιτυχίας βρίσκεται στην διάθεση και την ατμόσφαιρα. Με αυτό τον τρόπο σαν δεξιοτέχνης που είναι ο Arce, ξεδιπλώνει το καλλιτεχνικό του ταλέντο επιλέγοντας ποιοτικά riff σε συνδυασμό με την χρήση Synth και μας προσφέρει ευχάριστες εκπλήξεις.
Ο δίσκος ξεκινάει ιδανικά με το “The Glim”, καθώς σε παρασέρνει με την αργόσυρτη bluesy μελωδία και τα λεπτά φωνητικά, κάνοντάς σε να αναπολείς τους Master Of Reality, εώς ότου μπει ο hardcore/ punk δυναμίτης “The Paranoid” και σε ξεβολέψει για τα καλά. Εμφανείς επιρροές από Black Flag, Virulence (pre Fu Manchu), καθώς οι Fu Manchu ουδέποτε έκρυψαν τις hardcore προτιμήσεις τους. Εξάλλου έχουν διασκευάσει και Bl’ast (Lasebl’ast), στο “The Action Is Go”. Η αλήθεια είναι ότι θα προτιμούσα να βρίσκεται το κομμάτι σε κάποιο EP, καθώς ξεφεύγει από την γενικότερη “Desert” αύρα που αποπνέει ο δίσκος.
Στην συνέχεια, τα ηνία αναλαμβάνουν τα 2/3 των The Well, με τους Lisa Alley και Ian Graham, όπου στα “Then I Was Gone” και “Shadows Of The Altar”, επαναπροσδιορίζουν την έννοια του “Heavy Rock”, μέσα από ογκώδη rif και progressive μελωδίες σε συνδυασμό με τα διπλά φωνητικά. Στο “Mirror Image” κάθε ακρόαση πραγματικά ξεδίπλωνε και μια διαφορετική πτυχή του κομματιού. Από Ozzy, περιόδου “Ozzmosis”, μέχρι και Cathedral υπό μια πιο Heavy Rock οπτική, ενώ τα φωνητικά με το γρέζι που βγάζουν, κοιτάνε προς Seattle μεριά. Καθώς οι εκπλήξεις δεν έχουν σταματημό, το “Hidden Wall” αποτελεί την πιο έντονη και συνάμα δυνατή στιγμή του δίσκου, όχι από πλευράς όγκου και έντασης, αλλά συναισθήματος και ατμόσφαιρας. Οι Lalli και Arce συνεργάζονται άψογα (όπως και στους Yawning Man) και μας προσφέρουν ένα μουσικό ταξίδι κάνοντας βουτιά στην νέο-ψυχεδέλεια. Στο ίδιο μοτίβο ακολουθούν και τα “En Las Sombras” και “Tragic Motion Lines”, καθώς η Pink Floyd πλευρά των BSN σε παρασύρει χωρίς καν να το καταλάβεις. At last but not least, συναισθηματική, ρομαντική χωρίς να είναι ιδιαίτερα υπερβολική, η μπαλάντα “War Years” φέρνει στο νου το “She’s Gone” των Black Sabbath, καθώς προστίθενται στην παρέα μας οι King Crimson με τους Beatles.
Οι BSN κατάφεραν (ό, τι δεν μπόρεσαν οι Desert Sessions) να συνδυάσουν τα καλύτερα συστατικά απο μπαλάντες, hardcore/ punk, ψυχεδέλεια και desert rock, και να μας παρουσιάσουν έναν εκπληκτικό δίσκο που ακούγεται ξανά και ξανά. Ας ελπίσουμε να συνεχίσουν τις καλλιτεχνικές τους αναζητήσεις με περισσότερα μουσικά ταξίδια…“beyond the horizon”.
479 
