ORPHANED LAND (with AMASEFFER): “Kna’an”

Οι τέχνες μεταξύ τους βοηθούνται κατά καιρούς και στην προκειμένη περίπτωση, η μουσική θέτει εαυτόν στην υπηρεσία του θεάτρου.

Ο σκηνοθέτης Walter Wayers θέλησε να ανεβάσει μια παράσταση για την ιστορία του Αβραάμ και την πορεία προς την Καναάν, αλλά δεν είχε τη  μουσική.

Οι Kobi Farhi (Orphaned Land) και Erez Yohanan (Amaseffer) τότε, συνεργάστηκαν και δημιούργησαν ένα περίβλημα για να αναπτυχθεί η ιστορία αυτή που λίγο πολύ όλοι ξέρουμε (όχι απόλυτα, αλλά κάτι έχουμε δει την εποχή του Πάσχα στις ταινίες).

Μπαίνοντας με το ορχηστρικό “The Holy Land of Kna’an” καταλαβαίνεις πως έχουν βάλει το χέρι τους οι Orphaned Land, ακόμα και αν δεν στο έχουν πει. Μετά όμως, έρχεται ένα μεταλλικό ξέσπασμα με το “The Angel of The Lord” και σε αποπροσανατολίζει λίγο από το οριεντάλ ύφος, το οποίο βέβαια επιστρέφει δριμύτερο στο ρεφρέν.

Με αυτό το album, οι Ισραηλίτες βρίσκουν πάλι την ευκαιρία να τονίσουν την κοινή καταγωγή των ίδιων και των απογόνων του Ισμαήλ (ισλαμιστές) και ότι δεν έχουν κάτι να χωρίσουν, δημιουργώντας ένα μουσικό βιβλικό παραμύθι που είναι όμορφα ειπωμένο από την αρχή ως το τέλος. Οι ακουστικές μπαλάντες “Naked- Sarah and Abraham” και “Α Tree without no fruit” θα χαροποιήσουν τους θερμούς ακόλουθους των καλλιτεχνών αυτών, αλλά δε θα πιάσουν ποτέ τους πιο βαρύμαγκες ακροατές που ίσως στιγμιαία να χαμογελάσουν με κομμάτια σαν το “Νο God for Ishma’el” (το οποίο χάνει λίγο από κάποια άστοχα υψηλότονα φωνητικά).

Η παραγωγή είναι σε γενικές γραμμές καλή, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μιλάμε για μια από τις καλές στιγμές των Orphaned Land (δεν συμπεριλαμβάνω εδώ τους Amaseffer μιας που μόνο ένα μέλος τους παίρνει μέρος). Όμως είναι ένα καθόλα ευχάριστο και ενδιαφέρον concept, που φέρνει ακόμη πιο κοντά την ethnic μουσική με το rock/metal.

449

Avatar photo
About Δημήτρης Μαρσέλος 2121 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.