Είδος: Stoner/ Fuzz rock
Δισκογραφική: Fuzzorama Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 30 Σεπτέμβριος 2022
Αν και από το όνομα και μόνο θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μία ευθεία παραπομπή σε καλλιτεχνική αναπαράσταση της πραγματικότητας, κοινώς σε κάποια σειρά ντοκιμαντέρ με την εθιστική χροιά του φυσιοδίφη και εξαίρετου αφηγητή David Attenborough να την πλαισιώνει.
Εν τούτοις οι Deadly Vipers είναι ένα κουαρτέτο από την Perpignan της Γαλλίας, οι οποίοι έχουν παραλάβει τη μουσική σκυτάλη από την παλιά φρουρά συγκροτημάτων όπως Blaack Heat Shujaa, Mars Red Sky και Glowsun μεταξύ άλλων και μαζί με τους έτερους noobαδες της σκηνής όπως Zoe, Greyborn, Baron Crane ενδεικτικά αναφέροντας, έχουν ηγηθεί να διατηρήσουν αλλά και να εξελίξουν τον πρότερο ήχο της ντόπιας, και μη, Stoner σκηνής.
Στο δια ταύτα τώρα, αυτό που συναντάμε εδώ στον νέο δίσκο “Low City Drone” είναι μία σειρά επεισοδίων υπό το όνομα “Attack of The Kyuss Clones” μέρος 420. Πολύ λογικά θα πει κανείς πάλι με απομιμήσεις Kyuss και β΄ διαλογής πράγματα, γενόσημος ήχος και επαναλήψεις και blah blah blah. Πιθανόν να έχει δίκιο, όμως σύμφωνα με το αρχαίο ρητό “επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως” και τέτοια μαθήματα καλό είναι να επαναλαμβάνονται ώστε να ενισχύουμε τις μνημονικές μουσικές μας ικανότητες στους Τιτάνιους θεούς όπως είναι οι προαναφερθέντες.
Η παλιοπαρέα λοιπόν εν αντιθέσει με το όνομα που έχει επιλέξει και το οποίο φτάνει στα όρια του cringe έχει σκαρώσει ένα ιδιαίτερο φουτουριστικό και συνάμα δυστοπικό concept για την κατάρρευση της ανθρωπότητας, και σε συνδυασμό με το εξώφυλλο και τη μουσική επένδυση του δίσκου, έχει δώσει κλίση της πλάστιγγας προς το μέρος του με οριακά θετικό πρόσημο. Η μπάντα κινείται στα στενά Desert όρια και στον Stoner μικρόκοσμο όπως όρισε η σκηνή της Καλιφόρνια με κύριους καναββινοειδείς εκπροσώπους τους γνωστούς έως πολύ γνωστούς καλλιτέχνες προεξάρχοντος των Kyuss, QOTSA, Master of Reality, Fu Manchu και Earthlings? για να μην συνεχίσουμε εσαεί. Και επειδή σπίτι χωρίς Γιάννη προκοπή δεν κάνει, ο Fred μπαίνει στο πετσί του ρόλου του John Garcia, ενσαρκώνοντας τον φοβερά, με τις φωνητικές μελωδίες και γραμμές να θυμίζουν copy paste των περιπλανήσεών του κατά κύριο λόγο με τους Unida και Hermano στα πρώτα χρόνια…τα γνήσια…τα καλά.
Οι συνθέσεις που απαρτίζουν την καινούρια κυκλοφορία, αν και εκ πρώτης ακροάσεως φαίνονται αρκετά Αμερικανοθρεμμένες με αέρα δυτικών πολιτειών και με θέα τον Ειρηνικό ωκεανό, κατά βάθος είναι βαθιά ριζωμένες στο 70s Hard Rock, τυπικά με αργό έωςμέτριο τέμπο με βαριά παραμορφωμένο κούρδισμα και οφείλουν πολλά στην Ευρωπαϊκή σκηνή όπως αυτή γαλουχήθηκε από συγκροτήματα όπως Acrimony, Lowrider, Dozer,Numbah Ten και λοιπούς στυλοβάτες. Εδώ όμως έρχεται και η Fuzzorama και όπως λέει και το όνομά της και η προϊστορία της δίνει το παρόν, δεδομένου ότι βασική προϋπόθεση είναι ο fuzz ήχος τον όποιο διαθέτει κατά κόρον το συγκρότημα στήνοντας ένα τοίχος από fuzz μελωδίες (τιμώντας τους Truckfighters) με wah wah πετάλια, έντονη ρυθμικότητα και αυξημένα τα decibel.
Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό, και παρόλο που η μουσική δεν είναι τόσο φονική όσο προϊδεάζει το όνομα των Γάλλων, ανταυτού σίγουρα θα σε κρατήσει σε εγρήγορση στην περιπλάνηση μαζί του και θα σου χαρίσει στιγμές ανατριχίλας. Τώρα αν το τσίμπημα σου προκαλέσει παρενέργειες, το αντίδοτο το ξέρεις…βρίσκεται στα blues κάτω από τον κόκκινο ήλιο, λίγο δίπλα από την πινακίδα του Sky Valley, από εκεί ακριβώς όπου θα δεις το τσίρκο να αναχωρεί και μπορείς απλά να πεις “Mucias Gracias”.
Facebook: https://www.facebook.com/Deadly1Vipers
Bandcamp: https://deadlyvipers.bandcamp.com/album/low-city-drone
612 
