Σήμερα, 15 Ιούνη, κυκλοφορεί στην Ευρώπη από την Indie recordings το νέο και τρίτο άλμπουμ των Νορβηγών Purified In Blood, 2 μόλις έτη μετά το “Under Black Skies”.
Επανασχηματισμένοι από το 2008 και έχοντας αποποιηθεί πλέον κάθε σχέση με τη straight edge metal σκηνή, παίζουν αβυσσαλέο metalcore προσπαθώντας και πετυχαίνοντας (κατά τους ίδιους) να παράγουν τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στις δύο προηγούμενες δουλειές τους.
Ποτέ δεν συμπάθησα ιδιαίτερα το metalcore, κάτι που προσπάθησα να αφήσω κατά μέρους όλο αυτό το διάστημα που έκανα τις ακροάσεις του άλμπουμ. Πάλι όμως κατέληξα πως πρόκειται για ένα από τα πιο κουραστικά ιδιώματα. Σίγουρα έχει καλές και εκρηκτικές στιγμές, πάντοτε ήμουν υπέρ του πολιτικοκοινωνικού στίχου, στις κιθάρες έχει σε σημεία πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά… αλλά αυτά τα φωνητικά… είναι η ειδοποιός διαφορά. Ή θα σε πωρώσουν και θα τα λατρέψεις, ή θα σε κουράσουν τόσο που θα αφήσεις το άλμπουμ στην άκρη. Μετά την αποχώρηση του Glenn Reaper (δεύτερα φωνητικά, αν και έχει μια συμμετοχή στο Iron Hands) έμεινε μόνος ο Hallgeir S.Enoksen. Συμμετοχή guest έχουμε και από τον Erlend Hjelvik (Kvelertak -τους οποίους θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά αφού παίζουν support στους Megadeth στην Αθήνα), στο κομμάτι “Mot Grav” (το πιο δυνατό του άλμπουμ, το μοναδικό με Νορβηγικό στίχο κι όχι άδικα αποτελεί και το πρώτο single της μπάντας).
Τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας είναι οι Sander Loen (lead guitar), Tommy Svela (guitar), Stog S.Andersen (bass), Anders Mosness (drums). Την παραγωγή και μίξη έχουν κάνει οι κύριοι Jacob Bredahl και Τue Madsen αντίστοιχα. Αγαπημένο μου κομμάτι από τα 8 που απαρτίζουν το “Flight of a Dying sun” θεώρησα με το πρώτο άκουσμα το “Escape to Solace”, επειδή οι κιθάρες του για κάποιο λόγο τον οποίο δε μπορώ να εντοπίσω, με παρέπεμψαν σε ντοπαρισμένους Kuyss . Οι φίλοι του metalcore είμαι βέβαιος πως θα το εκτιμήσουν ανάλογα, σίγουρα όμως δεν είναι ο δίσκος που θα ανοίξει την πόρτα σε καινούργια “αυτιά”. Όσοι πιστοί προσέλθετε λοιπόν…
536 
