Φίλοι μου, η περίπτωση των Γερμανών Blacklands είναι από εκείνες που κάθε reviewer εύχεται να συναντά αραιά και που.
Είναι τόσο άμεση η συνειδητοποίηση της ποιότητας των συνθέσεων και τόσο έντονος ο χαρακτήρας της μπάντας που ελάχιστες ακροάσεις αρκούν να σε γεμίσουν βεβαιότητα για το ποιόν της μπάντας.
Ιδρύθηκαν το 2006 από τον ντράμερ των Heavenward, Thomas Kelleners. Το 2007 προστίθενται ως μόνιμα μέλη ο Manfred Reinecke (πλήκτρα) και η Moja Nardelli (φωνή). Στις θέσεις του μπασίστα αλλά και του κιθαρίστα υπάρχει ένα αλισβερίσι μουσικών ώσπου το 2010 καταλήγουν στην οριστική τους σύνθεση, με τους Rudiger Sartigen και Michael Stockschlager να καταλαμβάνουν τις αντίστοιχες θέσεις. Το 2011 κυκλοφορούν ένα demo 6 κομματιών και δίνουν κάποια live.
Το “A New Dawn” είναι το, σχεδόν 80λεπτης διάρκειας, ντεμπούτο τους και η 5άδα δείχνει να σκοράρει από τα αποδυτήρια. Το μελωδικό rock τους, συχνά πυκνά φλερτάρει με το progressive, ενώ η ατμόσφαιρα καθ όλη την έκταση του album είναι καθηλωτική. Στα δικά μου αυτιά, η δουλειά των Blacklands ηχεί σαν ένα μεγάλο ταξίδι με 12 ενδιάμεσους σταθμούς, τα κομμάτια δηλαδή που απαρτίζουν τη δουλειά τους.
Ξεκινάει με το 7λεπτο “Cold Embrace” , το οποίο δίνει ένα αντιπροσωπευτικό στίγμα της μπάντας και του τι ακολουθεί. Από τα πιο ταξιδιάρικα cd που έχουν μπει εδώ και καιρό στο στερεοφωνικό μου. Πραγματικά δεν σου πάει το χέρι να κάνεις skip σε κάποιο κομμάτι, ακούγεται μονορούφι και παρά τη μεγάλη του διάρκεια στο τέλος με έβρισκε να θέλω και άλλο ενώ λειτούργησε φαύλα αγχολυτικά στον ψυχισμό μου.
Η “σειρήνα” των Blacklands, η Moja Nardelli, ακούγεται σαν το ιδανικό ταίριασμα στα μουσικά λημέρια που μας περιπλανούν οι Γερμανοί, καθώς διαθέτει σε ισορροπία αέρινα και γλυκά μελωδικά χαρακτηριστικά στη φωνή της. Ξέγνοιαστες ακουστικές κιθάρες, φαντασμαγορικά πλήκτρα, μελαγχολικό πιάνο, όμορφα μελωδικά lead στις κιθάρες, διπλά φωνητικά, prog-rock περάσματα, blues αναφορές, όλα θα τα συναντήσετε να περνάνε από το ηλιόλουστο πάρκο των Blacklands. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά έχουν και πολύ σημαντικές συμμετοχές, ουσιαστικές κι όχι απλά μαρκετινίστικα τερτίπια, όπως συμβαίνει σε πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις.
Στο “Power Play” κάνει guest φωνητικά ο Lennie Rizzo (Exxplorer), ενώ lead κιθάρα παίζει ο τεράστιος (και λίγα γράφω, προσωπικές αδυναμίες, να με συμπαθάτε) Terry Gorle (Heir Apparent). Επίσης στο “A New Dawn” guest φωνητικά κάνει ο Giles Lavery (Dragonsclaw). Την ευθύνη για την εξαίσια και πεντακάθαρη παραγωγή σήκωσε στις πλάτες του ο κιθαρίστας της μπάντας M. Stockschlager, ο οποίος έχει παίξει και όλο το μπάσο για τις ανάγκες της studio ηχογράφησης του album, ενώ το πολύ όμορφο εξώφυλλο σχεδίασε ο “δικός μας” Φ. Ντόκος.
Πρόκειται για ανεξάρτητη κυκλοφορία, οπότε είναι πολύ σημαντικό να τους τσεκάρετε και να τους υποστηρίξουμε για να μπορέσει να υπάρξει και συνέχεια σε αυτή την πολύ ιδιαίτερη μπάντα. Οπότε, έκανα σαφές πιστεύω το ότι το “A New Dawn” μου άρεσε και μάλιστα πολύ. Τόσο, ώστε ήδη να του έχω κατοχυρωμένη θέση στην δεκάδα μου για τα καλύτερα album του 2013. Αν έχετε βαρεθεί τα ίδια και τα ίδια, επιβιβαστείτε στο ονειροκάραβο των Blacklands και καλή βόλτα…
697 
