Όπως είπε και ο συνάδελφος φωτογράφος, η φάση ήταν 10η Εντολή.
Ο κόκκινος φωτισμός του Ghosttown Bar, οι μαυροντυμένοι επισκέπτες, η στενάχωρη μουσική και η βροχόπτωση συμπλήρωναν το παζλ μιας ατμόσφαιρας φονικής.
Φτάσαμε νωρίτερα από την έναρξη και ήπιαμε τα ποτάκια μας, μιλήσαμε με τον τιμούμενο καλεσμένο, εκ Σουηδίας, Rob Coffinshaker, γνωστό περισσότερο ως frontman των The Coffinshakers και περιμέναμε πως και πως να τον ακούσουμε ζωντανά.
Γύρω στις 11.30, ο δικός μας Remi με δικό του υλικό, αλλά και διασκευές, όπως η επιτυχημένη του στο “Jolene”, ερμηνευμένο αρχικά από την στηθοκρατόρισσα Dolly Parton, το “I Put a Spell On You” και άλλα, έκανε μια καλή αρχή, παίζοντας τη δική του μεταξένια μελαγχολία, βάζοντας μας στο κλίμα για κάτι πιο βαθύ και στενάχωρο.
Σχεδόν 40 λεπτά αργότερα, ο Σουηδός καλλιτέχνης πήρε στην αγκαλιά του την ακουστική του κιθάρα και ξεκίνησε να μας παίζει αγαπημένα κομμάτια, είτε δικά του είτε άλλων.
Μπήκε στην εξίσωση ο Danzig, αφού εκτός από “Thirteen”, διασκευάστηκε και το “Skulls” των Misfits, μαζί και με Nine Inch Nails (“Hurt”), παρέα με το παραδοσιακό της Αμερικής “In The Pines”, τη πανέμορφη διασκευή του “Ghost Riders in The Sky” και φυσικά το δικό του “Dark Rollin’ Skies”.
“No Rest For The Wicked”, “Last Night by the Grave”, “Gloomy Sunday” με την βαθιά φωνή του Rob να επικρατεί στο χώρο συνοδευόμενη από τον ήχο της κιθάρας, σε ένα χώρο όπου οι θεατές ήταν τόσο ήσυχοι, κάνοντας με να θυμηθώ πότε συνάντησε τόσο σιωπηρό ακροατήριο. Το μόνο που τάραξε την ησυχία είναι μια παρέα που πέρασε απέξω γκαρίζοντας του στίχους του “Χαιρετίσματα” και οδηγώντας μας όλους σε ένα ηχηρό γέλιο.
Μια όμορφη νύχτα που συνεχίστηκε με όμορφη μουσική επιλεγμένη από εμένα τον ίδιο και τον Μάνο Καρακατσάνη (Mani Deum).
Υ.Γ. Έμαθα πως η δεύτερη βραδία της 7ης Μαρτίου παραλίγο να μην τελειώσει ποτέ αφού ο Rob έμεινε στο σανίδι πέραν του διώρου! Ζήλια ψώρα!
Φωτογραφίες: Αποστόλης Καλλιακμάνης
872 
