Τι σας θυμίζει ο τίτλος; Black Sabbath ε; Ok, υπάρχει πολύ από την ψυχή των μεταλοπατέρων στη μουσική των Αυστραλών Dead City Ruins που επιστρέφουν με μια τρίτη ολοκληρωμένη προσπάθεια και με κάνουν να τρίβω τα μάτια μου. […]
“It,s D-Beat sir, but not as we know it” ψιθύρισε η πλοκαμοφόρος αξιωματικός του Punkfleet (ο Starfleet είναι για φλώρους) ακούγοντας τις πρώτες, ας τις πούμε έτσι, νότες του “Perfect Texture”. […]
Λίγα άλμπουμ έχουν ακουστεί τόσο πολύ από τα ακουστικά μου όσο τα “Armageddon Gigolo”, “Rotten Roma Casino” και “Satyriasis” των Ιταλών θεών του neo-noir folk και spaghetti nihilist pop (το τελευταίο συνεργασία με τους υπέρτατους Ordo Rosarius Equilibrio). […]
Μια από τις περισσότερο παραγωγικές τους περιόδους δείχνουν να περνούν οι Γερμανοί goth metallers, Crematory, τουλάχιστον σε ότι αφορά τις ηχογραφήσεις και τις περιοδείες. Με δεδομένο το πρόσφατο, όχι και τόσο ενθαρρυντικό δείγμα γραφής, ας δούμε αν η παράφραση της αρχαίας ρήσης (του αυλητή Καφισία σε έναν από τους μαθητές του που έπαιζε τον αυλό με ιδιαίτερα μεγάλη ένταση) “ουκ εν το πολλώ το ευ”, βρίσκει εφαρμογή και στην περίπτωση των Crematory. […]
Η πρώτη μου επαφή μ’ αυτήν την μπάντα ήταν στα τέλη του 2013, σε ένα live που έλαβε χώρα στην Πτολεμαΐδα (πατρίδα αγαπημένη). Κοντοχωριανοί γαρ, οι Κοζανίτες Sense Of Fear μου είχαν αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις, μια δεμένη ομάδα που εκινείτο σε power metal δρόμους, παιγμένου με κέφι και ζωντάνια. […]
Κάποιοι ενδεχομένως να ξέρετε τους Ιταλούς Necrodeath, μια μπάντα που εδώ και 30 χρόνια ακροβατεί μεταξύ cult ποιότητας και μετριότητας, αλλά και όσοι τους ακούτε πρώτη φορά με τέτοιο όνομα και τίτλο άλμπουμ προφανώς αντιληφθήκατε ήδη πως δεν παίζουν blackgaze. […]
Είμαι από αυτούς τους “αιρετικούς” τύπους που γράφουν σε συγκεκριμένο μέρος της ανατομίας τους τις ταμπέλες στη μουσική. Από παλιά. Πόσο παλιά; […]
Τραγουδώντας για μια μοιραία γυναίκα με μια μυστήρια, επικίνδυνη και ανυπότακτη υπόσταση, είναι μια βαριά και σεβαστή αφετηρία. […]
Δεν ξέρω αν το djent / math ρεύμα βρίσκεται σε περίοδο ακμής, το σίγουρο είναι ότι το πλήθος των συγκροτημάτων που καταπιάνονται με το αντικείμενο αυξάνεται εκθετικά ανά την υφήλιο. […]
Περιμέναμε για την κυκλοφορία ενός νέου studio album των A Perfect Circle από το 2004. Το “eMOTIVe” που μόλις είχε προηγηθεί ήταν μια συλλογή με διασκευές και επανεκτελέσεις παλιότερων τραγουδιών τους, η οποία νομίζαμε τότε, ότι θα λειτουργούσε ως ενδιάμεσος κρίκος μέχρι την επόμενη δουλειά τους (με εξ’ ολοκλήρου νέο υλικό) και πως αυτή δεν θα αργούσε. Δεκατέσσερα χρόνια μετά οι A Perfect Circle κυκλοφόρησαν τελικά το τέταρτο άλμπουμ τους, “Eat the Elephant”. Αυτός ο –φαινομενικά- χαλαρός δίσκος μας προσκαλεί να ξεκινήσουμε ένα από τα πιο απροσδόκητα ταξίδια του 2018 σε έναν μινιμαλιστικό μεν ήχο με πολλές όμως αποχρώσεις, στα 57 λεπτά της διάρκειας του. Ταξίδι το οποίο σχεδιάστηκε προσεκτικά σύμφωνα με τις υψηλότερες προδιαγραφές της ατμοσφαιρικής Rock, δημιουργημένο για όσους αναζητούν κάτι διαφορετικό. […]
All Rights Reserved Rockway.gr - © 2020 - Powered by George Vlahavas
