Είδος: Epic Power/Heavy Metal
Δισκογραφική: Fighter Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 2 Απριλίου 2024
Ύστερα από δύο EP κι ένα full length, οι εξ Αμερικής Greyhawk ακονίζουν τα σπαθάκια τους και βγαίνουν δισκογραφική παγανιά με νέο album. Και τι album! Μια ωδή στην old school epic σχολή, με τραγούδια που κάλλιστα θα μπορούσαν να είχαν βγει στα ‘80s.
Το “Spellstone” μπαίνει φουριόζο στη μάχη, όντας το πιο speedάτο κομμάτι του δίσκου. Το “Ombria (City of The Night)” ρίχνει κατά πολύ τα γκάζια, βάζοντας τον ακροατή μέσα σε σκοτεινά fantasy σοκάκια (για τον γράφοντα, από τις καλύτερες στιγμές του “Thunderheart”), με το ομώνυμο κομμάτι του album να δίνει το mid-tempo στίγμα που ακολουθεί γενικά η εν λόγω δουλειά. Με πιο hard rock ύφος έρχεται το “Rock & Roll City”, το οποίο φέρει σε συγκινητικό βαθμό τον όρο “νοσταλγία”, ενώ το ξεκάθαρα πιο επικό “Steadfast” μας πάει ντουγρού μέσα στην καρδιά της μάχης. Το καλπάζων “Sacrifice Of Steel” είναι ακριβώς αυτό που φαντάζεσαι λόγω τίτλου, με τα solo να δίνουν και να παίρνουν από την αρχή ως το τέλος.
Άλλη μια επική μάχη διαδραματίζει στο “The Last Mile”, με την πιο heavy power διάσταση της μπάντας να επανέρχεται στο “Back In The Fight”, με στοιχεία που παραπέμπουν μέχρι και σε Uriah Heep. Γενικά το σχήμα έχει απλώσει στο πεντάγραμμο λογής επιρροές, ειδικά σε ό,τι αφορά το epic στοιχείο, με ονόματα όπως Manilla Road, Medieval Steel, Brocas Helm, Manowar, Omen, ακόμα και Riot, να έχουν την τιμητική τους. Τελευταίο άσμα, το “The Golden Candle”, που κλείνει εξαιρετικά μια δουλειά που πριν πατήσω το play, μου έβγαζε ανάμικτα συναισθήματα.
Τελικά, εδώ έχουμε 9 συνθέσεις γεμάτες ατσάλι και old school συναίσθημα, που δεν πέφτουν στην παγίδα του επιτηδευμένου revival, ούτε της αναλώσιμης υπεροπροσπάθειας. Όπως έγραψα κι εξ αρχής, μια ωδή στο παλιό, αλλά καλό, επικό heavy metal, που θα σε κάνει να ψάχνεις τον πολιορκητικό κριό σου, για να κάνεις ντου σε κάποιο κάστρο.
Ψεγάδια; Φυσικά! Τα φωνητικά θέλουν δουλειά, η παραγωγή θάβει σημεία κομματιών, κάποιες συνθέσεις θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί καλύτερα, το εξώφυλλο είναι meh (τόσο πράσινο, ούτε το ΠΑΣΟΚ δεν θα έβαζε) και γενικά μπορείς να βρεις και να πεις πολλά. Παρόλα αυτά, το αυθεντικό feeling του “Thunderheart”, δεν το βρίσκεις εύκολα. Είναι τόσο true αυτό που κάνουν, που οι όποιες ατέλειες, τους κάνουν πιο αυθεντικούς.
Αν λοιπόν είσαι λάτρης του old school epic heavy metal, έχεις κάθε λόγο να γνωρίσεις τους Greyhawk (αν δεν τους ξέρεις ήδη) και να βάλεις το logo τους πάνω στο ταλαιπωρημένο battle-vest σου!
https://www.facebook.com/Greyhawkmetal
331 
