Την στιγμή που ο Ολυμπιακός γινόταν Κυπελλούχος Ελλάδος στο ποδόσφαιρο, χωρίς καμιά αμφισβήτηση πως η επικράτηση του ήταν δίκαιη, μερικές ντουζίνες άνθρωποι κατέφθασαν στο 7Sins για να στηρίξουν την 15χρονη προσπάθεια της Hardtimes να οργανώνει συναυλίες του αγαπημένου μας ακραίου ήχου, είτε αυτός είναι το Hardcore, το punk ή to metal.
Λόγω του ότι ο γραφών επιμένει να έχει κακές παρέες και μην προσπαθώντας να αποφύγει το interracial μεθύσι, συνδυάζοντας βότκα, ρακή και μπύρα, κατάφερε να έχει ένα τεράστιο hangover, που έκανε το κορμί να αργοπορήσει να φτάσει το χώρο και να πρέπει τώρα να ζητήσω ταπεινά τη συγγνώμη από του Royalty, που θα δω άλλη φορά.
Μένω στα καλά λόγια του φωτογράφου μας, Ανδρέα Πανόπουλου, ο οποίος χωρίς να είναι της μουσικής αυτής, είπε πώς τα παιδιά τα έσπασαν, αν και είχαν κάποια τεχνικά προβληματάκια στην αρχή.
Αλλά μιας που είχαν την ευγένεια να μας δώσουν την playlist, την παραθέτω προσπαθώντας σε άφεση αμαρτιών.
Royalty playlist
Itale-vendetta
Broke your Pride
Betrayed
My blood runs cold
Strike Back
Keep your mouth shut (Terror)
Γύρω στις 21.15 πήραν θέση στη σκηνή οι Melekh από τη Βουλγαρία και αυτό που άκουσα δεν το περίμενα. Θα έπρεπε βέβαια, να είχα υποψιαστεί κάποια πράγματα από το λογότυπο τους και από τη στιλιστική επιλογή 2 μελών τους.
Ο τραγουδιστής με μπλούζα Candlemass και ο κιθαρίστας με Immortal, ταίριαξαν αμέσως το τι έβλεπα με το τι άκουγα. Ένας συνδυασμός αρχέγονου black metal με old school hardcore με τον συμπαθή frontman να ουρλιάζει σαν δαίμονας.
Γεμάτοι ενέργεια με συνθέσεις ξυράφια, blackmetalικά traditional κοπής να μεταλλάσσονται σε breakdown και χορευτικά tempos με τον τυμπανιστή να κολλάει κάπου κάπου και blastbeatιές. Αν και ο συνάδελφος, μου έφερε φωτογραφία της playlist, χρειάζομαι βοήθεια στην αποκρυπτογράφηση, μιας που η σχέση μου με το Κυριλλικό αλφάβητο είναι ανύπαρκτη.
Μετά από περίπου 25 λεπτά, σειρά είχαν οι Σαλονικείς Senseless, για τους οποίους ξαναέγραψαν πρόσφατα διθυράμβους, για την όμορφη τραχιά, πλην μελωδική φωνή του Vik και την μοναδική επαφή που έχει με το κοινό κατεβαίνοντας πάντα από τη σκηνή στο Pit, κινδυνεύοντας καμιά φορά να φάει καμιά κλωτσιά από τους επίδοξους Chuck Norris που κυκλοφορούν στα Beatdown live τους. Επίσης, έχω αρχίσει να πιστεύω πως μετακόμισαν στην Αθήνα και δεν μας το λένε. Κάθε μήνα και ένα live, όχι πως μας χαλάει βέβαια.
Ξεκίνησαν με το τραγούδι το οποίο το video clip έκανε την εμφάνιση του πρόσφατα, το όμορφο “Never forget never forgive” και με συνεχή συμμετοχή από τους ένθερμους υποστηρικτές τους έφτασαν στο τελευταίο “Dedicated”, περνώντας από το δυνατό “Pay no Respect” με το Νίκο των Overpain για μια ακόμη φορά μαζί τους και το εμβληματικό “SHC” (“Salonica HardCore”).
Για μια ακόμη φορά, κέρδισαν τις εντυπώσεις!
Senseless setlist
never forgive never forget
cruel truth
pay no respect
shc
dedicated
Οι Αυστριακοί Spidercrew αποτελούσαν το μυστήριο της βραδιάς για μένα μιας που πριν την ανακοίνωση του Live δεν τους είχα τσεκάρει.
Αφού είχε προηγηθεί και ένα αστείο περιστατικό με μια μπίρα και τον τραγουδιστή τους, Sean, τον άνθρωπο-tattoo, πίστευα πως τα πράγματα ήταν απλά. O Sean παρέμεινε στο pit όσο παιζόταν το “You’ll never walk alone” του Gerry και των The Peacemakers και μέχρι να ανέβουν οι 4 οργανοπαίχτες στη σκηνή.
Η ώρα ήταν 22:40 και ακούγεται και μια δεύτερη φωνή στα ηχεία και εμφανίζεται μπροστά μας ένας τύπος με καπελάκια και baseball jacket.
To party ξεκινά και οι 6 νοματαίοι τα σπάνε όλα με το ΝΥ-based oldschool style τους.
Λίγο μετά, εμφανίζεται και ένας τρίτος vocalist και αρχίζω και μπερδεύομαι. Αλλά έχουν το Crew στο όνομα τους οπότε, δεν είναι και παράλογα όλα αυτά.
Ακούμε πράγματα από όλη τη δεκάχρονη πορεία τους, με αποκορύφωμα τα “Punks and skins united” και “Still crazy but not insane”, εμφανίζεται και ένας ακόμα κιθάρας που αντικαθιστά κάποιον από τους άλλους δύο και κάπου εκεί έχασα το μέτρημα.
Το συγκρότημα ήταν ποδοσφαιρική ομάδα!
23:23 είχε σφυρίξει ο διαιτητής τη λήξη του αγώνα και τα πράγματα ετοιμάστηκαν έτσι ώστε οι Ryker’s να βγουν στη σκηνή 20 λεπτά αργότερα.
Αφού οι τύποι είναι κρυμμένοι σε κοινή θέα, περιμένοντας το τέλος της εισαγωγής για να ανέβουν στο βάθρο, εμφανίζεται και ο τεράστιος, με όλη την έννοια της λέξης, Kid-D.
To λιγοστό κοινό αρχίζει τα circle pits και ο αέρας φλέγεται σιγά σιγά με το old school hardcore, μιας μπάντας εκ των σημαντικότερων της Ευρωπαϊκής σκηνής.
Αρχίζει το ξύλο, με “Lowlife”, “To Whom it may concern”, “From the Cradle to the Grave” και “Beg to Differ” μεταξύ άλλων και οι Γερμανοί ασταμάτητοι πάνω στη σκηνή.
Τύποι από κάτω να κλέβουν συνεχώς το μικρόφωνο του frontman και κοινό που στηρίζει αυτό που λέει η μπλούζα που πούλαγαν οι Γερμανοί στο merch τους.
SUPPORT VIOLENT DANCING! Δυστυχώς, δεν ήταν αρκετός ο κόσμος για να γίνει καλό σούσουρο, αλλά από την άλλη μπορεί να είχαν και απώλειες αν ήταν πιο σφιχτά τα πράγματα.
Ο Kid-D με μπλούζα 15 χρόνια HARDTIME ATHENS να ευχαριστεί συνέχεια τη διοργάνωση και όλους όσους έπαιξαν και στήριξαν και μας αποτελειώνουν με μία εκρηκτική εκτέλεση του “Emergency”, η οποία με έβγαλε από τα ρούχα μου και άρχισα να ουρλιάζω και εγώ στο μικρόφωνο. Η βραδιά τελείωσε με τον κόσμο να τραγουδά τους στίχους του “You’ll never walk alone” μαζί με τους Ryker’s και όσοι ήμασταν εκεί φύγαμε χαρούμενοι. Και σε άλλα με υγεία!
Ryker’s setlist
Kickback
Lowlife
Test of faith
End of line
To Whom it may concern
Lifeline
From the Cradle to the Grave
Bombs of Death
Once I believed
Stranglehold
Beg to Differ
Still
Gone for good
Nothing to regret
Judas reward
Brother against brother
As the laughter dies
Cold lost sick
True love
Emergency (Girlschool cover)
You’ll never walk alone
ΥΓ Ευχαριστώ πολύ τη Βικτώρια και το Δημήτρη για το μπλουζάκι!
photos: Ανδρέας Πανόπουλος
514 
