Ύστερα από έξι studio album κι ένα μάλλον αχρείαστο best-of, η μπάντα του Zak Stevens (που όλοι λατρέψαμε στους Savatage), επανέρχεται με ένα δίσκο που θα περάσει στο αβαβά…
Και λογικό, μιας και το “Reign of Darkness” είναι μέτριο. Όχι κακό, όχι καλό, απλά μέτριο. Άλλωστε η μπάντα μας έχει συνηθίσει ε τέτοιου είδους κυκλοφορίες, με αποκορύφωμα το ανεκδιήγητο “Seasons Will Fall” του 2013.
Ναι μωρέ, ξέρω, θα μου πεις πως τα “Watching In Silence” και “Burden of Truth” ήταν καλά album και δε θα έχεις άδικο. Αλλά, κακά τα ψέματα, οι Circle II Circle είναι από εκείνα τα group που παρουσιάζουν 2-3 καλές στιγμές σε κάθε δουλειά τους και στην πορεία αρέσκονται σε fillers. Κι αυτό γιατί πολύ απλά, όσο φωνάρα κι αν είναι ο Stevens, δίχως τους κατάλληλους συνθέτες είναι εκτεθειμένος.
Ερμηνευτικά, προφανώς κι έχει εξαιρετικές στιγμές. Μουσικά όμως, είναι χιλιοφορεμένο, παρότι διαθέτει κάποιες καλές συνθέσεις (πχ “Victim of the Night”, “Untold Dreams”, “Deep Within”, “Taken Away” και το Savatage-ικό “Solitary Rain”). Σαν σύνολο όμως, το “Reign of Darkness” περνάει απαρατήρητο. Από την άλλη όμως, τολμώ να πω πως συγκαταλέγεται στις πιο συμπαθητικές δουλειές της μπάντας και είναι κι από τις πιο heavy.
Οι Circle II Circle είναι τίμιοι μεν, αλλά είναι μεγάλο χαράμι για το υπόβαθρο του Stevens, μιας και παραμένουν καθόλα αχρείαστοι για μια μέση δισκοθήκη.
533 
