Ποιος να το φανταζόταν πως στις μέρες μας η παροιμία “κάθε πέρσι και καλύτερα” θα έβρισκε τέτοια πιστή εφαρμογή. Όπως σε κάθε τομέα της ζωής μας, έτσι και στην μουσική, όλα δείχνουν να βυθίζονται αργά αλλά σταθερά σε αυτόν τον άοσμο, αόρατο, ατέρμονα – κινούμενο βούρκο. Το 2021 υπήρξε έτος ταφόπλακα για τα συναυλιακά δρώμενα και με τις μπάντες να εχουν κλειστεί στα στούντιο και να ηχογραφούν νέο υλικό θα περίμενε κανείς, τουλάχιστον δισκογραφικά, να φτάσουμε στον αντίποδα και να μιλάμε ίσως και για ένα έτος ορόσημο.
Ο τελικός απολογισμός όμως δε μαρτυρά κάτι προς αυτή την κατεύθυνση. Παρά το γεγονός της αριθμητικής αύξησης των κυκλοφοριών, η έμπνευση στις περισσότερες των περιπτώσεων επηρεάστηκε από την αρρωστημένη περιρρέουσα κατάσταση της εποχής και παρά το ότι ακούσαμε τελικά αρκετές αξιόλογες δουλειές, έλειψαν τα δισκάκια εκείνα που αμέσως διακρίνονται από τη μάζα. Ίσως να μην είχε και άδικο να χαρακτηρίσει κάποιος το 2021 (δισκογραφικά) ως έτος της χρυσής μετριότητας.
Παρόλα αυτά, εμείς εδώ στο Rockway, όπως άλλωστε συνηθίζουμε να κάνουμε όλα τα τελευταία χρόνια, τα βάλαμε κάτω, ψάξαμε, ακούσαμε, ξανακούσαμε και βγάλαμε την καθιερωμένη λίστα μας με τα 20 album τα οποία ξεχωρίσαμε από το σύνολο των κυκλοφοριών του έτους που αφήνουμε πίσω. Καθένας από εμάς ψήφισε σύμφωνα με τα γούστα και τις προτιμήσεις του, ώστε από τη συνισταμένη προέκυψε η παρακάτω 20άδα την οποία και σας παρουσιάζουμε:
20. SHUMAUN: “Memories & Intuition”
“Γεφυρώνοντας ιδανικά το χάσμα ανάμεσα στις παραδοσιακές γενιές των ακροατών του progressive metal και αυτών που αναζητούν μια φρέσκια αίσθηση, συνεχίζουν να βάζουν νέα στοιχήματα στους εαυτούς τους και να τα κερδίζουν.”
[Γιώργος Γεωργίου]
“…ο ορισμός της έννοιας “αξιοπρέπεια”. Καλοδουλεμένες συνθέσεις, με τον στόχο της ψυχαγωγίας του ακροατή να εκπληρώνεται πλήρως…”
[Ιορδάνης Κιουρτσίδης]
18. RIVERS OF NIHIL: “The Work”
“Επιβλητική ατμόσφαιρα, με φωνητικά άγρια/ήμερα σε ίσες ποσότητες και βάση το τιμημένο metalcore που ποτέ δεν τους άφησε, με ποικιλία ρυθμών που ξεκινάει από πληκτροφόρα χαλαρωτικά διαλείματα και φτάνει σε breakdowns και blast beats, όλα αυτά σε μια εξαιρετική παραγωγή, αμπαλαρισμένα από ένα εξαίσιο εξώφυλλο.”
[Δημήτρης Μαρσέλος]
17. EXODUS: “Persona Non Grata”
“Οι Exodus επέστρεψαν με ένα άλμπουμ «καταιγιστικό» από την αρχή μέχρι το τέλος. Με “old school” αισθητική αλλά με “in your face” παραγωγή, με riffs που «ξεπετάγονται» από παντού και «παίρνουν κεφάλια» και με τη γνωστή «βίαιη» διάθεση τόσο από την μπάντα όσο και από τους εκλεκτούς καλεσμένους…”
[Νίκος Κορέτσης]
“Μια μπάντα που τουλάχιστον στο “Diorama” εμφανίζει καταπληκτική έφεση στην τραγουδοποιΐα και ευθαρσώς δικαιούνται να μοιραστούν τον θρόνο του εν λόγω ρεύματος με τους επίσης θαυμάσιους Harakiri For The Sky…”
[Ιορδάνης Κιουρτσίδης]
15. NESTOR “Kids in A Ghost Town”
“Όσο επιτηδευμένη κι αν ακούγεται η φάση, το ταλέντο των Σουηδών υπερκαλύπτει το όλο εγχείρημα και, παρά την back to the future αισθητική που αποπνέει στο περιτύλιγμά του, το album σφύζει από φρεσκάδα, δυνατές συνθέσεις και η ροή στον δίσκο απλά δε σε αφήνει να πας σε κάτι άλλο…”
[Ιωάννης Φράγκος]
“Το φυσικό φαινόμενο των ουράνιων σωμάτων του «ματωμένου φεγγαριού» προέρχεται από την ευθυγράμμιση του Ήλιου, της Σελήνης και της Γης. Στη δική μας περίπτωση όμως προκύπτει όταν η «ακραία» μουσική (όπως πρεσβεύεται από μία παρέα φίλων όπου παρά το cult-celebrity status που έχουν αποκτήσει ανά τα χρόνια, λειτουργούν προσεγγιστικά με μία underground DIY ταυτότητα) ευθυγραμμίζεται με τη δημιουργικότητα, τη φαντασία και τον πειραματισμό σε μία παθιασμένη απόχρωση χρώματος.”
[Βασίλης Χατζηβασιλείου]
13. EMPYRIUM: “Über den Sternen”
“Πλέον δεν τίθεται θέμα για το ποιο album θα μου πάρει το μυαλό για το 2021, αλλά για το αν θα βρεθούν albums στους επόμενους δέκα μήνες που να μου πάρουν το μυαλό από αυτό εδώ.”
[Σπύρος Χονδρογιάννης]
12. LOCH VOSTOK: “Opus Ferox-The Great Escape”
“…ας ευθυγραμμίσουμε λίγο την δικαιοσύνη σε αυτό τον κόσμο, κάνοντας τους Loch Vostok πιο αναγνωρισμένους, πιο μεγάλους. Το αξίζουν εκατό τοις εκατό άλλωστε.”
[Σπύρος Χονδρογιάννης]
“Όποιος συνεχίζει να παίρνει αψήφιστα τους Unto Others, μάλλον κάτι κάνει λάθος, αλλά ο τρόπος για να επανορθώσει είναι απλός: το “Strength” στο repeat μέχρι να καταλάβει πως έχει μπροστά του ένα από τα ελάχιστα φαινόμενα των τελευταίων ετών στην μουσική.”
[Σπύρος Χονδρογιάννης]
10. VOLBEAT: “Servant Of The Mind”
“…το “Servant of the Mind” γράφτηκε με σκοπό να μας πάρει τα μυαλά και τελικά το καταφέρνει, χωρίς να νοιάζεται ή να διεκδικεί να γίνει ο καλύτερος δίσκος των Volbeat.”
[Στέφανος Στεφανόπουλος]
09. CRADLE OF FILTH: “Existence Is Futile”
“Το “Existence Is Futile” είναι ένα θαυμάσιο έργο μελωδικής αλλά σκληρότατης (συνθετικά) μουσικής και τουλάχιστον στη συνείδηση του γράφοντος, το ποιοτικότερο, όλης τους της καριέρας. Ένα σύνολο καλλιτεχνικών κορυφογραμμών που στις μέρες μας, όλο και σπανίζει.”
[Ιορδάνης Κιουρτσίδης]
“…οι Νορβηγοί συνεχίζουν να είναι κάποιοι που δεν θα κάνουν δεύτερη φορά τον ίδιο δίσκο. Οι διαφοροποιήσεις τους είναι πια λιγότερο προφανείς αλλά εξίσου σημαίνουσες, η εξέλιξη μοιάζει να σπρώχνει την παραγωγικότητα μιας ξεχωριστής καρδιάς με την εντολή ενός ευρηματικού και δεκτικού νου, και ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχος για τα τόσο περιεκτικά κεφάλαια του δίσκου. Και πολύ γρήγορα θα αποκαλύψει το θαύμα του σε όποιον μείνει.”
[Γιώργος Γεωργίου]
“Για τον γράφοντα, είναι σίγουρο ότι «οι φίλοι του από τα παλιά» θα του κρατούν παρέα μέχρι το τέλος του έτους, προβληματίζοντάς τον μέχρι τότε για το κατά πόσο τούς πρέπει να συμπεριληφθούν στους 20 καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Από ιστορικής (μουσικά) δε απόψεως, ήδη δεν υπάρχει αμφιβολία περί τούτου.”
[Σταύρος Βλάχος]
“…η συνολική αξιολόγηση θα πρέπει να τεθεί υπό το πρίσμα της ιδιοσυγκρασίας έκαστου του ακροατή. Αν είσαι στυγνός brutal death μεταλλάς θα απογοητευθείς, αν δεν έχεις πρόβλημα με τον ατμοσφαιρικό λυρισμό, θα σου αρέσει.”
[Ιορδάνης Κιουρτσίδης]
05. RUNNING WILD: “Blood on Blood”
“…άλλη μια σπουδαία δουλειά από τον αγαπημένο μου αρχιπειρατή που όσο και να χτυπούν τον κώλο τους κάποιοι, όρισε το δικό του είδος metal, μια αυτόνομη μοναρχία που απολαμβάνεις το να είσαι υποτελής της.”
[Ιορδάνης Κιουρτσίδης]
04. GREEN LUNG: “Black Harvest”
“Χωρίς υπερβολές, μιλάμε για μια συναστρία έμπνευσης που έχει ως αποτέλεσμα ένα album, καταδικασμένο να γίνει διαχρονικό.”
[Δημήτρης Μαρσέλος]
“Το σίγουρο είναι ότι θέλω το εξελικτικό τους τέρμα να γίνει με τρομακτικά εκκωφαντικό τρόπο όπως η big bang αρχή τους. Σίγουρα θα ελπίζω σε κάτι τέτοιο, γιατί το φαινόμενο Iron Maiden πρέπει να εξαφανιστεί χωροχρονικώς όπως εμφανίστηκε και με τον τρόπο που του αρμόζει. Ένδοξα.”
[Ιορδάνης Κιουρτσίδης]
02. THE PARADOX TWIN: “Silence from Signals”
“Όσοι εντυπωσιάστηκαν πριν τρία χρόνια, έχουν περισσότερους λόγους να διατρέξουν την περιπέτεια των διδύμων. Όσοι τους γνωρίζουν για πρώτη φορά, είναι τυχεροί να το κάνουν με έναν από τους δίσκους της χρονιάς…”
[Γιώργος Γεωργίου]
01. MASTODON: “Hushed and Grim”
“Απόλυτα προτεινόμενο για όλους όσους λειτουργεί επαρκώς το ακουστικό τους σύστημα και φυσικά πολύ ψηλά στη λίστα στο τέλος της χρονιάς με σοβαρές πιθανότητες να πάρει την κούπα.”
[Ιορδάνης Κιουρτσίδης]
Συν 5 που για λίγο δεν κατάφεραν να μπουν στην εικοσάδα…
HALOCRAFT: “A Mother to Scare Away the Darkness”
TRIVIUM: “In The Court Of The Dragon”
SOEN: “Imperial”
DREAM THEATER: “A View from the Top of the World”
NEED: “Norchestrion: A Song For The End”
[Επιμέλεια – Ιωάννης Φράγκος]
1794 
