Είδος: Heavy Metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 29 Ιανουαρίου 2021
Εντάξει, δεν νομίζω να χρειάζονται ιδιαίτερα ενημερωτικά στοιχεία για το ποιοί είναι και τι ρόλο βαράνε οι Accept. Μια μπάντα από τις κορωνίδες του heavy metal εδώ και 4 δεκαετίες παρακαλώ, με σπουδαίες δουλειές (αλλά και με 1-2 τερατουργήματα τα οποία οδήγησαν σε κοσμογονικές αλλαγές), τιμητές ολόκληρου αυτού του μουσικού ρεύματος που παραμένει ακμαιότατο μέχρι τις ημέρες μας.
Αν περίμενες αλλαγές ύφους, αδίκως περίμενες. Στο τελευταίο (16ο) album “Too Mean Τo Die” οι Accept κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα, να παράγουν το metal τους το οποίο ανέκαθεν (από την πρώτη νότα τους) ήταν η επιτομή της μίξης των Judas Priest με τους AC / DC. Αυτή τη φορά μάλιστα υποστηρίζεται πλήρως από έναν ολοκάθαρο αλλά straight 80’s ήχο που αναδεικνύει πλήρως το πνεύμα του album.
Πέρα από τις αλλαγές στη σύνθεση (αποχώρησε ο Peter Baltes που σαν διάττοντας αστέρας έπαιξε το μπάσο στο προηγούμενο “The Rise of Chaos” και ήλθε στην μπάντα ο Martin Motnik) και με τρεις κιθαρίστες πλέον, οι Accept παρουσιάζονται αξιοπρεπέστατοι μιας και ο ηγέτης Wolf Hoffman προβάλλει ως εχέγγυο την εμπειρία του για έναν τουλάχιστον αξιόλογο δίσκο. Οικειέστατες riffοσειρές από τον guitar hero και τους επίσης πολύπειρους Uwe Lulis και Philip Shouse, στιβαρότατο ρυθμικό υπόβαθρο και τον Mark Tornillo να ερμηνεύει με εφηβικό πάθος αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι μπορεί να είναι μέρος του μύθου όσο και ο κοντοπίθαρος θεούλης Udo Dirkschneider τον οποίο και αντικατέστησε την τελευταία δεκαετία.
Γενικά υπάρχει ίδιο επίπεδο ποιότητας στα κομμάτια και αρκετή ποικιλία τουλάχιστον ως προς τις ταχύτητες. Πολύ καλά τα Judas Priest-ικά “Zombie Apocalypse”, “Sucks to Be You” και “Overnight Sensation” με τα όμορφα solos τους, όπως και τo ομότιτλο track “Too Mean to Die” και τα “No Ones Master”, “Symphony of Pain” και “Not My Problem”, πολύ καλά γρήγορά καθαρά Accept κομμάτια κομμένα και ραμμένα για live συνθήκες (πάλι με χρόνια με καιρούς…) και εξαιρετική η μπαλάντα “The Best Is Yet to Come” όπως και το επικό “How Do We Sleep”.
Με λίγα λόγια ως σύνοψη, το “Too Mean Τo Die” είναι ο ορισμός της έννοιας “αξιοπρέπεια”. Καλοδουλεμένες συνθέσεις, με τον στόχο της ψυχαγωγίας του ακροατή να εκπληρώνεται πλήρως. Άλλη μια απόδειξη ότι η ηλικία είναι το μόνο μέγεθος που δεν επηρεάζει την γκαύλα για τη δημιουργία metal μουσικής και αυτοί οι τύποι δείχνουν ότι βαστάει ακόμη η περδικούλα τους. Και ελπίζω να συνεχίσουν για πολλά-πολλά χρόνια ακόμη. Πολύ καλό.
Facebook: www.facebook.com/accepttheband
Official page: www.acceptworldwide.com
623 
