Είδος: Electronica/Prog/ Pop Rock
Δισκογραφική: Clouds Hill
Ημ. Κυκλοφορίας: 19 Ιανουαρίου 2024
Δεν μας έχει συνηθίσει σε τόσο συχνές εμφανίσεις ο Lopez, ούτε με τους The Mars Volta αλλά ούτε και με την προσωπική του δισκογραφία τα τελευταία χρόνια, ενώ για τους At the Drive In ούτε λόγος φυσικά. Δεν μας χαλάει κάτι τέτοιο αλλά μας ξεβολεύει από μία κατάσταση που είχαμε συνηθίσει και θεωρούμε δεδομένη και ίσως μας καλομαθαίνει σε ένα βαθμό.
Δέκα χρόνια χρειάστηκε με τον έτερο συνοδοιπόρο Bixler- Zavala για να μας παρουσιάσουν το τελευταίο εκπληκτικό ομώνυμο δίσκο των Mars Volta, και μάλιστα κυκλοφόρησε και μία ακουστική εκδοχή μέσα στην περασμένη χρονιά η οποία θα μπορούσε να είναι το μικρό αδερφάκι του τωρινού προσωπικού του άλμπουμ. Τώρα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, μόλις έξι περιστροφές γύρω από τον Ήλιο από την προηγούμενη solo κυκλοφορία για να μας παρουσιάσει το νέο δίσκο “Is It The Clouds?”.
Στην πιο πρόσφατη ηχητική του περιπλάνηση, ο Lopez υιοθετεί τον ρόλο του πολυοργανίστα και πορεύεται κυριολεκτικά μόνος του σαν μοναχικός καβαλάρης στις ημι ακουστικές μουσικές του αναζητήσεις. Η μουσική που συνθέτει ακούγεται σαν θυγατρική version με τον περσινό δίσκο των Mars Volta και ουσιαστικά η μεγάλη ειδοποιός διαφορά έγκειται στην οριακά παντελή έλλειψη παραμόρφωσης και στο κομμάτι των φωνητικών, με τον ίδιο να μπαίνει στο πετσί και αυτού του ρόλου.
Εδώ δεν υπάρχουν shredding καταστάσεις, μηδέ ηχητικοί πειραματισμοί με επιδεικτικές τάσεις μεγαλομανίας. Οι συνθέσεις είναι εύπεπτες και ευκολομνημόνευτες και ακολουθούν ένα απλό μονοπάτι μα όχι και απαραίτητα απλοϊκό. Εν ολίγοις τα κομμάτια λάμπουν διά της φαινομενικής τους απλότητας και σε κερδίζουν με την μικρή χρονικά διάρκεια τους και την ποιότητα τους, καθώς ο δίσκος στο σύνολο του είναι ιδανικός για πολλαπλές βραδινές ακροάσεις και για μεταμεσονύχτιες αποδράσεις.
Είναι πραγματικά άξιο θαυμασμού το γεγονός ότι καταφέρνει μόλις σε 27 λεπτά που διαρκεί το άλμπουμ να ενσωματώσει Prog, Electronica, Jazz και στοιχεία κλασικής και εναλλακτικής μουσικής καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα μουσικών ιδιωμάτων.
Το “Is It The Clouds?” διατηρεί την ρηξικέλευθη και επαναστατική φύση της rock υπό μία ευρεία έννοια, όμως υπό το θεσμικό πλαίσιο που έχουν ορίσει ο Leonard Cohen και ο Roger Waters με τις πιο πρόσφατες (επανά)κυκλοφορίες του. Η πιο εμπορική οδό για την λεωφόρο της επιτυχίας που ακολουθεί για να εκφραστεί ο Lopez, τον φέρνουν σε ένα εικαστικό συναπάντημα με τον Devendra Banhart, με την μελαγχολική και ταξιδιάρικη πλευρά των Morcheeba ενώ υποκλίνονται στο μεγαλείο των Beatles.
Η συνθετική προσέγγιση και το αποτέλεσμα είναι αρκετά ενδοσκοπικό και δεν θα μπορούσε να είναι κάτι διαφορετικό δεδομένου ότι είναι η πρώτη καλλιτεχνική απόπειρα μετά το θάνατο της μητέρας του. Ένα ύστατο χαίρε για καλό κατευόδιο, και μία ψυχοθεραπευτική προσπάθεια για να υποχωρήσει ο δυσβάσταχτος συναισθηματικός φόρτος, όπου σε κομμάτια όπως το “ Which Came First” βιώνεις τη δακρύβρεχτη μελωδία της κιθάρας φέρνοντας κατά νου τον Frusciante στο δίσκο “Empyrean” και την δική του πάλη με τους δαίμονες του. Δεν είναι για όλους τους ανθρώπους η απώλεια συνυφασμένη με το μαύρο και για το λόγο αυτό προσθέτει χρώμα στην μουσική του δημιουργώντας μία εορταστική κατάσταση συναισθησίας.
Το Latin στοιχείο είναι μαεστρικά εμβόλιμο, και εμφανές όχι μέσω πολυρυθμικών χτυπημάτων, λικνισμάτων και swing ρυθμών, παρά περισσότερο μέσω του ταπεραμέντου του δημιουργού και προφανώς της καταγωγής του.
Σε λιγότερο από μισή ώρα ο Lopez ανοίγει τον ψυχικό του κόσμο, ξεδιπλώνοντας τις μουσικές του καταβολές και μας χαρίζει μία πρωτότυπη για τα δεδομένα του ηχοθεραπεία φέρνοντας αρμονία στο νου, στο σώμα και το πνεύμα, καθώς και συναισθηματική υγεία και ευεξία.
Μην το καθυστερείς, δώσε λίγα λεπτά από το χρόνο σου και πάρε μέρος σε μία ευεργετική συνεδρία…
Facebook: https://www.facebook.com/ORLProjects/
Bandcamp: https://orlprojects.bandcamp.com/album/is-it-the-clouds
232 
