Είδος: Symphonic Metal
Δισκογραφική: AFM Records
Ημ. Κυκλοφορίας: 22 Μαρτίου 2024
Μετρώντας 20 χρόνια στον χώρο, το σχήμα που ξεκίνησε η Liv Kristine μαζί με τους Atrocity (και κυρίως τον Alexander Krull), επανέρχεται με το ένατο full length του, τρίτο με την Elina Siirala πίσω από το μικρόφωνο.
Καταρχάς, για μένα οι Leaves’ Eyes είναι από εκείνα τα group που ενώ το κυνήγησαν, δεν κατάφεραν πότε να γίνουν κάτι το «βαβαβούμ» για το symphonic ιδίωμα. Μια σειρά από αξιοπρεπή album, αλλά στο τέλος της μέρας, η πορεία τους έδειξε να ταβανιάζει από νωρίς. Ε, αυτό δεν αλλάζει με το νέο τους πόνημα, μιας και το “Myths of Fate” ακολουθεί μια συγκεκριμένη ρότα, με τραγούδια τα οποία είναι οκ μεν, αλλά κατά βάθος θα ήθελαν να είναι κάτι σούπερ.
Η ενορχήστρωση, η παραγωγή και φυσικά οι ερμηνείες της Elina Siirala (η οποία φέρνει στο τραπέζι περισσότερη δυναμική από την Liv Kristine), είναι top. Εκεί που χωλαίνει η δουλειά είναι στις συνθέσεις, που ενώ είναι μια χαρά για το είδος, δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα καινούριο, κάτι που συμβαίνει εδώ και 20 χρόνια, λες και οι Leaves’ Eyes προσπαθούν να γίνουν οι αντίστοιχοι Running Wild της symphonic female fronted σκηνής.
Οφείλω να ομολογήσω πάντως πως, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, το “Myths of Fate” έχει μεγαλύτερη ποικιλομορφία και περισσότερες καλές στιγμές. Βέβαια, αυτό δεν αναιρεί το ότι σε πολλά σημεία αισθάνεσαι deja-vu, με ένα μεγάλο “so what?” να πλανάται στον αέρα. Θα ξαναπώ βέβαια πως η Siirala είναι φοβερή στον ρόλο της, δίνοντας ουσιαστικά νόημα σε μια σειρά από συνθέσεις που ακολουθούν την πεπατημένη.
Οκ, η επιμονή του group στην ηχητική στασιμότητα, έχει ενίοτε μια γοητεία κι έναν ρομαντισμό, αλλά εδώ δεν μιλάμε για ανθρώπους που κάνουν τα πρώτα τους βήματα, αλλά για μουσικούς που αν μη τι άλλο, είναι χρόνια στον χώρο και θα έπρεπε να ξέρουν καλύτερα.
Τα “Real of Dark Waves”, “Who Wants to Live Forever”, “Hammer of the Gods”, “Fear the Serpent”, “Goddess of the Night” και “Einherjar” έχουν καλά στοιχεία, κάνοντας το album ευχάριστο, μόνο που το ίδιο το συγκρότημα δεν θέλει να αποτελεί ένα «ευχάριστο άκουσμα», αλλά στοχεύει εδώ και χρόνια σε κάτι πιο μεγαλοπρεπές. Κι αυτή η προσπάθεια φαίνεται εδώ και πολύ καιρό. Αν αυτό είναι οκ για τους ταγμένους fan, τότε η εν λόγω δουλειά θα τους χαροποιήσει. Όσοι όμως είναι τουρίστες στα ηχητικά νησιά της μπάντας, δύσκολα θα βρουν κάτι για να συγκινηθούν και να τους κάνει να θέλουν να το αποκτήσουν.
Το “Myths of Fate” είναι ένας ωραίος δίσκος, αλλά όπως οι περισσότερες δουλειές των Leaves’ Eyes, δεν καταφέρνει να εντυπωσιάσει. Έχει πολλά καλά στοιχεία, αλλά καμία διάθεση για εξέλιξη κι αυτό, για μία ακόμα φορά, λειτουργεί ως μείον. Σίγουρα θα βρεις τραγούδια που θα σου πουν κάτι, αλλά σαν σύνολο, το album έχει πολύ συγκεκριμένα πράγματα να πει, οπότε αν αρκείσαι στα λίγα και στα σίγουρα, μπορείς κάλλιστα να επενδύσεις.
319