ALTER BRIDGE: “Pawns & Kings”

ALBUM

Είδος: Alternative metal
Εταιρεία: Napalm Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 14 Οκτωβρίου 2022

Τις δύο δεκαετίες ύπαρξης κοντεύουν πια οι Alter Bridge, και η πορεία τους έχει να επιδείξει αξιοζήλευτη σταθερότητα, συνοχή και επιτυχία. Έχοντας εδώ και καιρό αποδεσμευτεί από τις όποιες ανώφελες συνδέσεις με τους Creed, την άλλοτε μουσική στέγη για τα 3/4 της μπάντας, χτίζουν δίσκο-δίσκο την κληρονομιά τους στον σύγχρονο σκληρό ήχο.

Μολονότι καταξιωμένοι, δεν έχουν σπάσει για τα καλά το φράγμα της εμπορικής επιτυχίας, όπως άλλα ηχηρά ονόματα, ίσως επειδή δεν έχουν 100% υλικό για τις μεγάλες αγορές. Παράλληλα, όμως, σνομπάρονται από πιο σκληροπυρηνικές μερίδες heavy μουσικόφιλων, με τη δικαιολογία ότι είναι «υπερβολικά εμπορικοί». Και τι να κάνεις; Να κάτσεις να μαλώσεις; Όχι, δεν αναλώνονται σε τέτοια οι Alter Bridge. Αντιθέτως, κυκλοφορούν φέτος την έβδομη full-length δουλειά τους και αφήνουν τη μουσική τους να μιλήσει.

Και, πράγματι, το “Pawns & Kings” έχει κάμποσα να πει. Ενώ σχεδόν όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του συγκροτήματος είναι παρόντα, είναι σαφές ότι υπάρχει μια ροπή προς τη βαρύτερη πλευρά των Alter Bridge, πράγμα που καθίσταται από νωρίς εμφανές χάρη στην τριπλέτα συνθέσεων που ανοίγει το album. Στη συνέχεια, το ύφος εμπλουτίζεται και οι εντάσεις αυξομειώνονται, αλλά το στίγμα είναι αδιαμφισβήτητα heavy. Και metal, έτσι;

Η κιθάρα του Mark Tremonti ηχεί επιθετική. Τα riffs του αντανακλούν τις metal επιρροές του συνθέτη τους. Thrash-οειδείς ιδέες που κουβαλάνε τη φιλοσοφία του Papa Het, down-tuned θέματα εναλλακτικού metal, μελωδικά licks και όμορφα solos με μετριοπαθή guitar hero αίσθηση. Όπως είναι αναμενόμενο, εξίσου καλά τα καταφέρνει στις πιο post-grunge στιγμές· και αυτό το λέει ένα άτομο που δεν εκτιμά ιδιαίτερα το genre. Αν έλειπαν και κάποια American rock μέρη, ξέρετε τώρα, από αυτά που τα ακούς και φαντάζεσαι με τη μία videoclips με US G.I.s σε ερήμους της Μέσης Ανατολής να υπηρετούν τον Θείο Σαμ, τότε το αποτέλεσμα θα ήταν συγκλονιστικό.

Το απόλυτο ατού των Alter Bridge που ακούει στο όνομα Myles Kennedy προσφέρει απολαυστικότατες ερμηνείες. Ίσως, μάλιστα, να γίνεται ολοένα καλύτερος. Ο τύπος έχει εξαιρετική φωνή και μία από αυτές τις αγέραστες και αδάμαστες χροιές των ‘70s που επανεισήγαγαν στη σκληρή μουσική οι μπάντες του Seattle. Οι φωνητικές γραμμές που γράφει, ιδίως για τα ρεφρέν, είναι πολύ πιασάρικες και ευκολομνημόνευτες, χωρίς να ρέπουν προς τη σάχλα, και σε αυτό τον βοηθούν οι εκτός rock καταβολές του, κυρίως αυτές από τη rhythm and blues.

Το δίδυμο των Kennedy και Tremonti πλαισιώνουν ιδανικά οι συνοδοιπόροι τους από την αυγή των Alter Bridge, ο μπασίστας Brian Marshall και ο drummer Scott Phillips, στρώνοντας το στιβαρό έδαφος πάνω στο οποίο δημιουργούν οι πρωταγωνιστές της μπάντας. Και μην ξεχνάμε τη συμβολή του παραγωγού Michael “Elvis” Baskette, ο οποίος είναι το άτυπο πέμπτο μέλος των Alter Bridge, παραμένοντας μαζί τους ήδη από το breakthrough του “Blackbird”.

Το “Pawns & Kings” οπωσδήποτε θα τύχει θερμότατης υποδοχής από τη fanbase του συγκροτήματος. Οπότε, αν ανήκετε σε αυτήν, μη χάνετε χρόνο. Πιθανολογώ, μάλιστα, ότι με το πέρας του χρόνου θα φιγουράρει ψηλά στη δισκογραφία των Alter Bridge, πολύ κοντά στα “Blackbird” και “Fortress”. Για εμένα, πάντως, που δεν θα έλεγα πως τους ακολουθώ πιστά, θετικά λειτούργησε η ευκολία με την οποία το album αποπνέει ποιότητα και έμπνευση. Επίσης, εκτίμησα τη στόφα μιας δουλειάς που έχει τα φόντα να μπάσει κόσμο στον hard n’ heavy ήχο. Αν αύριο, με κάποιον μαγικό τρόπο, το metal έμπαινε και πάλι στα mainstream σαλόνια, τα ραδιόφωνα και οι τηλεοράσεις σίγουρα θα τιμούσαν τον τελευταίο δίσκο των Alter Bridge.

Official Site: https://alterbridge.com/ 
Facebook: https://www.facebook.com/alterbridge 
Instagram: https://www.instagram.com/officialalterbridge/ 

567
Avatar photo
About Πέτρος Μπεϊμανάβης 193 Articles
Ευαίσθητος, αυτοκαταστροφικός, ονειροπόλος, κυκλοθυμικός Ιχθύς, με ωροσκόπο Παρθένο, Σελήνη στον Υδροχόο, αλλά δεν πιστεύω στα ζώδια, αισθάνομαι ότι έχω γεννηθεί κάτω από το άστρο του 2112, με τεχνητές ωδίνες που προκάλεσε ο εναρκτήριος μπάσος ήχος του “Tom Sawyer”. Στον δρόμο, γυρνάω το κεφάλι μου αν πιάσει το αφτί μου κάτι από τα παρακάτω: Πέτρο, Images and Words, Warrel Dane, Morbid Angel, Bergman, Kundera, Chick Corea, Sarah Kane, σοκολάτα, “Μιλάμε για πολύ meta- φάσæ” και “Κατ’ αρχήν…”.