Αφήνω τις εισαγωγές και μπαίνω κατευθείαν στο θέμα γιατί έχει πολύ πράγμα εδώ…
Και έχει πολύ πράγμα γιατί το “The Flood Inside” των πολυαγαπημένων Long Distance Calling έρχεται με πολλές αλλαγές και εκπλήξεις σε σχέση με αυτό που μας είχαν συνηθίσει μέχρι τώρα οι Γερμανοί post-ροκάδες. Καταρχάς το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή στην μπάντα υπάρχει μόνιμος τραγουδιστής αποτελεί από μόνο τους τεράστια αλλαγή και δημιουργεί υποψίες για το πως και που το πάνε οι LDC.
Την αγωνία για το πως έχουν μεταλλαχθεί οι LDC με τον καινούργιο τους τραγουδιστή μας την καθυστερεί για περίπου 7 λεπτά το εναρκτήριο “Nucleus”. Τέτοια καθυστέρηση όμως ευπρόσδεκτη. Ξεκινώντας από εκεί που τους είχαμε αφήσει, δημιουργούν μια απίστευτα όμορφη ατμόσφαιρα εισαγωγής με εκπληκτικές μελωδίες σε post ύφος και εκεί που δεν το έχεις καταλάβει σε κατακλύζουν blues σόλο. Πανέμορφα σόλο για τα οποία ευθύνεται η guest εμφάνιση του μπλουζίστα Henrik Freischlader. Μιλάμε για υποδειγματική αλλαγή που ούτε που καταλαβαίνεις πότε και πως έγινε. Απλά μαγνητίζεσαι από το τρόπο που έχει συμβεί και αφού έχεις χαλαρώσει παίρνεις και ένα post-punk ξέσπασμα στο τέλος για να ανασηκωθείς λιγάκι.
Το “Inside The Flood” δείχνει πως πολλά αλλάζουν στο τρόπο με τον οποίο εκφράζονται πλέον οι LDC. Σε κάπως πιο σκοτεινό ύφος χτίζουν ένα κομμάτι με σταθερά riffs που βασίζεται στις γραμμές που χτίζει στα φωνητικά η τραγουδιστής πλέον της μπάντας. Βάλτε στο μυαλό σας Katatonia και κάτι από The Gathering και μπορείτε να φτιάξετε μια εικόνα στο μυαλό σας πιστεύω. Και εδώ έχουμε αλλαγές στην ένταση και στο ύφος κατά την διάρκεια της ακρόασης με ένα ήρεμο, ίσως και λίγο blues-ίστικο και πάλι, πέρασμα και ένα δυνατό κλείσιμο που δείχνει κάποιες πιο metal επιρροές.
Συνεχίζουμε από εκεί που ξεκινήσαμε με την μόνη ιδιαιτερότητα ότι στο “Ductus” αντί για blues περάσματα έχουμε ethnic/world μουσικές στα όρια του τσιφτετελιού. Την progressive αισθητική των LDC την είχαμε ξαναδεί και προσαρμοσμένη στο σκοτεινό alternative ύφος που δημιουργούν στον δίσκο την βλέπουμε και στο “Tell The End”. Είναι αλήθεια πως δεν αποτελεί από τις δυνατές στιγμές του δίσκου μιας και η σύνθεση βασίζεται πάλι στα φωνητικά τα οποία δεν κάνουν την διαφορά και σε συνδυασμό με τις αδιάφορες μελωδίες δεν προσφέρουν κάτι αξιομνημόνευτο.
Δεν ξέρω αν το “Welcome Change” γράφτηκε με σκοπό να τραγουδηθεί από τους Vincent Cavanagh (Anathema), Petter Carlsen (singer/songwriter) και αν υπονοεί κάτι ο τίτλος, πάντως το ύφος είναι ίδιο με τις δουλειές των εν λόγω κυρίων. Πολύ συναίσθημα και extra πιασάρικο ρεφρέν, στα όρια του μελό, απλές μελωδίες που ακούγονται πολύ φιλικά από τον οποιονδήποτε και ένα κομμάτι που ελάχιστα θυμίζει τους LDC όπως τους είχαμε συνηθίσει. Βέβαια υπάρχει σε όλων τον δίσκο μία σκοτεινή αισθητική και αρκετό συναίσθημα αλλά εδώ διαφαίνεται ένα άνοιγμα προς ένα ποιο ευρύ κοινό με ένα κομμάτι τύπου Anathema.
To ambient, σούπερ ατμοσφαιρικό “Waves” που ακολουθεί, απογειώνει και πάλι τον δίσκο. Απλά κάθεσαι και χαζεύεις τις εικόνες που δημιουργούν στο μυαλό σου οι LDC με την μουσική τους. Μια ορχηστρική τελειότητα που αποτελεί έναν από τους λόγους που αγαπάμε την post μουσική. Το πανέξυπνα δομημένο “The Man Within” αποτελεί ίσως το καλύτερο κομμάτι που περιέχει φωνητικά στον δίσκο και συνδυάζει όλες τις που έχω αναφέρει παραπάνω. Post-rock-alternative-metal-progressive και LDC με εξαιρετικά φωνητικά. Καλύτερος τρόπος από το “Braker” για επίλογο λίγο δύσκολα. Το κομμάτι αποτελεί σήμα κατατεθέν της μουσικής των LDC. Και αποδίδεται εξαιρετικά.
Συνοψίζω στα γρήγορα… Η αλλαγή που έκαναν οι LDC θα ξενίσει πολλούς από τους παλιούς φίλους πιστεύω. Υπάρχει μία γενικότερη τάση αλλαγής προς μία άλλη κατεύθυνση, αλλά επίσης υπάρχουν πολλά στοιχεία που θυμίζουν το παρελθόν. Μη-φίλοι του είδους νομίζω ότι θα βρουν πολλές στιγμές που να τους κεντρίσουν το ενδιαφέρον στο “The Flood Inside”. Αντικειμενικά πρόκειται για πολύ καλή δουλειά με στιγμές απογείωσης για την μπάντα. Τα post – ατμοσφαιρικά σημεία είναι πραγματικά εξαιρετικά. Η αδύναμη παραγωγή (περίεργο) και οι ελάχιστες ρηχές, θα έλεγα, στιγμές δεν μειώνουν την ποιότητα του δίσκου. Σε όποιο metal/rock μουσικό είδος και να είστε φιλικά προσκείμενος, τσεκάρετε αυτή την κυκλοφορία.
546 
