MOTHER'S FINEST: “Goody 2 Shoes & The Filthy Beast”

Άλλο και τούτο.

Οι Mother’s Finest, ένα πρωτοποριακό funk rock σχήμα, δημιουργημένο από το φωνητικό δίδυμο της Joyce “Baby Jean” Kennedy και Glenn “Doc” Murdock πολλά χρόνια πριν από τους Extreme και τους Red Hot Chilli Peppers (η πρώτη τους κυκλοφορία ανάγεται στο 1972!), επανέρχονται στην επικαιρότητα μετά από 12 χρόνια αφάνειας, μιας και ο τελευταίος ολοκληρωμένος δίσκος τους, το καλούτσικο “Meta-Funk’n Physical”, κυκλοφόρησε το 2003.

Βέβαια, συχνά- πυκνά, ακουγόταν το όνομά τους στο σχετικό κύκλωμα (με το οποίο φυσικά δεν έχω και καμιά ιδιαίτερη σχέση, μεταλλάς είμαι, μην ξεχνιόμαστε) λόγω των πάμπολλων live album και συλλογών, οπότε το κρίσιμο ερώτημα αυτής της επιστροφής, είναι η “υγεία” και το “τίμιον” του εγχειρήματος.

Groovy funk rock λοιπόν με πάρα πολλά στοιχεία από τη χρυσή mid 70’s – mid 80’s εποχή της disco (σέικ ιτ μπέιμπι… ναι, φυσικά στον κώλο σου αναφέρομαι μανάρι μου), από ένα δίδυμο που δεν απέχει και πάρα πολύ από το να τους θεωρήσεις ως ένα παραπλήσιο ego των Ike & Tina Turner, το οποίο υποστηριζόμενο από μια φανερά σπουδαγμένη παρέα μουσικών αποδίδει ένα σχετικά καλούτσικο και κεφάτο υλικό.

Συνθετικά το “Goody 2 Shoes & The Filthy Beast” δεν έχει να παρουσιάσει κάτι αδύναμο για το ύφος που ακολουθείται, το υλικό των Mother’s Finest είναι ανάλαφρο, πιασάρικο και αν είσαι φίλος των “ακίνδυνων” μουσικών αποπειρών ή retro λάτρης, θα σε ικανοποιήσει και με το παραπάνω. Υπάρχουν τραγούδια όπως η μπαλάντα “Tears Of Stone”, το “She Ready”, το “I Don’t Mind” ή το Stevie Wonderικό (πόσα είναι αυτά ρε;) “Take Control” που ανεβάζουν την αξία της κυκλοφορίας αυτής, αλλά φυσικά το πεδίο ακροατών που απευθύνεται είναι πολύ περιορισμένο.

Η απόδοση του ντουέτου είναι πάρα πολύ καλή, διαθέτουν και οι δυο τους καλές φωνές, ενώ η απόδοση των υπολοίπων μελών είναι άρτια, με προεξάρχον φυσικά το rhythm section των Jerry “Wyzard” Seay (μπάσο) και Dion Derek (drums). Ηχητικά, δεν υπάρχει το παραμικρό ψεγάδι, το δισκάκι ακούγεται λεπτομερέστατο και αν γουστάρεις πισωγυρίσματα σε εποχές που η discoμπάλα ήταν η ονείρωξη της βραδυνής εξόδου ενός νέου, σε έναν όχι ακόμη τόσο κακό και σκληρό κόσμο όπως ήταν αυτός στα 80’s, θα περάσεις καλά. Για τους υπόλοιπους, είναι θέμα ανοιχτομυαλιάς. Τσεκάρεις και πράττεις.

512

Avatar photo
About Ιορδάνης Κιουρτσίδης 1160 Articles
Ανακατεμένος με το heavy metal εδώ και 3,5 δεκαετίες, retro computer fan, δεν αντέχει τον Μόρισον και τον Κομπέιν, πίνει διπλό γλυκύβραστο και λατρεύει τις mini σοκοφρέτες υγείας.