Το 2014 οι Lord Mantis έβγαλαν το “Death Mask”, το οποίο και έβαλα νo 1 στο προσωπικό μου top 20 της χρονιάς.
Στην πορεία αναθεώρησα λίγο (με κέρδισε περισσότερο το νο 2, οι Cardinal Wyrm) αλλά εξακολουθώ να τον θεωρώ την καλύτερη ακραία κυκλοφορία της περιόδου.
Μέσα στο 2015 έπαιξε μια περίεργη αλλαξοκωλιά, 3 από τους 5 LM αποχώρησαν από την μπάντα με εναπομείναντες τους Andrew Markuszewski (επίσης των Avichi και Nachtmystium) και Bill Bumgardner του οποίου ταυτόχρονα βάρεσε διάλυση η δεύτερη μπάντα , οι επίσης γαμάτοι Indian, των οποίων 2 μέλη ενσωματώθηκαν πλέον στους LM. Κάπου εκεί άρχισα λίγο να ανησυχώ, είχαμε πλέον να κάνουμε με την ίδια μπάντα, ή με μια νέα ενσάρκωση των Indian;
Τελικά ακούγοντας το “Nice Teeth Whore” διαπίστωσα ότι τζάμπα ανησυχούσα, από τα πρώτα black metal δευτερόλεπτα του καταιγιστικού “Sig Safer” που ανοίγει το Ep διαπιστώνουμε ότι η ογκώδης σαπίλα που έκανε την συμμορία από το Σικάγο να ξεχωρίσει δεν έχει πάει πουθενά.
Το νέο line up συνεχίζει να σπέρνει black/sludge του κερατά με την ίδια διάθεση και η μπάντα σε 4 κομμάτια ανανεώνει τον τίτλο της σαν το μαυρομεταλλικό μπάσταρδο των Godflesh και των Grief και κάνει τον sludge υπόκοσμο να παραμιλάει. Το ομώνυμο κομμάτι είναι λες και βγήκε κατευθείαν από το “Death Mask”, το “Semblances” είναι απλά ισοπεδωτικό και δένει άψογα τη riff-ολαγνία των ινδιάνων αδελφών με πιο USBM πινελιές και το αργόσυρτο “Final Division” που κλείνει τον δίσκο είναι φτιαγμένο για να καίει ηχεία σε live.
Δύο μόνο αρνητικά έχω να προσάψω, την μικρή διάρκεια (ναι, ξέρω, είναι EP, αλλά θέλουμε κι άλλο) και το ότι ακόμα δεν υπάρχει διανομή για Ευρώπη. Πέρα από αυτά όμως οι Lord Mantis εξακολουθούν να είναι πρωταθλητές στο άθλημα και το “Nice Teeth Whore” είναι παραπάνω από αντάξιο της μέχρι τώρα πορείας τους, οι φίλοι του ακραίου ήχου καλά κάνουν να μην χάσουν αυτό το δισκάκι.
434 
