Νομίζω ότι οι οπαδοί του thrash metal δεν πρέπει να έχουν ιδιαίτερο παράπονο από τη φετινή χρονιά.
Μεταξύ των πολλών κυκλοφοριών, κυρίως, νέων σχημάτων υπήρξαν και αρκετές δουλειές ‘ιστορικών’ συγκροτημάτων του ευρύτερου thrash/speed metal ήχου (ανάμεσα στα οποία και ονόματα όπως οι Overkill, Exodus, Annihilator, Hellstar και Forbidden). Κάποιοι από αυτούς κατάφεραν να παρουσιάσουν αξιόλογες δουλειές, κάποιοι άλλοι πάλι όχι.
Παίρνοντας τη νέα δουλειά των Καναδών Exciter (ένα σχήμα που έχει σχεδόν τριάντα χρόνια ιστορίας στην πλάτη του) στα χέρια μου ήμουν αρκετά περίεργος για το τελικό αποτέλεσμα. Δυστυχώς το “Death Machine” δεν κατάφερε να με ικανοποιήσει όσο περίμενα.
Ο δίσκος ξεκινά με το ομότιτλο κομμάτι, ένα τραγούδι που περιέχει αρκετά ποσά ενέργειας και επιθετικότητας και που σου δίνει ένα ξεκάθαρο στίγμα, για το τι πρόκειται να ακούσεις. Αγνό και καθαρό trash metal όπως αυτό παιζόταν στις αρχές της δεκαετίας του 80 στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Με τη μόνη εξαίρεση του “Power And Domination” (το οποίο κινείται σε πιο αργές ταχύτητες), όλα τα υπόλοιπα τραγούδια κινούνται (με ελάχιστες διαφοροποιήσεις) στο ίδιο ύφος με το “Death Machine”.
Και θα μου πείτε, καλά είναι κακό αυτό; Όχι απαραίτητα. Σίγουρα όμως δεν αποτελεί και ένα στοιχείο που σου εγγυάται ένα θετικό αποτέλεσμα. Το πρόβλημα με το “Death Machine” (το δίσκο εννοώ και όχι το κομμάτι) σίγουρα δεν είναι το γεγονός ότι είναι βουτηγμένο μέσα σε ένα 80’s feeling. Άλλωστε και εγώ ο ίδιος δε θα ήθελα τους Exciter να έχουν προσθέσει οποιεσδήποτε –core επιρροές στον ήχο τους.
Το πρόβλημα βρίσκεται αλλού. Ακούγοντας το δίσκο, με το ένα κομμάτι να διαδέχεται το άλλο, διαπιστώνει κανείς εύκολα ότι έχει να κάνει με την ανακύκλωση της ίδιας ιδέας, μιας και τα riffs (ιδιαίτερα στα κουπλέ) μοιάζουν πολύ μεταξύ τους. Τόσο πολύ που φτάνεις σε σημείο να αδυνατείς να ξεχωρίσεις κάποιο κομμάτι.
Αν το μόνο ζητούμενο σας είναι να βρείτε ένα δίσκο που θα σας γυρίσει πίσω στη ‘μαγική’ εποχή της δεκαετίας το 80, τότε το “Death Machine” αποτελεί την πιο κατάλληλη χρονομηχανή. Αλλά μέχρι εκεί. Αν ζητάτε έστω και το κατιτίς παραπάνω ο νέος δίσκος των Exciter είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν είναι για εσάς. Ανάλογα με τις απαιτήσεις που έχετε, κρίνετε και πράττετε.
Δημήτρης Καρβούνης
417 
