Οι Devil’s Train επιστρέφουν αναπάντεχα 3 χρόνια μετά το ομότιτλο άλμπουμ τους, αποδυναμώνοντας ουσιαστικά τον χαρακτηρισμό του side project που τους είχε αποδοθεί.
Οι “δικοί” μας R.D.Liapakis (φωνητικά) και Lakis Ragazas (κιθάρα) συμπράττουν με τους Jari Kainulainen (μπάσο – Stratovarius, Masterplan, Evergrey) και Jorg Michael (τύμπανα – Running Wild, Stratovarius, Saxon) και μέσα στο καταχείμωνο κυκλοφορούν μια δουλειά που μυρίζει whiskey, γυναίκες και γκάζι από μίλια μακριά.
Το “II” σφύζει από ενέργεια και η παραγωγή που έχει γίνει στον ήχο είναι υπόδειγμα για το είδος, καθώς ενώνει άριστα τον κλασικό ήχο του ιδιώματος με φρέσκιες ιδέες. Όλες οι προϋποθέσεις για έναν καλό δίσκο είναι εδώ εκτός από μια, τις συνθέσεις. Δεν υπάρχουν οι στιγμές που θα σου καρφωθούν στο μυαλό και θα σε κάνουν να θες να ξανατραβήξεις το cd από το ράφι. Κι όσο κι αν αποπνέει τον αέρα της σπουδαίας δουλειάς, είναι τόσο ρηχή που την προσπερνάς γρήγορα.
Στα μείον και οι δυο διασκευές στα “Born To Be Wild” και “Immigrant Song”, όχι επειδή δεν είναι καλές, αλλά επειδή δεν έχουν κάποιο ουσιαστικό λόγο ύπαρξης στο ίδιο μάλιστα άλμπουμ. Ωραία κιθαριστική δουλειά και ένας Liapakis που πραγματικά κολλάει γάντι στον ήχο που η μπάντα θέλει να αποδώσει, μαζί με την παραγωγή που προαναφέρθηκε είναι τα δυνατότερα χαρτιά.
Από τα κομμάτια που κερδίζουν κάποιο έδαφος σε σχέση με το σύνολο του δίσκου, είναι το “Mr Jones” με το έντονο άρωμα του αμερικανικού Νότου, το γκαζιάρικο “Gimme Love” και το ριφάτο “Girl Like You”.
Η ίδια συνταγή με περισσότερο έμπνευση θα σπάσει ταμία. Προς το παρόν έχουμε να κάνουμε με ακόμη μια, απλά καλή heavy rock κυκλοφορία.
486 
