KHIRKI

Ίσως τελικά ο αφανισμός του ανθρώπου δεν είναι η μόνησωτηρία του πλανήτη. Η αισιοδοξία του τραγουδιστή/κιθαρίστα των Khirki, Δημοσθένη, ανέβασε ψυχολογικά και επιβεβαίωσε την αρχική μου εντύπωση πως κάτι καλό κρύβεται πίσω από την μπάντα. Ενόψει της εμφάνισης τους με τους Allochiria και Their Methlab (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ), ο Δημήτρης Μαρσέλος λύνει όλες τις απορίες του γύρω από την ομηρική μάγισσα.

–Καλησπέρα και συγχαρητήρια για την “Κτηνωδία”. Κρύβεται κάποια ανησυχία πίσω από τον τίτλο;
Καλησπέρα, Δημήτρη. Με τέτοιο τίτλο δε θα έλεγα ότι κάτι κρύβεται! Είναι μία λέξη ωστόσο που εκφράζει τον ήχο του album και λιγάκι παραπέμπει στο κομμάτι εκείνο της Οδύσσειας, όπου η Κίρκη μετατρέπει το πλήρωμα του Οδυσσέα σε ζώα. Για εμάς είναι, αν θέλεις, η ωδή στο “κτήνος” με την έννοια της επιθετικότητας. της ταχύτητας, αλλά και του πάθους στη μουσική μας έκφραση.

-Και το όνομα της μπάντας, αλλά και κάποιοι τίτλοι τραγουδιών παραπέμπουν στην μυθολογία. Τι σας τράβηξε για να ψάξετε έμπνευση στην παράδοση της Αρχαίας Ελλάδας;
Προέκυψε αυθόρμητα κατά τη διάρκεια της συνθετικής διαδικασίας και μας φάνηκε κατάλληλο σε ορισμένα τραγούδια για να διατηρήσουμε μία αυτοσυνέπεια. Δεν μας βγήκε ας πούμε, να παίζουμε τα μινόρε και τους δρόμους της Ανατολής και να μιλάμε για το Cyberpunk ή το Blade Runner. Προφανώς αντλούμε έμπνευση και από μυθολογικά στοιχεία. Όχι μόνο όμως. Το “Black & Chrome” για παράδειγμα μιλάει για τον Mad Max, ενώ το “The Barkhan Dunes” μιλάει εμμέσως για την ιστορία του πρώτου Assassin’s Creed. Μας αρέσουν πολλά διαφορετικά παραμύθια.

-Η Κίρκη έγινε γνωστή αφου μεταμόρφωσε τους συντρόφους του Οδυσσέα σε χοίρους. Γιατί βαφτιστήκατε ετσι; Ποιους μεταμορφώνει η μουσική σας;
Το ατίθασο rock ‘n roll έχει παρόμοια επίδραση στους ανθρώπους γι’ αυτό και το επιλέξαμε. Όλοι έχουμε βιώσει αυτή τη “μεταμόρφωση”, ιδιαίτερα στα lives. Θέλαμε η μουσική μας να συνεπαίρνει τον ακροατή είτε στα ευαίσθητα folk, είτε στα ξεδιάντροπα metal σημεία μας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θελήσαμε και εμείς να τιμήσουμε τη Μάγισσά μας. Ο Σπύρος (τύμπανα) πέταξε την ιδέα και αφού πρώτα την απορρίψαμε, τη δεχτήκαμε!

–Ένας χώρος που κατά πολλούς είναι κορεσμένο, το ευρύτερο heavy rock, ανανεώθηκε θεωρώ με την προοδευτική σας ματιά. Τι ακούσματα και εμπειρίες σας οδήγησαν σε αυτό το ενδιαφέρον αποτέλεσμα;
Τιμή μας το σχόλιό σου. Πράγματι έχουμε πολλούς fans από τη heavy rock σκηνή. Δεν θεωρούμε πως ανήκουμε εκεί όμως. Δεν παίζουμε heavy rock, ούτε stoner. Τα ακούσματά μας έχουν μεγάλο εύρος – από παραδοσιακά ελληνικά και βαλκανικά μέχρι Dua Lipa. Γουστάρουμε τους Tool πάρα πολύ, τους Opeth, τους Mastodon, τους King Gizzard, τους Jethro Tull, τους Kvelertak, τον Μάρκο Βαμβακάρη. Πάντα όμως, κοιτάζουμε να είμαστε πρωτότυποι ή και απρόβλεπτοι, έχουμε αυτή τη νοοτροπία. Συνεπώς δεν θα μείνουμε απλώς σε ένα αργό και fuzzαριστό blues riff, για εμάς αυτό από μόνο του καλλιτεχνικά δεν λέει τίποτα.

–Η διείσδυση παραδοσιακών ήχων στη μουσική σας έχει γίνει μαεστρικά και χωρίς να “χαλάει” κάπου ο γάμος. Πόσο εύκολο είναι να κάνεις κάτι τέτοιο; Έχετε ακούσει αρνητικά σχόλια περί αυτού;
Ευχαριστούμε, Δημήτρη. Μου αρέσει όπως το έθεσες. Η αλήθεια είναι πως όλοι, σε Ελλάδα και εξωτερικό, τα υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό και δεν έχουμε ακούσει καθόλου αρνητικά σχόλια για τις ενορχηστρωτικές μας επιλογές. Ο Σπύρος, λόγω του παρελθόντος του σε folk σχήματα είχε πολύ ωραίες ιδέες σχετικά με τα διάφορα κρουστά και το βιολί και όταν κάναμε το σχέδιο της παραγωγής οι 3 μας σκεφτήκαμε πολύ ώστε το αποτέλεσμα να μην είναι kitsch. Δεν θέλαμε να το παρακάνουμε, ούτε να κλέβει την παράσταση. Το folk στοιχείο σε εμάς είναι μέσα στις συνθέσεις, στα riffs, στους ρυθμούς και στις φωνογραμμές, όχι στα μπιχλιμπίδια.

–Το εξώφυλλο μας προτρέπει να πιούμε το μαγικό κρασί της μάγισσας Κίρκης. Αν οι άνθρωποι μεταμορφώνονταν σε γουρούνια, τότε ίσως ο πλανήτης θα είχε ελπίδα επιβίωσης;
Διαφωνώ σε αυτό. Πιστεύω πως ο άνθρωπος είναι ικανός και για το καλό. Δεν πιστεύω πως η μοναδική λύτρωση είναι ο αφανισμός. Οι προτεραιότητές μας είναι που χρειάζεται να αλλάξουν, αλλά αυτά καλύτερα θα στα πει ο Ορέστης (μπάσο) που είναι (και φαίνεται) ο φιλόσοφος της μπάντας.

–Πόσο χρόνο χρειαστήκατε για την παραγωγή του δίσκου; Ποιοι σας βοήθησαν να γίνει πραγματικότητα;
2 μέρες για τα τύμπανα, 2 μέρες το μπάσο, 2 μέρες οι κιθάρες, άλλο ένα 3ήμερο για φωνή και μία μέρα για τα έξτρα όργανα. 10 μέρες συνολικά οι ηχογραφήσεις. Η μίξη πήρε αρκετούς μήνες, διότι συνέπεσε με την αρχή της πανδημίας και όλα πήγαιναν πολύ αργά τότε. Άρα χοντρικά θα πω ένα 6μηνο μέχρι να πάρουμε στα χέρια μας το album.
Πέραν του Θοδωρή Ζευκιλή (Sca Studios) που ανέλαβε την παραγωγή και είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για τον ήχο μας και του Μάνθου Στεργίου (Manster Design) που ανέλαβε το artwork, δεν μπορώ να πω πως κάποιος άλλος μας βοήθησε. Τα κάναμε όλα μόνοι μας, από τη σύνθεση μέχρι την κοπή και διανομή του βινυλίου. Ένα ευχαριστώ αξίζει να πω στον Άλεξ Μπόλπαση διότι μας γνώρισε το Θοδωρή, αλλά και στο Μάρκο Πανικίδη που δέχτηκε να συνεργαστούμε και πλέον το άλμπουμ μας κυκλοφορεί μέσω της δισκογραφικής μας Venerate Industries σε όλες τις φυσικές μορφές.

–Σύντομα εμφανίζεστε στον An Club μαζί με τους Allochiria. Τι να περιμένουν οι φίλοι σας να δουν; Τι σχέδια υπάρχουν για μετά;
Ανυπομονούμε! Να περιμένουν πως θα ιδρώσει η φανέλα με ένα ξέφρενο και απολαυστικό σόου, όπως κάθε φορά! Το σημαντικό με τη συγκεκριμένη ημέρα είναι πως σηματοδοτεί το πρώτο μας ελληνικό tour και είναι πολύ ωραίο και ρομαντικό που αυτό θα ξεκινήσει από τη σκηνή του πιο ιστορικού υπογείου της Αθήνας!

–Ποιο album θα χάριζες στην Κίρκη για να σε λυπηθεί; Ποιο τραγούδι θα αφιέρωνες σε όσους δεν γλίτωσαν;
Άκου λέει! Ε μα την Κτηνωδία θα της χάριζα. Δε θέλω να με λυπηθεί, να με μαγέψει θέλω.
Σε αυτούς που δεν τη γλίτωσαν θα αφιέρωνα το “Bukovo” για να καταλάβουν το λόγο.

–Ποιο γνωστό τραγούδι θα θέλατε να πειράξετε και να φέρετε στα μέτρα σας; Αν μπορουσατε να καλέσετε έναν αγαπημένο σας μουσικό να βοηθήσει σε αυτό, ποιον θα καλούσατε;
Αν μου κάνεις 10 φορές αυτή την ερώτηση θα σου δώσω 10 διαφορετικές απαντήσεις. Σήμερα θα πω το παραδοσιακό τραγούδι από τη μαύρη θάλασσα που λέγεται “Ο κυρ Βοριάς” και για να μας βοηθήσει θα σε αυτό θα φώναζα τον Efrén López από τους αγαπημένους μου L’Ham de Foc.

–Αν μπορούσατε να στήσει το ιδανικό σκηνικό ακρόασης της “Κτηνωδίας”, πως θα το περιγράφατε;
Ηχοσύστημα, βινύλιο, εξώφυλλο και booklet στο χέρι για ανάγνωση στίχων. Για εμένα αυτός είναι ο ιδανικός τρόπος ακρόασης οποιουδήποτε δίσκου. Παύση στη μέση, κατούρημα, άλλη μία μπύρα από το ψυγείο, Side B και συνεχίζουμε.

–Για επίλογο, θα ήθελα να πείσετε τους αναγνώστες να έρθουν στο live σας, χρησιμοποιώντας τους στίχους σας.
“Stand in front of you, up for all to see
Down the masquerade, tragicomedy.
Social distance, passive existence.
Laugh, sigh, piss and moan, moronic to the bone.
Faithfull liar, can you inspire?
I’ve got no feel but it’s all around.”

-Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!
Εμείς ευχαριστούμε! Τα λέμε στο An!