Baby Woodrose, Mr Highway Band, The Snails (14/12/12) ΚΥΤΤΑΡΟ

Παρασκευή βράδυ και έχει βάλει το κρύο του… Βέβαια το γεγονός ότι θα βρεθώ στους Baby Woodrose και θα τους έβλεπα ξανά μετά από 3 χρόνια όπου είχαν εμφανιστεί για δυο συναυλίες στο Rodeo, με έβαλε στο mood για πολύ χορό, οπότε και πήρα τον δρόμο με δυο φίλους να συναντήσουμε άλλους φίλους στο Κύτταρο και να γουστάρουμε με μια από τις πιο δυνατές μπάντες του ψυχεδελικού γκαράζ ροκ εντ ρολ (έτσι στα Ελληνικά) σήμερα!

Ας ξεκινήσουμε τα πράματα από την αρχή, προκαταρκτικά, και να φτάσουμε στην κορύφωση μαζί…

Φτάνοντας έξω από το Κύτταρο με κάποιον κόσμο απ’ έξω, προμηθευτήκαμε τις πρώτες ψιλικατζίδικες μπύρες και με τις ευλογίες τις κυρίας ψιλικατζούς για ένα good time, άρχισε η κουβέντα με την παρέα περί ανέμων και υδάτων… ανοίξανε οι πόρτες, κατέβηκε η τελευταία τζούρα και βουρ στον πατσά!

Πρώτη μπάντα για ζέσταμα οι Αθηναίοι The Snails. Ωραίο γκαραζάτο Rock ‘n Roll, με ψυχεδελικές όσο και rockabilly προεκτάσεις. Παίξανε γύρω στα 40 λεπτά, περιλαμβάνοντας στο σετ τους κομμάτια από την δισκογραφική δουλειά τους και μια πανέμορφη διασκευή στο Night Of The Vampire του τεράστιου Roky Erickson με την φωνή του Χρήστου Φουρλάνη να πλησιάζει τον Μεγάλο (μια χαρά δηλαδή) καθώς και μια διασκευή από Wipers, αν δεν κάνω καμία πατάτα. Δώσανε τα καλύτερα φόντα για ένα πάρτι με χορό, ξύδια, και πολύ ανεβασμένη διάθεση!

Μεγάλο “φεύγα” και το ψυχεδελικό τριπάρισμα λίγο πριν την ολοκλήρωση του σετ τους. Πολύ σωστή εμφάνιση, ζέστανε το κοινό που είχε αρχίσει να γεμίζει όλο και πιο πολύ το Κύτταρο, αν και ο ήχος θα μπορούσε να ήταν καλύτερος. Οι The Snails εισέπραξαν τα χειροκροτήματα επάξια, να τους έχεις υπόψη και να τους δεις, θα περάσεις σούπερ!

Κατέβηκαν από την σκηνή οι The Snails και ανέβηκαν οι Mr. Highway Βand… και εκεί κάπου άρχισαν να κατεβαίνουν και τα πράματα πάλι. Εντάξει, συμβαίνει στα καλύτερα, λες “θα το προσπαθήσω πάλι”, λες “έλα δώστου”, σκέφτεσαι “δε μπορεί θα βρω την ρότα μου”, αλλά δυστυχώς δεν κατάφερα να την βρω. Μην παρεξηγηθώ, τα παιδιά παίξανε μια χαρά, δεμένοι και προβαρισμένοι, άνετοι πάνω στην σκηνή. Απλά λόγω του μουσικό ύφους τους, θεωρώ πως δεν ήταν και η καλύτερη επιλογή της οργάνωσης για την συγκεκριμένη συναυλία.

Το σετ τους περιλάμβανε κομμάτια από το ντεμπούτο τους, ένα κράμα από blues, folk, country, σκοτάδι, και φωνή που έπαιζε στο φάσμα μεταξύ Nick Cave και Jim Morrison δικαιώνοντάς την δήλωση και με μια διασκευή σε Doors. Σε γενικές γραμμές δεν με έψησαν καθόλου, τουλάχιστον στο πρώτο μισό της εμφάνισης με τον συνδυασμό ακουστικής-ηλεκτρικής κιθάρας.

Αρκετό κόσμο έβλεπα να πηγαίνει στο μπαρ να ανεφοδιαστεί με τίποτα αλκοολούχο και να τους παρακολουθεί απλά. Όσο για την επιλογή να είναι σφήνα ανάμεσα στους Baby Woodrose και τους The Snails, θεωρώ πως έπρεπε να είχαν ανοίξει οι Mr. Highway Band το live. Highlights της εμφάνισης, το Overdose, και το τελευταίο κομμάτι που έδειξε και ιδιαίτερα καλά την συνθετική ικανότητα της μπάντας.

Και με κείνα και με τ’ άλλα έφτασε η ώρα να πάθουνε τα αφτιά μας απανωτούς ηχητικούς οργασμούς… Είναι τόσο ωραίο συναίσθημα να βλέπεις μια μπάντα που γουστάρεις ξανά μετά από καιρό και να σε φτιάχνει υπερπολλαπλάσια από την πρώτη φορά που ένιωσες την εμπειρία!

Κατεβαίνοντας τα σκαλιά για να δώσω πίσω κάποιες από τις μπύρες που “δανείστηκα” από το μπαρ (με απάντηση του μπαρμαν στην ερώτηση γιατί η μπύρα έχει 4 ευρώ αντί για 3 που είχε την προηγούμενη συναυλία που βρέθηκα στο Κύτταρο την υπερατάκα “γιατί, πληρώνονται όλες οι μπάντες το ίδιο;”), συνάντησα τον τεράστιο μαυροντυμένο Lorenzo Woodrose με την βιντεοκάμερα ανά χείρας και τις υπερφαβοριτάρες ανά μούτρας να ανεβαίνει για το σανίδι και να δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα μιας από τις πιο διασκεδαστικές συναυλίες της χρονιάς

What a Burn και φύγαμε… Σε τρομερή φόρμα οι 4 Δανοί μας ταξίδεψαν μας πωρώσανε μας ηλεκτροδοτήσανε και ο κόσμος ξεμούδιασε, παρασυρόμενος από τους ήχους που έβγαιναν από ενισχυτές, δέρματα και όργανα! Η απίστευτη ικανότητα των Baby Woodrose να σε πιάνουν με τα ψυχεδελικά γκαραζ ποπ ροκ εντ ρολ με σκοπό το πάρτι, σε όλο της το μεγαλείο! Η εμπειρία, με τα σόλος να τραβάνε δημιουργώντας ψυχεδελικούς στρόβιλους με delay και echos καθώς και η γκρούβα από το δίδυμο του πιο κουλ μπασίστα με το κτήνος ντράμερ να στρώνουν τα χαλιά για τις κιθάρες να απλώσουν τις μελωδίες τους, ήταν απλά υπέροχη!

Το σετ τους χορταστικότατο, αν και να παίζανε άλλες δυο ώρες δεν θα με χάλαγε καθόλου, επικεντρώθηκε στις παλιότερες κυκλοφορίες της δισκογραφίας τους, με μικρό πέρασμα από το τελευταίο πόνημά τους “Third Eye Surgery”. Κανένα απολύτως πρόβλημα, μια ματιά να ρίξεις στο σετ, είμαι σίγουρος πως θα συμφωνήσεις μαζί μου.

Αφού ολοκληρώσανε την επίσημη εμφάνιση, κατέβηκαν από την σκηνή, επιστρέφοντας γρήγορα μετά από την παρότρυνση του κοινού για κι άλλο, παίζοντας άλλες 3 κομματάρες. Ξανά αποχώρηση, αλλά ξέρεις τώρα πώς είναι αυτά, θέλουμε κι άλλο, οπότε ξανά πάνω οι Baby Woodrose για να κλείσουνε οριστικά με την πλέον κατάλληλη δήλωση “Nobody Spoil My Fun”.

Oh Baby, that was wonderful… let’s do it again!

Καταϊδρωμένος και με κεφάλι γεμάτο από μουσική και μπύρες βγήκα με την παρέα στο κρύο της νύχτας της Παρασκευής. Ο Πυρετός του Σαββατόβραδου με περίμενε ήδη στην γωνία… Μετά από κάποια δέκατα την έκανε και αυτός!  

Baby Woodrose setlist:
What a Burn
Disconnected
Nothing Is Real
Let Yourself Go
Pouring Water
Volcano
Lights Are Changing
D’Ya Get What Ya Give
Chemical Buzz
Just A Lie
Bullshit Detector
Lost You In My Mind
Baby Blows Your Mind
Encore:
Right To Get High
Caught In A Whirl
Living A Dream
Encore 2:
Nobody Spoil My Fun

photos: Δημήτρης Μαρσέλος

536