Συμπληρώνοντας μία 20ετία ζωής και έναν χρόνο μετά την κυκλοφορία του προηγούμενου άλμπουμ τους οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι Six Feet Under κυκλοφορούν αισίως την δέκατη ολοκληρωμένη δουλειά τους (βγάζω έξω τις διασκευές) με τίτλο “Unborn”.
Φαντάζομαι οι περισσότεροι γνωρίζουν την μπάντα λόγο του χαρισματικού τραγουδιστή Chris Barnes του οποίου το βόθρικο λαρύγγι και η παρουσία του στους Cannibal Corpse προσέδιδαν την απαραίτητη αναγνωρισιμότητα.
Για να πω την αλήθεια παρόλο που υπάρχουν κάποιες κυκλοφορίες τους που σε νεαρή ηλικία με ενθουσίαζαν έχασα εν μέρη το ενδιαφέρον μου για την εν λόγο μπάντα το 2001 με την κυκλοφορία του “True Carnage” και εντελώς 2 χρόνια αργότερα με την κυκλοφορία του Bringer Of Blood. To “Unborn” ήταν μια καλή ευκαιρία για εμένα να ακούσω τις προηγούμενες κυκλοφορίες και να ξανακούσω τις πρώτες τους δουλειές που κάποτε έλιωναν στο CD-player (ή το κασετόφωνο). Συνειδητοποίησα κάτι που είχα κάποτε συζητήσει και με κάποιους φίλους: Οι Six Feet Under είναι μία μέτρια και υπερεκτιμημένη μπάντα. Και αυτό δεν αλλάζει ούτε και μετά από τις άπειρες φορές που άκουσα το “Unborn”. Το παρήγορο είναι ότι υπάρχουν όμορφες στιγμές και το στενάχωρο ότι δεν υπάρχει ούτε ένα κομμάτι που να σου τινάζει τα μυαλά.
Το ύφος παραμένει το ίδιο. Αργό, σαδιστικό death metal όπως τα πρώτα χρόνια. Ο πεντακάθαρος ήχος όμως το λιγότερο που θυμίζει είναι death metal. Τα riffs στην πλειοψηφία τους απέχουν επίσης πολύ από το είδος. Ευτυχώς ο Barnes διατηρεί το λαρύγγι του σε καλή κατάσταση και έχει κόψει εντελώς εκείνες τις εκνευριστικές τσιρίδες. Οι αλλαγές μελών τιν τελευταία διετία επηρέασαν σαφώς την μπάντα η οποία διαθέτη μια μεγαλύτερη ποιότητα τουλάχιστον παικτικά. Μακάρι να μπορούσα να πω το ίδιο και για το συνθετικό κομμάτι. Κάτι άλλο που παρατήρησα για να καταλήξω στην μετριότητα της κυκλοφορίας είναι ότι παρόλο τα 11 κομμάτια δεν ξεπερνούν σε διάρκεια τα 3 λεπτά ο δίσκος σε κάνει εύκολα να βαρεθείς μέχρι να φτάσει στο τέλος του.
Θα είναι άδικο όμως να ισοπεδώνω τα πάντα. Το χορευτικό “Zombie Blood Curse”, το ταχύτατο “Alive To Kill You” και το μελωδικό (κατ’εμέ και καλύτερο του δίσκου) “The Curse Of The Ancients” χρωματίζουν κάπως την κατά τα άλλα μονότονη μουσική του σχήματος στο νέο τους πόνημα.
Πιστεύω πως κανείς δεν περίμενε από τους Six Feet Under να κάνουν την διαφορά με το “Unborn” και αν κάποιος το περίμενε νομίζω πως θα πρέπει να περιμένει μέχρι την επόμενη δουλεία τους.
Θα κλείσω κάνοντας μια εκτίμηση για το πως θα εκλάβουν οι περισσότεροι αυτή την κυκλοφορία ελπίζοντας έτσι να σας δώσω ένα ακόμη στοιχείο για το τι πρόκειται να ακούσετε: Οι ένθερμοι οπαδοί των Six Feet Under νομίζω πως θα καραγουστάρουν το “Unborn”, οι εχθροί τους θα γελάνε, οι αδιάφοροι δεν θα ασχοληθούν καν και εμείς που κάποιο μακρινό φεγγάρι χτυπιόμασταν με το το “Lycanthropy” θα αναπολούμε τέτοια κομμάτια και θα αρκούμαστε στις λίγες καλές στιγμές που έχει να μας προσφέρει το album.
521 
