Οι Γερμανοί Dew-Scented μόλις κυκλοφόρησαν το 9ο studio album τους και το Rockway δε θα μπορούσε παρά να γίνει τα “αυτιά” του Έλληνα metalhead και να μεταφέρει τις πρώτες εντυπώσεις από τις ακροάσεις των 11 thrash/death κομματιών που απαρτίζουν το “Icarus”.
Με μοναδικό εναπομείναντα από την αρχική σύνθεση της μπάντας τον Leif Jensen (vocals) δίνουν και πάλι το παρόν μέσα από την 20ετή πορεία τους. Παρά τις τόσες αλλαγές στη σύνθεση των Dew-Scented ο ήχος τους παραμένει αναγνωρίσιμος και χωρίς ιδιαίτερες διαφοροποιήσεις. Αυτή τη φορά όμως το thrash στοιχείο έχει κάπως υποχωρήσει κι έχει επιτευχθεί μεγαλύτερη ισορροπία με το death.
Το “Icarus”, χωρίς να είναι από τις δουλειές που περνάνε απαρατήρητες, μου έδωσε την εντύπωση πως είναι ένα σκαλί κάτω από τα προηγούμενα album τους. Δεν λείπουν τα δυναμικά και ξεσηκωτικά riff, η παραγωγή είναι από τις καλύτερες τους (και μας έχουν συνηθίσει σε τρομερές παραγωγές), αλλά οι συνθέσεις δεν σου αφήνουν κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό. Ακόμη και μετά από αρκετές συνεχόμενες ακροάσεις δεν μου είχε αποτυπωθεί κάποιο κομμάτι στο μυαλό, παρά διάσπαρτα riff και μπόλικο headbanging. Αυτό εκτιμώ πως έχει να κάνει με τις μαζικές αλλαγές στη σύνθεση, στο ότι δεν έχουν δέσει απόλυτα σαν μπάντα.
Και μιας και ο λόγος, τα υπόλοιπα μέλη είναι ο Marvin Vriesde (guitars), ο οποίος είχε συνεργαστεί ξανά με τον Jensen ουκ ολίγες φορές, ο Koen Herfst (drums), o Joost Van Der Graaf (wtf! ακόμη ένα “Generator” του έλειπε στο επίθετο να μας τρελάνει όλους- bass) και ο Rory Hansen (2nd guitar). Έχουμε όμως και συμμετοχές από Dan Swano (vocals στο “Reawakening”) και από Rob Urbinati (vocals στο “Gleaming Like Silver”).
Τα κομμάτια που κατάφερα να ξεχωρίσω (μετά από πολλές ακροάσεις) ήταν το “A Final Procession” με το απλό αλλά καταιγιστικό του riff και το “Storm Within” που χτυπάει στα ίσια πολλές αμιγώς death metal μπάντες. Αυτή η επιτυχημένη μίξη thrash και death είναι τελικά και το σημείο που κερδίζει πόντους το “Icarus” το οποίο βγαίνει σε μια περίοδο με πολλές και σημαντικές κυκλοφορίες της thrash metal σκηνής που, όπως δείχνουν τα πράγματα τελευταία, ξανανιώνει. Το αν αυτό είναι αρκετό να επιβιώσει τον ανταγωνισμό θα το δείξει ο χρόνος. Οι πιστοί φίλοι των Dew-Scented έχουν πάρει ήδη το album και το μόνο σίγουρο είναι πως δε θα το μετανιώσουν. Όσοι πάλι δεν καταφέρατε να τους “αγαπήσετε” όλα αυτά τα χρόνια δεν θα το κάνετε ούτε και τώρα.
477 
