O Michael Thompson θεωρείται ένας από τους κορυφαίους session μουσικούς τα τελευταία χρόνια. Αρκεί κάποιος να δει απλά τα ονόματα με τα οποία έχει συνεργαστεί και θα πάρει μια ιδέα περί τίνος πρόκειται. Michael Jackson, Whitney Houston, Celine Dion, ‘N Sync, Toni Braxton, Phil Collins, Rod Stewart, the Scorpions, Vince Neil, Christina Aguilera, Michael Bolton, Mariah Carey, Bette Midler, Madonna, Babyface, En Vogue, Gloria Estefan, Stanley Clarke και Ricky Martin είναι κάποιοι από τους καλλιτέχνες με τους οποίους έχει συνεργαστεί αυτός ο σπουδαίος μουσικός.
Το πρώτο του άλμπουμ κάτω από το όνομα “Michael Thompson Band (M.T.B.)” κυκλοφόρησε το 1988 σε συνεργασία με τη μεγάλη τότε Geffen Records. Στο “How Long” συνεργάστηκε με κάποια από τα κορυφαία ονόματα του μελωδικού ροκ, όπως οι Terry Bozzio, Moon Calhoun (ex The Strand), Pat Torpey (Mr Big), Jimmy Haslip, John Elefante (Kansas), Bobby Kimball και μέλη των Great White (Michael Lardie και Wyn Davis). Στο καινούργιο πόνημά του, ο Michael Thompson συνεργάζεται με τον τραγουδιστή Larry King (Soleil Moon) και μας προσφέρουν ένα καλοπαιγμένο και μελωδικό αποτέλεσμα γεμάτο από μελωδίες, καταπληκτική κιθαριστική δουλειά και δυνατές ενορχηστρώσεις. Το “High Times” είναι το εναρκτήριο τραγούδι και αυτό που το χαρακτηρίζει είναι οι δυνατές ενορχηστρώσεις και ένα ρεφραίν που σου κολλάει στο μυαλό με το πρώτο άκουσμα. Στο “Can’t Be Right” βρίσκουμε πιο groovy ρυθμούς και συγχρόνως πιο heavy κιθαριστικά μέρη. Καταπληκτικές AOR μελωδίες στο επόμενο, “Future Past”, και μια φανταστική bluesy μπαλάντα στο “When You Love Someone”. Ανεβαστικοί ρυθμοί στο “Here I Am” σε μια απο τις κορυφαίες στιγμές της συγκεκριμένης κυκλοφορίας. Τα “Beautiful Mystery” και “Break Me Down” είναι και τα δυο πολύ καλά και μελωδικότατα τραγούδια με έξυπνες ενορχηστρώσεις, ευκολομνημόνευτα ρεφραίν και πολύ καλή κιθαριστική δουλειά. Στο “End Game” έχουμε το πιο “ατμοσφαιρικό” και δύσκολο κομμάτι του δίσκου. Θα το χαρακτήριζα proggressive-AOR μιας και οι εναλλαγές του ήχου του ακροβατούν ανάμεσα σε αυτά τα δύο μουσικά ιδιώματα. Το “Gypsy Road” είναι ένα πολύ όμορφο ακουστικό ροκ τραγούδι και στο “Can’t Miss” ανεβαίνουν οι ρυθμοί. Το “Fight For Your Life” που κλείνει αυτήν την τόσο καλή κυκλοφορία είναι ακόμη ένα mid-tempo το οποίο όμως θα το χαρακτήριζα ως μέτριο. Εν κατακλείδι, θα έλεγα πως πρόκειται για μια πάρα πολύ καλή κυκλοφορία που θα κάνει τους οπαδούς του μελωδικού ήχου να τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση.
412 
