Δεύτερο album από τους Gloryhammer, το power/ epic σχήμα που δημιούργησε ο Christopher Bowes, τραγουδιστής/ keyboardίστας και μέλος των σχετικά πιο ευρύτερα γνωστών Σκωτσέζων power metallers Alestorm, δυο χρόνια μετά το debut “Tales from the Kingdom of Fife”, ένα album που δίχασε τους φίλους του είδους, μιας και άλλοι το βρήκαν επιεικώς απαράδεκτο ενώ κάποιοι άλλοι το αποθέωσαν (προσωπικώς, μου φάνηκε συμπαθητικό, αλλά μάλλον έχω ακούσει πολύ power στη ζωή μου και δύσκολα ενθουσιάζομαι από το εν λόγω είδος πλέον, δεν ξέρω, ίσως και να μεγαλώνω).
Το μεγαλόπνοα τιτλοφορούμενο “Space 1992- Rise of the Chaos Wizards”, δεν απέχει και τόσο πολύ ηχητικά από την main band του Bowes, τους Alestorm, αν και θα μπορούσες να θέσεις ως διαφορές την αυξημένη επικότητα σε σημεία και ίσως την ευρύτερη (λογικό, λόγω ιδιότητας του ιθύνοντα νου Christopher) χρήση των keyboards, ένα γεγονός που εν πρώτοις θα περίμενες από τον γράφοντα να εκτοξεύει ξόρκια κατά του αρχισυντάκτη του, αλλά που ανέλπιστα δεν ενοχλούν, δομούν έξυπνα τις ατμόσφαιρες των τραγουδιών και δεν ακούγονται ούτε για μια στιγμή παράταιρα σε σχέση με τον μεταλλικό χαρακτήρα της κυκλοφορίας αυτής.
Σίγουρα δεν είναι κάτι πρωτότυπο, έχουν ακουστεί εκατοντάδες δίσκοι σε παρόμοια μονοπάτια power metal, αλλά οι Gloryhammer είναι καλοί παίχτες και εκτελούν άρτια το τυπικό υλικό, καθιστώντας την ακρόαση ευχάριστη παρ’ όλα τα deja vu που θα σκάσουν μπροστά από τ’ αυτιά σου, φλασάκια από Virgin Steele, φυσικά από Alestorm, Manowar και συγγενή epic σχήματα. Θα έλεγα ότι το ατού των Gloryhammer είναι μια πολύ νόστιμη γεύση που αφήνουν στις πάμπολλες φορές που επιταχύνουν, φανερώνοντας τις αρετές των Paul Templing (κιθάρες), Ben Turk (drums) και James Cartwright (μπάσο) οι οποίοι είναι άψογοι στα καθήκοντά τους, συνοδεύοντας την όντως πολύ καλή φωνή του Tomas Winkler, που δεν ακούγεται σε καμιά περίπτωση γλυκανάλατος και διαθέτει μια ευρεία γκάμα έκφρασης, συμπεριλαμβανομένων κάποιων πετυχημένων αφηγήσεων που προσδίδουν ένα επιπλέον τόνο θεατρικότητας στο όλο εγχείρημα.
Εν μέσω ενός σίγουρα πολύ καλού ήχου, πλουραλιστικού και συμφωνικής φύσεως αλλά αποφεύγοντας την παγίδα της αδιάφορης οργανικής πολυφωνίας, οι Gloryhammer έχουν θέση στις δισκοθήκες των ακολούθων του ευρωπαϊκού power metal. Έχουν αρκετά καλές συνθέσεις όπως για παράδειγμα το “Goblin King of the Darkstorm Galaxy”, τα ενθουσιώδη “The Hollywood Hootsman”, “Heroes (of Dundee)” και “Victorious Eagle Warfare” (πραγματικά πανέμορφο κομμάτι με Gamma Ray/ Primal Fear καταβολές) και το ομώνυμο, χωρίς να υστερούν τα υπόλοιπα ή να δημιουργούν κοιλιές στην γενικά ευδιάθετη και ενδιαφέρουσα ροή του concept.
Δε θα σου αλλάξει τη ζωή, αλλά σε σχέση με τα πολλά κατάπτυστα που έχουν εμφανιστεί σ’ αυτόν τον καταταλαιπωρημένο χώρο, το “Space 1992 – Rise of the Chaos Wizards” είναι ένα αξιολογότατο album και οι Gloryhammer δικαιούνται να φιλοδοξούν για μια ευρύτερη καταξίωση του ονόματός τους. Μου άρεσε πολύ. Τσεκάρεις και μου λες.
564 
