MYST: “Mystagogia”

Ντεμπούτο για τους πατρινούς Myst μέσω της Rock of Angels Records, που κινούνται σε heavy power μονοπάτια.

Αυτό που πάντα θα δυσκολεύει το power ιδίωμα είναι το ένδοξο παρελθόν του, το οποίο αναπόφευκτα θα συγκρίνεται με το παρόν, αδικώντας κάποιες κυκλοφορίες. Εάν λοιπόν οι Myst είχαν εμφανιστεί κάπου στα mid 90s ή στις αρχές των 00s, θα απασχολούσαν πολύ πιο ουσιαστικά τη σκηνή. Ας δούμε τα πράγματα εν έτει 2015 λοιπόν…

Το “Mystagogia” είναι βουτηγμένο στις Kamelot επιρροές και παρότι, εύλογα, δε μπορεί να φτάσει το συνθετικό και εμπορικό επίπεδο του εν λόγω group, στέκεται επάξια σα σύνολο.
Η πρώτη ακρόαση δε με τράβηξε η αλήθεια είναι, αλλά από τη δεύτερη και μετά βρέθηκα αντιμέτωπος με ένα δίσκο που άπαξ και διέθετε τη σωστή παραγωγή μπορεί να και να έδινε ένα πολυπόθητο φιλί ζωής στην εγχώρια power σκηνή. Όχι, δεν είναι κακή η παραγωγή, απλά ελέω budget ενδεχομένως, δεν έχει την καθαρότητα και την αύρα που αποπνέουν album του εξωτερικού, τα οποία χωλαίνουν συνθετικά σε σύγκριση με το “Mystagogia”.

Μεγάλο ατού το ότι το album δεν αναλώνεται σε “τσιριτρί- τσιριτρό” κομμάτια, με το gourp να προσεγγίζει με πλήρη σοβαρότητα το υλικό του, κάτι πολύ σημαντικό, το οποίο αναδεικνύει και το μεράκι του ελληνικού κουιντέτου.

Συνοψίζοντας λοιπόν, οι Myst είναι μια φερέλπιδα δύναμη στην εγχώρια σκηνή, που σε άλλες εποχές σίγουρα θα τράβαγαν πολύ περισσότερα βλέμματα, ενώ το “Mystagogia” είναι ένα εξαιρετικό και πολύ σοβαρό ντεμπούτο, του οποίου δυστυχώς λείπει η “larger than life” παραγωγή, η οποία θα το απογείωνε και θα το έχριζε “δισκάρα ολικής”.

897

Avatar photo
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1396 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.