Το progressive σίγουρα είναι ένα είδος, όχι για πολλά αυτιά. Ίσως αυτό είναι που το κάνει ξεχωριστό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η μοναδικότητα του, επισκιάζει τις όποιες ατέλειες, που τυχόν ενσκήπτουν σε διάφορες μπάντες.
Όσον αφορά την ροκ της δεκαετίας του 70, γέννησε μεγαθήρια, όπως οι Genesis και οι Yes. Όταν την σκυτάλη πήρε ο πιο σκληρός ήχος της metal γενικότερα, υπήρξαν άξιοι υπερασπιστές του progressive ήχου, όπως οι Dream Theater, οι Threshold και φυσικά οι μετέπειτα δουλειές των Fates Warning.
Στην Ελλάδα, σίγουρα γίνεται μία φιλότιμη προσπάθεια να προσεγγιστεί αυτό το δύσκολο μουσικό παρακλάδι και θα έλεγα ότι κάποιες μπάντες το καταφέρνουν σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό. Οι Sedate Illusion κάνουν αυτό ακριβώς που αγαπούν και αυτό φαίνεται από την δεύτερη κυκλοφορία τους, το “Illusory Sustenance”. Πρόκειται για ένα άλμπουμ που φυσικά, δεν αποτελεί εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα. Ακούγοντας το, σου δίνει την αίσθηση ότι θέλει παραπάνω ακούσματα για να σχηματίσεις άποψη, αυτό που καταλαβαίνεις δε από την πρώτη στιγμή, είναι ότι η μουσική τους πηγάζει από καρδιάς. Σίγουρα η μπάντα μπορεί να καταφέρει περισσότερα και αυτό το συνειδητοποιείς με τα ακούσματα.
Τα κομμάτια μεταξύ τους δύσκολα ξεχωρίζουν, έτσι ώστε να θυμηθείς κάποιο αργότερα, είναι από τα album που απλά το βάζεις να παίξει και το αφήνεις να τελειώσει αφήνοντας σου μια διφορούμενη άποψη. Σίγουρα δύσπεπτο για αυτούς που δεν έχουν ασχοληθεί με το ιδίωμα. Για αυτούς που ασχολούνται με το progressive, αποτελεί ένα έναυσμα για ενασχόληση και προτροπή για σχόλια βελτίωσης, καθώς το γκρουπ έχει σίγουρα δυνατότητες που πρέπει να αξιοποιήσει και να αναδείξει. Αν σώνει και καλά, έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιο κομμάτι, αυτό είναι το ομώνυμο, το οποίο κάνει εμφανείς τις επιρροές του από τα συγκροτήματα – δάσκαλους του είδους.
Αυτό που με χαροποιεί είναι ότι υπάρχουν στην χώρα μας μπάντες που αγαπούν την μουσική αυτή, όσο δύσκολες κι αν είναι οι συνθήκες. Τα υπόλοιπα, βελτίωση, καλυτέρευση και τα συναφή, βρίσκονται. Θέληση απλά να υπάρχει και προσπάθεια…
472 
