Μετά τις sold out εμφανίσεις των Blind Guardian φαίνεται πως το power metal κοινό της Αθήνας έχει συσπειρωθεί και διψάει για μπάντες του χώρου καθώς η εμφάνιση των Stratovarius μαζί με τους Sonata Arctica έγινε και αυτή sold out ήδη από την προπώληση.
Βέβαια μιλάμε για συγκροτήματα μεγαθήρια με πολλά χρόνια ιστορίας, συν ότι οι δεύτεροι παρά τα 24 χρόνια πορείας δεν μας είχαν επισκεφθεί ποτέ ξανά. Φτάνοντας έξω απ’ το Fuzz λίγο πριν τις 19.30 ενημερωθήκαμε ότι θα υπάρξει μια μικρή καθυστέρηση η οποια τελικά μας έβγαλε μια ώρα εκτός προγράμματος. Μικρό το κακό καθώς και πάλι η συναυλία τελείωσε μια νορμάλ ώρα για Παρασκευή βράδυ, κατά τις 00.30. Ας τα αφήσουμε όμως αυτά και να περάσουμε στο ψητό.
Οι Induction ήταν μακράν από τα καλύτερα support που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Σίγουρα βοήθησε το ότι το club ήταν ήδη γεμάτο με κόσμο, που είχε έρθει με πάρα πολύ καλή διάθεση. Η μπάντα αποτελούμενη από πέντε μέλη, ιδιαίτερα μικρής ηλικίας κάποιοι από αυτούς, απέδειξαν ότι το power metal μπορεί να βγάζει ακόμα τραγούδια ύμνους και μπάντες με λαμπρό μέλλον.
Με δύο πολύ καλούς δίσκους στο δυναμικό τους έπαιξαν για μισή ώρα και ζέσταναν για τα καλά το κοινό. Τα φωνητικά και γενικώς η παρουσία του frontman ξεσήκωσαν το κοινό καθώς η ενέργεια του τόσο μουσικά όσο και σαν παρουσία δεν μπορούσε να μας αφήσει απαθής. Το σημαντικότερο όμως ήταν τα κομμάτια τους που ακόμα και αν δεν τα ήξερες μπορούσες να τα τραγουδήσεις καθώς τα περισσότερα είναι δημιουργημένα με πιασάρικες μελωδίες και ρεφρέν. Οι Induction αν είχαν εμφανιστεί πριν 25 με 30 χρόνια η metal κοινότητα σίγουρα θα παραμιλούσε.
Setlist:
Born From Fire
Fallen Angel
Scorched
Go to Hell
Queen of Light
Οι Sonata Arctica είμαι σίγουρος πως ήτανε μεγάλο απωθημένο για πολλούς παρευρισκόμενους οπαδούς. Φάνηκε μόλις από τις πρώτες νότες του “Closer to an Animal” και της αποθέωσης του Tony Kakko και της παρέας του. Αυτοί από την πλευρά τους έκαναν τα πάντα για να ικανοποιήσουν τους φίλους της μπάντας που περίμεναν τόσο καιρό για να τους δουν. Μας παρουσίασαν το “First in Line”, ένα πρώτο δείγμα της επερχόμενης δουλειάς τους που θα κυκλοφορήσει τον επόμενο χρόνο.
Η μεγάλη διαφορά όμως φάνηκε από τα “I Have a Right” και έπειτα, αφού μεγάλο μέρος του κοινού ήξερε όλους τους στίχους απέξω και τραγουδούσε μαζί τους. Παρατήρησα μερικά θεματάκια στον ήχο που με προβλημάτισαν, όπως ο ήχος των ντραμς που σκέπαζαν ελαφρώς τα υπόλοιπα όργανα, αλλά δεν νομίζω πώς είναι αξία παραπάνω αναφοράς.
Η φωνή του Kakko δυστυχώς έχει επηρεαστεί από τον χρόνο, ειδικά σε παλαιότερα κομμάτια όπως το “Full moon” μπορούσε να το παρατηρήσει κάποιος εύκολα. Αυτό βέβαια δεν πτόησε κανέναν μας ακούγοντας τα αγαπημένα μας τραγούδια για πρώτη φορά ζωντανά στην Αθήνα. Το δέσιμο της μπάντας ήταν άψογο όπως και η όρεξη της για να ξεσηκώσουν όλο το Fuzz. O Elias Viljanen στην κιθάρα ξεχώρησε παίζοντας απίστευτα σόλο με ευκολία αφήνοντάς μας με το στόμα ανοιχτό. Το set τους διήρκησε μία ώρα και ένα τέταρτο, αφήνοντας με τα “The Cage” και “Don’t Say a Word” για κλείσιμο και δίνοντας την υπόσχεση ότι στην επόμενη περιοδεία θα περάσουν ξανά απ’ τη χώρα μας για μια headline εμφάνιση.
Setlist:
Closer to an Animal
Black Sheep
First in Line
Broken
I Have a Right
Paid in Full
Replica
8th Commandment
Tallulah
FullMoon
The Cage
Don’t Say a Word
Όταν μια μπάντα που σε 2 χρόνια κλείνει τα 40 χρόνια ύπαρξης ίσως να μην περιμένεις και πολλά. Ίσως να αρκείσαι με μια καλή απόδοση των κλασσικών τους κομματιών στις live εμφανίσεις και όλα καλά. Ότι είπα μπορεί να ισχύει για οποιαδήποτε άλλη μπάντα με αυτά τα χρόνια καριέρας στην πλάτη της αλλά σε καμία περίπτωση για τους Stratovarius. Ανοίγοντας το set τους με το “Survive” από τον τελευταίο ομώνυμο δίσκο τους και στα καπάκια συνεχίζοντας με το “Eagleheart” από το Elements του 2003 αδυνατείς να πιστέψεις ότι ένα συγκρότημα γράφει ακόμα ύμνους που παντρεύονται τόσο άρτια με το κλασικό της υλικό.
Τα 3 κομμάτια που ακούστηκαν συνολικά από την τελευταία τους δουλειά όχι μόνο έδεσαν απόλυτα με τα υπόλοιπα αλλά και νότα να μην είχες ακούσει πριν το live καταλάβαινες ότι κάτι πολύ πολύ καλό παίζει εδώ. Τα φωνητικά του Timo Kotipelto ήταν ακόμα πιο ζόρικα σε αυτά τα κομμάτια παρά στα παλιά τους, ο οποίος με απίστευτη ενέργεια κράτησε τον πήχη ψηλά αποδίδοντας εξαιρετικά ότι ακούσαμε αυτό το μαγικό βράδυ. Άλλη επιβεβαίωση από αυτά που γράφω δεν θα μπορούσε να ήταν άλλη από την ανταπόδοση του κόσμου που άρχισε τα pit και τις κραυγές από το πρώτο τραγούδι και σταμάτησε μετά το τέλος της συναυλίας.
Ο καλύτερος παράγοντας για να πάει ένα live καλά είναι ακριβώς αυτό. Το δέσιμο της μπάντας με το κοινό, το οποίο στην εμφάνιση των Stratovarius, που τόσο πολύ είχαν λείψει από το αθηναϊκό κοινό, έφτασαν ταβάνι και το ξεπέρασε κιόλας. Από τα mid-tempo “Winter Skies” και “Frozen in Time” μέχρι τα καταιγιστικά “Paradise” και “Black Diamond” οι θεοί του power metal δεν σταμάτησαν να ξεσηκώνουν το κοινό και να χτίζουν τις προϋποθέσεις για μια εμφάνιση που θα μας μείνει αξέχαστη.
Στο “Stratosphere” είδαμε τα δάχτυλα του Matias Kupiainen στην κιθάρα να εξαφανίζονται από την ταχύτατη αυτού του νεοκλασικού ύμνου, όσοι από εμάς είχαμε μείνει έξω απ’ τον χορό του pit που είχε καταλάβει το μισό μέρος του club. Τα απαραίτητα sing along άφησαν το στίγμα τους στα “Unbreakable” και “Hunting High and Low” που απογείωσαν τους Stratovarius στα ουράνια του power metal και τους προσγείωσαν για πάντα στις καρδιές μας. Εις το επανιδείν και σύντομα!
Setlist:
Survive
Eagleheart
Speed of Light
Paradise
Broken
Winter Skies
World on Fire
Stratosphere
Father Time
Frozen in Time
Black Diamond
Unbreakable
Hunting High and Low
Κείμενο: Γιάννης Δανιήλ
Φωτογραφίες: Νίκος Δρακόπουλος (ndrakosphotography)
323 
