Εδώ και λίγο καιρό, κυκλοφορεί ένα εξαιρετικό μουσικό νέο για όσες και όσους αγαπάμε το progressive rock/metal και, παράλληλα, νιώθουμε ότι η ελληνική σκηνή μάς έχει προσφέρει μερικές από τις μεγαλύτερες συγκινήσεις και έχει αναπτερώσει τις ελπίδες μας για το πολύπαθο αυτό είδος τα τελευταία χρόνια. Αυτό δεν είναι άλλο από τη δισκογραφική επιστροφή των Mother of Millions.
Η τελευταία τετραετία για το αθηναϊκό συγκρότημα ήταν ένα roller-coaster ride, που λέμε στα εγγλέζικα. Η κορυφή που κατέκτησαν με το “Artifacts”, την τελευταία δουλειά τους, και η ευρεία αναγνώριση που δικαίως έφερε, δυστυχώς, ακολουθήθηκε από το συνταρακτικά στενάχωρο γεγονός του χαμού του πλήκτρα τους, του Μάκη Τσαμκόσογλου. Συνεπώς, η είδηση ότι φέτος τον Μάιο θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε νέα μουσική από τους Mother of Millions με όχημα το EP “Orbit” δεν μας χαροποιεί μόνο, αλλά λειτουργεί και ανακουφιστικά. Και τα καλά δεν τελειώνουν εδώ! Δύο ζωντανές εμφανίσεις, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη αντίστοιχα (ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ), είναι ήδη προγραμματισμένες, σφραγίζοντας με ιδανικό τρόπο αυτήν την επιστροφή. Με αφορμή όλα τα παραπάνω, το rockway.gr στρατολόγησε τον υποφαινόμενο, με αποστολή να συνομιλήσει με τον Κώστα Κωνσταντινίδη, κιθαρίστα του συγκροτήματος, και να μεταφέρει στις δικές σας οθόνες όλα όσα αλίευσε.
–Γεια σου, Κώστα. Καταρχάς, ένα μεγάλο ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιερώνεις να απαντήσεις στις ερωτήσεις μου. Το εκτιμώ βαθιά. Στο rockway.gr χαιρόμαστε πολύ και μας τιμά η ευκαιρία να σας φιλοξενήσουμε στις ηλεκτρονικές σελίδες μας.
Γεια σου, Πέτρο. Ευχαριστούμε πολύ για τη φιλοξενία.
–Φέτος τον Μάιο, κυκλοφορείτε το EP “Orbit” και αναρωτιέστε “Where do we go from here?” Σε τι τροχιά βρίσκονται οι Mother of Μillions, λοιπόν;
Σε τροχιά επανεκκίνησης, αν μπορώ να το απαντήσω με μία φράση. Με το “Where Do We Go From Here”, ως εισαγωγή στο “Orbit” EP αλλά και ως πρόλογο του ομώνυμου κομματιού, επιχειρούμε να ξεκινήσουμε την αναζήτηση της κατεύθυνσης. Το σίγουρο είναι πως για εμάς είναι ζωτικό να συνεχίζουμε τη σύνθεση, τις ηχογραφήσεις και τις ζωντανές εμφανίσεις. Οι Mother of Millions είναι για όλους μας ένα δοχείο και, παράλληλα, ένα όχημα έκφρασης αναντικατάστατο.
-Τι ενέπνευσε τη σύνθεση του “Orbit” και τι ρόλο επιτελεί; Είναι για εσάς κάτι παραπάνω από ένα “σπάσιμο της σιωπής” ή μια πρόγευση όσων έπονται;
Βρισκόμασταν σε διαδικασία σύνθεσης ενός album, αλλά προέκυψε αυτό το EP ως πιο άμεση ανάγκη για μοίρασμα και κατέληξε ένα απαραίτητο βήμα πριν από μια full-length κυκλοφορία. Είναι ένας δίσκος αφιερωμένος στον Μάκη. Μέσα από αυτόν, προσπαθούμε να συμπυκνώσουμε τη συναισθηματική μας κατάσταση τα τελευταία δύο χρόνια και τον τρόπο με τον οποίο διαχειριστήκαμε την απώλεια. Ταυτόχρονα, μας έβαλε σε διαδικασία να ξαναδουλέψουμε όλοι μαζί για μια νέα κυκλοφορία, να βρούμε νέες δυναμικές και νέα πατήματα μέσα στο στούντιο αλλά κι εκτός.
–Πώς προέκυψε η διασκευή στο “No Light, No Light” των Florence + the Machine; Υπάρχουν τέτοιες μουσικές, υφολογικές ή άλλου τύπου επιρροές στους ΜοΜ;
Είναι ένα κομμάτι που αρέσει σε όλους μας και συζητούσαμε μια διασκευή του για κάποια χρόνια. Όταν ξεκινήσαμε να κουβεντιάζουμε το EP, ήρθε κατευθείαν στη συζήτηση. Τώρα για τις επιρροές που μπορεί να ασκούνται, πολλές φορές αυτό συμβαίνει ασυνείδητα. Όσο, δηλαδή, ακούμε ή ερχόμαστε σε επαφή με διαφορετικά πράγματα, αυτά γράφουν μέσα μας με τρόπο που δεν ξέρουμε εκ των προτέρων. Δηλαδή, δεν ξέρουμε ότι το μυαλό μας θα τα επεξεργαστεί κι αργότερα θα τα μετουσιώσει.
–Τι μπορείτε να μας αποκαλύψετε για το επόμενο full-length σας; Σε τι στάδιο βρίσκεται η ετοιμασία του και τι να περιμένουμε;
Υπάρχουν αρκετές ιδέες. Τώρα που η κυκλοφορία του EP έχει δρομολογηθεί, συνεχίζουμε να δουλεύουμε πάνω σε νέο album, αλλά χωρίς κάποιο σαφές χρονοδιάγραμμα ακόμη. Αν μπορώ σε αυτή τη φάση να προβλέψω πως θα ακούγεται ο νέος δίσκος, θα έλεγα σαν το “Orbit”, αλλά συνήθως αποτυγχάνω να κάνω σωστές προβλέψεις για μια νέα παραγωγή.
–Η απώλεια του Μάκη Τσαμκόσογλου μάς λύπησε πολύ όλες και όλους που ακολουθούμε τους Mother of Millions. Σίγουρα, πρέπει να ήταν τεράστιο πλήγμα για εσάς. Πέρασε από το μυαλό σας –έστω και στιγμιαία– ότι αυτό το συμβάν έθετε το μέλλον της μπάντας εν αμφιβόλω;
Ήταν και είναι πολλές οι σκέψεις, αλλά πολύ δύσκολα θα εγκαταλείπαμε τους Mother of Millions, σε σχέση πρωτίστως με την ανάγκη έκφρασης που προανέφερα. Θα συνεχίζαμε, δηλαδή, με τα παιδιά, με οποιονδήποτε τρόπο.
–Πέρα από το ανθρώπινο/προσωπικό επίπεδο, τι θα λέγατε πως ήταν αυτό που έδινε ο Μάκης στους Mother of Millions και θεωρείτε ότι εφεξής προχωράτε χωρίς να το έχετε ποτέ ξανά;
Είναι τόσo πολλά, που δεν μπορώ να τα καλύψω σε μία απάντηση. Ψυχή, με μία λέξη.
–Ποιος ή ποια θα αναλάβει τα πλήκτρα στο συγκρότημα; Σκέφτεστε να εντάξετε ένα νέο μέλος ή να επιλέξετε τη λύση βοηθητικού/ης μουσικού αποκλειστικά για τις ζωντανές σας εμφανίσεις;
Δεν σκεφτόμαστε αντικατάσταση. Τα πλήκτρα στις ηχογραφήσεις έχει αναλάβει ο drummer της μπάντας, ο Γιώργος Μπουκαούρης, ενώ αρκετά μέρη θα τα παίζει και live. Σε σημεία όπου υπάρχει τεχνική δυσκολία, έχουμε κάνει μια επανενορχήστρωση.
–Πόσο ικανοποιημένοι είσαστε από την υποδοχή που επιφύλαξαν στο “Artifacts” τόσο τα εγχώρια όσο και τα διεθνή μουσικά μέσα;
Το “Artifacts” πήγε απρόσμενα καλά. Ήταν μια περίοδος fast forward για εμάς και δεν υπήρχαν πολλές παύσεις για να το επεξεργαστούμε. Οι κριτικές και του Τύπου και του κοινού, στην πλειονότητά τους, ήταν εξαιρετικές.
–Μπορείτε να μοιραστείτε μαζί μας την πιο αυστηρή κριτική και τον πιο κολακευτικό έπαινο που έχετε λάβει μέχρι σήμερα;
Οι πιο αυστηρές κριτικές είναι κυρίως από δικούς μας ανθρώπους, που ξέρουν πώς σκεφτόμαστε και τι θέλουμε να πούμε. Είναι πάντα καλοδεχούμενες και τις λαμβάνουμε υπόψη. Τώρα για τους επαίνους, το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι πως αρκετός κόσμος έχει μοιραστεί μαζί μας ότι η μουσική μας του έχει κρατήσει συντροφιά σε δύσκολες περιόδους. Αυτό είναι μάλλον το πιο ωραίο συναίσθημα που εισπράττουμε γι’ αυτό που κάνουμε.
–Έχετε βρεθεί στην ίδια σκηνή με εμβληματικά ονόματα του progressive metal, όπως τους Pain of Salvation, τους Leprous και τους Devin Townsend Project. Ποιες είναι οι πιο ξεχωριστές σας αναμνήσεις από εκείνες τις βραδιές και ποιες είναι οι σημαντικότερες εμπειρίες που αποκομίσατε;
Με τους Leprous, κάναμε ένα σημαντικό άνοιγμα σε κόσμο που τον αφορά ο ήχος μας. Με τους Pain of Salvation, όπου παίξαμε παρέα με τους Need, είδαμε πως η συγκρότηση prog σκηνής στην Ελλάδα άρχισε να δίνει καρπούς, με τον κόσμο να το αντιμετωπίζει σαν μεγάλο event και να δίνει το «παρών» από νωρίς. Ο Devin Townsend είναι σχολή από μόνος του. Γελάσαμε αρκετά και μάθαμε πολλά πράγματα με τη μικρή συναναστροφή που είχαμε backstage. Κάθε live είχε και έχει το δικό του στοίχημα και τη δική του μαγεία.
–Τώρα που όλα δείχνουν ότι η εξέλιξη της πανδημίας μάλλον θα επιτρέψει τη διεξαγωγή συναυλιών και μικρών ή μεγάλων φεστιβάλ, έχετε εξασφαλίσει τη συμμετοχή σας σε κάποια events ή κινείστε προς αυτήν την κατεύθυνση;
Έχουμε κλείσει ένα μεγάλο live παρουσίασης του “Orbit” στην πόλη μας, την Αθήνα, στις 13 Μαΐου στο Gagarin 205. Νωρίτερα, στις 5 Μαΐου, το “Orbit” ταξιδεύει στη Θεσσαλονίκη, στο Eightball. Στις 30 Σεπτεμβρίου παίζουμε στο ProgPower Europe, στην Ολλανδία, ενώ είμαστε σε συζητήσεις για περισσότερα events.
1028 
