Είδος: Death metal / Deathcore
Δισκογραφική: Aνεξάρτητο
Ημ. Κυκλοφορίας: 26 Μαρτίου 2020
Δεν ξέρω πλέον αν η έννοια “πολυαναμενόμενο” για ένα νέο album έχει χάσει την αίγλη της στον κόσμο της υπερπροσφοράς μουσικής παγκοσμίως. Για μένα σίγουρα ο όρος αυτός ταιριάζει απόλυτα για την παρούσα κυκλοφορία αυτών εδώ των παιδιών από την Πάτρα. Την περίμενα πραγματικά εδώ και έξι χρόνια, από την κυκλοφορία του φοβερού debut EP τους “Bionic State” (review) το οποίο μου δημιούργησε προσδοκίες για ένα λαμπρότατο μέλλον.
Και αν και πέρασαν τόσα χρόνια, τελικώς, δεν διαψεύστηκα. Νέο album στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και τρία κομμάτια από το EP επαναηχογραφημένα τουτέστιν 6 νέα κομμάτια που μπορεί να σου φαίνονται λίγα ως παραγωγικότητα αλλά ουσιαστικά με κάλυψαν πλήρως.
Τι έχουμε λοιπόν στο “Dehumanized”; Μοντέρνο death metal με πάμπολλες core αναφορές (αν και σίγουρα μειωμένης “σπαστικότητας” σε σχέση με το γενικότερο συνάφι που απαντάται στην αντίπερα του Ατλαντικού όχθη), πληθωρικό, διανθισμένο με εξαιρετικές μελωδικές γραμμές. Ένα θαυμάσιο μείγμα τεχνικής δεινότητας, ορμητικότητας και απύθμενης φωνητικής οργής ως αιχμή της μουσικής που παρουσιάζουν οι Πατρινοί.
Δομικώς ρέει άπλετη προοδευτικότητα από τον Ανδρέα Τασιόπουλο, με κοφτές riffοσειρές, ένα ατέλειωτο πήγαιν’ – έλα από το thrash, στο death. Επίσης φοβερά leads από τον Αντώνη Αλεξανδρή που ξεπετάγονται από το πουθενά και με ένα συμπαγέστατο ρυθμικό υπόβαθρο (Παναγιώτης Λουκάρης – και μέλος των brutal deathsters Vermingod επίσης – στο μπάσο και Νικήτας Μανδόλας – των W.Ε.Β. στα drums) υπό έναν ήχο που τσακίζει κόκκαλα. Ο δε Βαγγέλης Παπαδόπουλος εξακολουθεί να ακούγεται σαν χούλιγκαν που έφαγε η ομάδα του τρία γκολ στην έδρα της, εκφράζοντας ιδανικά τον θυμό που εμπεριέχεται στις μανιασμένες συνθέσεις.
Πέρα από τα “Bullet Of Silver”, “Bionic State” και “Grave of Hope” (το οποίο μετά από τόσα χρόνια συνεχίζει να με κάνει να θέλω Ballantine’s με ξηροκάρπια στο μπάσιμό του), όλα τα κομμάτια του “Dehumanized” είναι φαντασμαγορικά, εξαίρετα δείγματα death metal τέχνης.
Ιδανική η τοποθέτηση του “Harvester of Wrecking Souls” ως intro track το οποίο μεταφέρει ως φυσική συνέχεια και σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα τη δυναμική του EP (μου θύμισε τους Heaven Shall Burn με ένα άρωμα από σύγχρονους At The Gates), φοβερό riffing στο “Chaos, Disorder…” και εξαιρετικός επίλογος, tribute αντιμετώπιση προς τους σπουδαίους The Black Dhalia Murder στο “Conspiracy” το οποίο μου ενδυνάμωσε την προσωπική θεώρηση που έχω για το πόσο αξιολύπητοι είναι οι διάφοροι – κουφοί – haters τους, η γαματοσύνη που ξεχειλίζει από το “Cybernetic Mind Crush”, η αβεβαιότητα και η φουτουριστική απόγνωση του bonus track “Ruins of the Fallen” και το “Lethal Injection” που κλείνει με εντυπωσιακό τρόπο αυτήν την κυκλοφορία με τον καταπληκτικό επίλογό του που μου θύμισε το τέλος του “Slaughter of the Soul” των At The Gates, όλα αλληλένδετοι κρίκοι μιας ισχυρότατης αλυσίδας.
Τίποτα παραπάνω και τίποτα λιγότερο από μια αξιοπρεπέστατη δουλειά που τους fan του ιδιώματος (και όποιον γουστάρει φουριόζικο metal εν γένει) θα τους ικανοποιήσει πλήρως. Γκάζι, δύναμη και αυτοφυής προσωπικότητα, ένα καλοζυγισμένο χαστούκι στα μούτρα του ορθολογισμού και της death metal τελμάτωσης (δεν τα φτιάχνουν όπως παλιά ε; Ε καλύτερα!). Και πάλι δημιουργούνται προσδοκίες και τους αξίζει δικαιωματικά κάθε ευκαιρία αναγνώρισης. Αυτά, βρείτε το και λιώστε το (γιατί Bionic Origin είναι αυτοί, μπορεί το επόμενο album να βγει όταν αποπληρώσει η Ελλάδα τα δάνειά της – χιχιχιχι, αστειάκι).
https://www.facebook.com/BionicOrigin/
https://bionicorigin.bandcamp.com/
1017 
