Μου ήταν άγνωστο το όνομα και ακούγοντας πως είναι Ιταλοί ήμουν προκατειλημμένος για το πόσο καλός θα είναι ο frontman με την αγγλική γλώσσα.
Με το πρώτο κιόλας κομμάτι (“Ball ‘n’ chain”) όμως, του τέταρτου album των Small Jackets, “IV”, όλα τα σύννεφα διαλύθηκαν.
Οι Ιταλοί παίζουν με ωραίο τρόπο ένα rock ‘n’ roll που θυμίζει τους Airbourne έντονα, αλλά και πολλά μεγάλα ονόματα της sleaze κατηγορίας.
Έχοντας σίγουρα πολύ ψηλά τους Ac/DC αλλά και τους Aerosmith, έχουν παλαιότερα συνεργαστεί με μέλη των Hellacopters και υμνούν όπως πολλές μπάντες που έχει υπογράψει η Transubtans Records, τα 70s με τον τρόπο που τα υμνούν μπάντες σαν τους Rival Sons.
Δυνατά ρεφρέν με πολυφωνίες (“Black Beauty”), τύμπανα βγαλμένα από τα άδυτα των Motorhead (“Trouble Blues”) και ένας τραγουδιστής που έχει σίγουρα στο υπνοδωμάτιο του αφίσες του Robert Plant.
Μέσα σε 38 λεπτά έχουν καταφέρει με όμορφο τρόπο να πάρουν όλα τα ’70s ακούσματα τους και να τα φέρουν στα μέτρα τους στο παρόν.
Κιθάρες Hellacopters-ικές (“What we Feel”), έντονο αίσθημα Deep Purple άλλοτε, περάσματα από southern rock και ένα αποτέλεσμα που σε κάνει να χορεύεις. Και ακόμα καλύτερα, θα κάνει την κυρά σου να σου χορέψει!
Αφήνω τώρα τις μπούκλες μου να ανεμίζουν καθώς λικνίζομαι στους ρυθμούς των Small Jackets και βγάζω τον ποζερά που κρύβω μέσα μου (όπως απαίτησε μια φίλη σε ανύποπτο χρόνο), γιατί προσωπικά μου αρέσει αυτό που ακούω.
456 
