The Room Of Doom Fest lI: Clouds, Shattered Hope, Inner Missing, Soul Dissolution, Selefice (05/10/19) Temple

Ήταν καλοκαίρι του 2018 όταν πολλοί από εμάς ενημερωθήκαμε για ένα νεοσύστατο και εγχώριο festival το οποίο θα πραγματοποιούταν τον Νοέμβρη και θα αποτελούσε φόρο τιμής στον doom metal ήχο, με Ελληνικές μπάντες και μη. Δεν πέρασε πολύς καιρός, λοιπόν, από τότε που διεξήχθει για πρώτη φορά το Room Of Doom Fest και στις αρχές του 2019 ανακοινώθηκε ότι θα επέστρεφε την 5η του Οκτώβρη για την δεύτερη έκδοση του και πάλι στο Temple. Το Σάββατο που μας πέρασε, συμμετείχε σε αυτήν την εκδήλωση ένα ιδανικό line up του underground ήχου και συγκεκριμένα οι Έλληνες melodic deathsters, Selefice, οι post – black / doom metallers, Soul Dissolution, από το Βέλγιο, το doom/ gothic  σχήμα, Inner Missing, από την Ρωσία, οι funeral doom metallers, Shattered Hope, και το διεθνές συγκρότημα, Clouds.




Το Room Of Doom Fest ξεκίνησε επίσημα στις 19:00 με τους Έλληνες death metallers, Selefice. Για πρώτο τους τραγούδι έπαιξαν ζωντανά, το ‘‘Damned’’, από το album τους “I Met a God” που κυκλοφόρησε φέτος. Η δυναμική σκηνική παρουσία της μπάντας, η επικοινωνία με το κοινό και η πολύ καλή φωνή του τραγουδιστή του συγκροτήματος, Μίλτου, ήταν χαρακτηριστικά άξια θαυμασμού, που μπόρεσαν να μυήσουν κι όσους δεν ήταν γνώριμους με την μουσική τους. Με το ‘‘Where Is The Heaven’’ από το ομώνυμο ντεμπούτο τους και με το “I Will Die By Evil Ways’’ ταξίδεψαν πολλούς από τους παρευρισκόμενους πίσω στο 1991, αφήνοντας έντονο το death στίγμα τους στο Ναό. Η παρουσίαση του νέου τους υλικού, στο κομμάτι “Gates Of Dawn”, αποτέλεσε μια ευχάριστη προσθήκη στο set τους, ικανοποιώντας αρκετούς. Η επιλογή των Selefice αποδείχτηκε η καλύτερη που μπορούσε να γίνει για το άνοιγμα του εν λόγω festival λόγω της πολύ καλής ερμηνευτικής δεινότητας τόσο μουσικά όσο και φωνητικά του κάθε μέλους τους. Η ιδιαιτέρως σκοτεινή και δυναμική death μουσική τους κατάφερε να ταιριάξει με τις μουντές διαθέσεις του καιρού.



Setlist:
Damned
I Will Die By Evil Ways
Where Is The Heaven?
Mora
Gates Of Dawn



Δεύτερη εμφανιζόμενη μπάντα ήταν οι atmospheric post-black metallers, Soul Dissolution, από το Βέλγιο, οι οποίοι έχουν ως βασικό μέλος τους τον πολυοργανίστα, Jabawock (κατά κόσμον, Boris Iolis) από τους doom/ death metallers, Marche Funèbre (οι οποίοι εμφανίστηκαν στο πρώτο Room Of Doom Fest). Ξεκινώντας με τα “Circle of Torment”, “The Last Farewell” και “Stardust” από τον δεύτερο και ομότιτλο δίσκο τους βάρυναν την ατμόσφαιρα με τα χαοτικά και γρήγορα tremolo picking στις κιθάρες και τους mid tempo ρυθμούς στα τύμπανα.



Δημιούργησαν αδιαμφισβήτητα μια όμορφη αντίθεση με την μουσική τους, κάνοντας παράλληλα αίσθηση και δημιουργώντας συναισθήματα σαν τους συμπολίτες τους, Amenra. Δεν γινόταν να περάσει επίσης απαρατήρητη η ομοιότητα του τραγουδιστή Acharan με εκείνη του Colin H. Van Eeckhout. Στα θετικά αυτής της οπτικοακουστικής εμπειρίας ήταν ο συνδυασμός του σκοτεινού φωτισμού σε αποχρώσεις του μπλε και κόκκινου με τον δυνατό και ογκώδη ήχο των τραγουδιών τους. Το κλείσιμο της live εμφάνισης επήλθε με το ‘’Fading Darkness’’ από το τελευταίο τους EP ‘‘Nowhere’’, αφήνοντάς μας πολύ καλές εντυπώσεις και ετοιμάζοντάς μας για το επόμενο act.

SOUL DISSOLUTION “FADING DARKNESS” live in Athens

Setlist:
Circle of Torment
Stardust
The Last Farewell
Fading Darkness



Ακολούθησε ένα δεκάλεπτο διάλειμμα και στις 20:40 ακριβώς ανέβηκαν στη σκηνή οι gothic/ doom metallers, Inner Missing, από τη Ρωσία. Το σχήμα αποτελείται από δύο άτομα, partners in life and crime, που λένε. Τα καθήκοντα στα φωνητικά και στην κιθάρα έχει αναλάβει ο Sigmund και εκείνα του μπάσου η Melaer, ενώ χαρακτηριστικό της εμφάνισής τους ήταν ότι πολλά όργανα της μουσικής τους ήταν προ ηχογραφημένα. Η οπερατική χροιά του τραγουδιστή και οι όμορφες και μελαγχολικές μελωδίες των τραγουδιών του σχήματος άφησαν ένα ολόκληρο κοινό μαγεμένο μαζί του.



Συγκεκριμένα, αυτό που έκανε ιδιαίτερη αίσθηση ήταν τα χιονισμένα τοπία και οι σκηνές από τα επίσημα μουσικά video της μπάντας, στο video wall, ταξιδεύοντάς μας στην μακρινή και παγωμένη Ρωσία. Το όμορφο παρουσιαστικό του Sigmund μου θύμισε τον αείμνηστο, πολυταλαντούχο και γοητευτικό frontman των Type O Negative, Peter Steele. Η συνολική εμφάνιση του συγκροτήματος διήρκησε περίπου 45 λεπτά μέσα στα οποία παρουσίασε εννιά γλυκόπικρες συνθέσεις του, με χαρακτηριστικές εκείνες των “The Cage” και “The Sentinel”, θυμίζοντας έντονα την γοτθική περίοδο των Opeth.

INNER MISSING “WHITEOUT” live in Athens

Setlist:
Outposts Of Heaven
The Cage
Heartstrings
The Castle
Whiteout
Winter Trip
The Sentinel
The Angel’s Game
Nausea



Επόμενοι στη σκηνή εμφανίστηκαν οι Shattered Hope, ένα Αθηναϊκό metal συγκρότημα του funeral doom ήχου. Όπως και τα προηγούμενα συγκροτήματα, έτσι και εκείνοι μας παρουσίασαν δείγματα από το νέο και επερχόμενο album τους και η έναρξη της συναυλίας τους πραγματοποιήθηκε με τα τραγούδια ‘‘Συριγμός’’ και “The Judas Tree”. Χαρακτηριστικά της μουσικής τους ήταν οι μεγάλες σε διάρκεια συνθέσεις, οι οποίες συνοδευόντουσαν από τα death φωνητικά του Νίκου, μαζί με mid tempo ρυθμούς στο μπάσο και στις κιθάρες.



Ο ήχος καθ’ όλη τη διάρκεια του live ήταν κρυστάλλινος, κάνοντάς μας να παρατηρήσουμε περισσότερα στοιχεία στη μουσική τους. Η προσθήκη των πλήκτρων στα παλιότερα κομμάτια τους, τα ‘’For the Night Has Fallen’’ και ‘‘The Utter Void’’, αποδείχθηκε ενδιαφέρουσα καθώς οδήγησε το κοινό σε αργά και ρυθμικά headbangings.



Αδιαμφησβήτητα, αν είσαστε λάτρεις του συγκεκριμένου είδους, σας συνιστώ ανεπιφύλακτα την παρακολούθηση του σχήματος σε επόμενη συναυλία του, μιας και οι Shattered Hope είναι αξιόλογοι και ταλαντούχοι εκπρόσωποι του εν λόγω subgenre στη χώρα μας.

SHATTERED HOPE “ΣΥΡΙΓΜΟΣ” live in Athens

Setlist:
Συριγμός
The Judas Tree
For the Night Has Fallen
The Utter Void



Λίγα λεπτά πριν την ενδέκατη ώρα τα φώτα χαμήλωσαν, οι καπνοί κατέκλυσαν τη σκηνή και η κολεκτίβα των “Νεφέλων” έλαβε θέσεις σε αυτή.  Μαζί τους ήταν και το νέο τους μέλος, η βιολίστρια, Irina Movileanu. Οι πρώτες νότες στο πιάνο του ‘‘You Went So Silent” από τον πρώτο τους δίσκο “Doliu” μας έκαναν να ανατριχιάσουμε καθ’ όλη την ώρα της αργής, μελαγχολικής και όμορφης ερμηνείας του. Η ησυχία που επικρατούσε καθώς τραγουδούσε ο Daniel Neagoe, με την καταπληκτική του φωνή (η οποία παρεμπιπτόντως ακουγόταν ακόμα καλύτερη και από το studio album), συνέβαλλε στο να μας βάλει στο mood του γνήσιου και μελαγχολικού doom.



Το συγκρότημα κατάφερε να μεταφέρει ζωντανά τα συναισθήματα των τραγουδιών του εις διπλούν. Ιδιαίτερα δε, όταν έφεραν την ελληνική σημαία στη σκηνή, φάνηκε η αγάπη του κόσμου προς το πρόσωπό τους από το τόσο ζεστό χειροκρότημά του. Οι αποδόσεις των ‘‘Dor’’ και ‘‘The Forever Sleep’’ αναμφισβήτητα αποτέλεσαν ωδές για τον θάνατο, ένα τόσο μόνιμο και ευσυγκίνητο θέμα. Αργότερα, οι Clouds υποδέχτηκαν μια “εγχώρια” γυναικεία παρουσία (Gogo Melone) να συμμετάσχει μαζί τους στο “When I’m Gone”. Τα γυναικεία φωνητικά συνδυαζόμενα με τα υπόλοιπα όργανα, ειδικά με το βιολί, live συντέλεσαν σε μια άκρως εντυπωσιακή ακουστική εμπειρία.



Στη συνέχεια, ο Daniel Neagoe έβγαλε λόγο, αναφερόμενος σε ένα δυσάρεστο γεγονός που βίωσε πριν 2 μήνες, σχεδόν. Τον χαμό του πατέρα του από καρκίνο. Κι όμως ο Daniel κατάφερε να μετατρέψει την θλίψη του σε τέχνη, δημιουργώντας ένα νέο τραγούδι και παρουσιάζοντας το, για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό. Ο λόγος για το “Death Of A Father”, το οποίο συντέθηκε προς τιμήν του εκλιπόντα πατέρα του. Πίσω από την ερμηνεία αυτού του doom metal κομματιού υπήρχε αγνή οργή και θλίψη, χαρακτηριστικά που ήταν διάφανα από την αρχή έως το ζοφερό τέλος του. 



Για encore ή καλύτερα για το κλείσιμο της βραδιάς οι Clouds άφησαν το ‘‘Even If I Fall’’, το τελευταίο τραγούδι τους από το “Doliu” που ως στόχο είχε να μας ανεβάσει στα ουράνια από τους πρώτα κιόλας στίχους: “If I should turn the hands of time to see the light, if all these nightmares would stop I would come to life, departed, yet so close to me, you are” και ύστερα να κατέβουμε από εκεί με την τελευταία και ανατριχιαστική μελωδία του στα πλήκτρα που φάνηκε να εξυμνεί τον τεράστιο συνθέτη Angelo Badalamenti και συγκεκριμένα το ιντερλούδιο του, “Laura Palmer’s Theme”.



Χωρίς αμφιβολία, η βραδιά του Σαββάτου είχε αίσιο αποτέλεσμα. Δεν ήταν μόνο ένα υπέροχο festival που τηρήθηκε κατά γράμμα του timetable σε έναν άνετο χώρο, αλλά και μια υπέροχη βραδιά, γενικότερα. Με μπόλικο συναισθηματισμό, ευαισθησία, ‘‘σκληρή’’ μουσική και ψυχολογική αποφόρτιση.

Είσαστε έτοιμοι για το Room of Doom Fest Vol 3;
Γιατί εμείς, ναι!

CLOUDS “DEATH OF A FATHER” (new song) live in Athens

Setlist:
You Went So Silent
Dor
The Forever Sleep
When I’m Gone
Death Of A Father
How Can I Be There?
Even If I Fall



Φωτογραφίες : Χρήστος Λεμονής

Videos : Γιάννης Φράγκος

651
About Δικαία Οικονομάκη 83 Articles
Μεταξύ ημέρας και νύχτας η νοσηλεύτρια του περιοδικού απολαμβάνει στον ελεύθερό της χρόνο να ακούει μελωδικές metal μουσικές Σκανδιναβικής προέλευσης που εστιάζουν έντονα στην μελαγχολία και στην ατμόσφαιρα. Βέβαια ποτέ δεν λέει όχι και σε άλλα subgenres της metal μουσικής και στο ευρύ και πολυποίκιλο είδος του rock. Α, και στον καφέ!