Δε νομίζω πως ο κύριος Nemtheanga θέλει και πολλές συστάσεις. Αγαπητός στο ελληνικό κοινό με τους τεράστιους Primordial και ικανός να ενώσει οπαδούς πολλών διαφορετικών ειδών.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με το 2ο από τα τρία project που απασχολείται αυτό τον καιρό (καθώς το 3ο είναι οι Twilight Of The Gods).
Το For Doom The Bell Tolls είναι η 2η ολοκληρωμένη δουλειά των Ιρλανδών. Οι Dread Sovereign καταπιάνονται με το doom, ίσως όχι όπως το ξέρουμε από τους Candlemass, αλλά σε μια πιο obscure μορφή του και με επιρροές που φτάνουν μέχρι τους Cirith Ungol και τους Venom. Όλα αυτά περασμένα βέβαια και μέσα από το πρίσμα της κυρίως μπάντας του Nemtheanga, δηλαδή τους Primordial, οι συγκρίσεις με τους οποίους είναι αναπόφευκτες.
Το album ξεκινάει με την ομώνυμη εισαγωγή, πριν περάσουμε στο βαρύ και ασήκωτο “Twelve Bells Toll In Salem”, ένα τραγούδι που κάλλιστα θα μπορούσε να είναι και σε κάποιο Primordial album αλλά και που δίνει το πιο καταθλιπτικό στίγμα των Dread Sovereign. Στα υπόλοιπα τρία κομμάτια του δίσκου ποτέ δε θα τους ακούσουμε πιο πένθιμους. Ήδη στο “This World Is Doomed” οι ρυθμοί ανεβαίνουν αισθητά και το τρομερό riff, αναγάγει αυτομάτως το κομμάτι σε hit του δίσκου. Το “Draped In Sepulchral Fog” είναι απλά ένα δίλεπτο ακουστικό πέραμα πριν οδηγηθούμε στο “The Spines Of Saturn” το οποίο είναι mid tempo, παρουσιάζει μια μυστηριακή ατμόσφαιρα με echo φωνητικά και παίζει πολύ με πιο ελεγειακούς ήχους. Το album θα κλείσει με μια διασκευή στους Venom και στο “Live Like An Angel, Die Like A Devil”.
Μοιραία ο δίσκος αφήνει αίσθηση ανολοκλήρωσης. Στην πραγματικότητα περιέχει τρία (!) κομμάτια διάρκειας 26’-27’, μια διασκευή και δυο ακουστικά δίλεπτα. Θα θεωρούσα το “For Doom The Bell Tolls” ένα καλό EP αλλά πραγματικά δε μπορώ να το θεωρήσω έναν ολοκληρωμένο δίσκο. Καλό αλλά λίγο.
535 
