Πως περνάει ο καιρός ε; Από την κυκλοφορία του “Hellmade”, τρίτου album των Crystal Tears, έγιναν πολλά. Live εντός και εκτός Ελλάδας, αρκετά official video clip και γενικά ένα απολύτως θετικό χρονικό διάστημα που βρίσκει τους Θεσσαλονικείς metallers σε μια διαρκώς ανοδική πορεία, λαμβάνοντας πολλές διακρίσεις. Δυο πολύ σημαντικά events στα οποία θα συμμετάσχουν είναι και αυτά που θα πραγματοποιηθούν στις 3 και 4 Δεκεμβρίου στο Principal Theater της Θεσσαλονίκης και το Κύτταρο Club της Αθήνας αντίστοιχα, στα οποία θα supportάρουν τον πασίγνωστο κιθαρίστα Gus G. για το ελληνικό σκέλος της πολύ πετυχημένης Brand New Revolution περιοδείας του. Που θα πει ότι είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για το Rockway.gr να τα πει ένα χεράκι με τον Χρυσάφη Ταντανόζη, drummer και ψυχή αυτής της φιλόδοξης power metal ομάδας, σε μια άκρως ενδιαφέρουσα κουβέντα για όλα αυτά τα ωραία σκηνικά που λαμβάνουν χώρα στο στρατόπεδο των Crystal Tears. Όλος δικός σας.
Καλησπέρα Χρυσάφη. Ενάμιση χρόνο πριν τα λέγαμε στο release party του “Hellmade”. Έχει περάσει ασφαλής χρόνος για να βγουν κάποια σαφή συμπεράσματα. Πώς σας φαίνεται πλέον εσάς, ως δημιουργούς;
Πώς περνάει έτσι ο καιρός, όλοι… μεγαλώνετε… χεχε! Hello and thanks! Χαίρομαι που τα ξαναλέμε φίλε μου… Στην ερώτησή σου, no regrets… κάθε ηχογράφηση αντικατοπτρίζει τη δεδομένη στιγμή, τις ικανότητες, τις δυνατότητες, τα συναισθήματα του συγκροτήματός μας. Εννοείται φυσικά πως κάθε φορά μαθαίνουμε από τις εμπειρίες και τα λάθη μας, αλλιώς δεν θα υπήρχε βελτίωση, δεν θα είχε νόημα.
Τι αποδοχή έλαβε το “Hellmade”; Πώς αξιολογήσατε τα μηνύματα που λάβατε από τον κόσμο;
Το “Hellmade” σε σχέση με το “Generation X” μας πήγε όχι ένα, αλλά δύο βήματα μπροστά. Μας έφερε σπουδαίες συνεργασίες, χορηγίες και μας μετέφερε για πρώτη φορά στο εξωτερικό, σε μία Ευρωπαϊκή περιοδεία, κάναμε νέες γνωριμίες κτλ. Καλές ή κακές κριτικές δεν έχει σημασία, όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι και φυσικά από όλα μαθαίνουμε, σημασία έχει ότι υπάρχουμε, ότι κινούμαστε…
Η σύνθεσή σας παραμένει σταθερή; Πώς είναι οι σχέσεις μεταξύ σας;
Ναι, μετά από πολλά χρόνια, μπορώ να πω πως αισθάνομαι τυχερός που περιβάλλομαι από τον Αλέξη (Χαμαλίδης – μπάσο), τον Κώστα (Σότος – κιθάρες), τον Mate (Nagy – κιθάρες) και τον Soren (Adamsen – φωνητικά), άτομα καλά και σαν παίχτες, αλλά και σαν χαρακτήρες. Παίζει σπουδαίο ρόλο να έχεις καλούς συνεργάτες, αν δεν υπάρχει σεβασμός και ευγενής άμιλλα σε μια ομάδα, είναι πολύ δύσκολο να κάνεις μουσική (είναι που είναι δύσκολο από μόνο του…). Πρόκειται για πολύ καλούς μουσικούς και easy going άτομα, τα οποία ξέρουν πού πατάνε, γνωρίζουν λίγο-πολύ τη μουσική βιομηχανία και προσπαθούν για το καλύτερο. Χαίρομαι που δεν υπάρχουν εγωισμοί και μονάδες, μιλάμε για μια συλλογική προσπάθεια. By the way, να αναφέρω ότι μουσικά έχουμε και οι πέντε αρκετά διαφορετικά ακούσματα, όπως και διαφορετικές απόψεις γύρω από διάφορα θέματα, προσωπικά το θεωρώ μαγικό… Και στην τελική, έχουμε όλοι ένα κοινό σκοπό, πώς να βελτιώνουμε, πώς να αξιοποιούμε το συγκρότημά μας. Σαφώς και κανένας δεν είναι δεδομένος, ούτε για τον ίδιο μας τον εαυτό μπορούμε να πούμε κάτι τέτοιο, έτσι δεν είναι; Προς το παρόν αγκαλιάζουμε τις στιγμές μαζί και προχωράμε.
Η μουσική σας δεν μπαίνει κάτω από μια συγκεκριμένη ταμπέλα. Οk, το power metal είναι σαφώς το δομικό στοιχείο της, αλλά ταυτόχρονα επεκτείνεστε και σε πολύ πιο τεχνικά είδη μουσικής, όπως το prog ή ακόμη και το μελωδικό death. Εσύ ποιά ορολογία θα χρησιμοποιούσες για να ορίσεις το ύφος σας;
Extreme power metal ίσως. Arghh… δεν ξέρω, είμαστε μια heavy metal μπάντα. Δεν με ενοχλούν οι ταμπέλες, αλλά η μουσική είναι τεράστια.
Ποιές είναι οι επιρροές σας ως μπάντα; Υπάρχουν κάποιες μπάντες που σας καθόρισαν καλλιτεχνικά;
Δεν ξέρω, ο καθένας στην μπάντα έχει τόσο διαφορετικά ακούσματα και όλοι συμβάλλουν με την προσωπικότητά τους λίγο ή πολύ. Πιστεύω πως επιρροές μπορείς να βρεις από hard rock / heavy metal των ’80s και ’90s (Alice Cooper, Guns ‘n’ Roses, Alice In Chains), power metal και από τις δύο ηπείρους (Helloween, Helstar, Sanctuary), αλλά και από extreme metal (Atrophy, Arch Enemy, Amon Amarth)… Το “Hellmade” που είναι και το πιο πρόσφατο album μας, θα το χαρακτήριζα ως μία μίξη του “Painkiller” των Judas Priest, με το “Somewhere In Time” των Iron Maiden και το “The Legacy” των Testament. Mάλλον δεν είμαι καλός σε αυτά…
Πώς πρωτοξεκίνησες ως drummer; Ποιούς θα κατονόμαζες ως “Μέντορές” σου; Ποιοί drummer επηρεάζουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το παίξιμό σου;
Ξεκίνησα όπως όλοι οι drummers πάνω στα μαξιλάρια της μαμάς χαχα! Μετά ήταν το κίνημα των Guns ‘n’ Roses, από τις πρώτες και πολυαγαπημένες μου μπάντες ως και σήμερα… Άρα φαντάζομαι ο Steven Adler και ο Matt Sorum έπαιξαν το ρόλο τους. Ωστόσο, drummers που πιστεύω ότι έβγαλαν τον ξυλοκόπο από μέσα μου πιο επίσημα ήταν ο Χρήστος Ευθυμιάδης (πρώην Rage), o Ingo Schwitenberg (πρώην Helloween – Εν Ειρήνη) και ο Uli Kusch (πρώην Helloween, Gamma Ray και της μισής γερμανικής σκηνής). Είμαι επίσης μεγάλος οπαδός του Dean Castronovo.
Οι στίχοι σας με τι έχουν να κάνουν; Ποιος τους γράφει;
Μιλούν κυρίως για την πραγματικότητα, τις καλές και τις κακές στιγμές μας. Για τις ανθρώπινες σχέσεις, για την εσωτερική αναζήτηση, για το αίσθημα ελευθερίας, για το rock! Δεν έχει σημασία ποιός γράφει τους στίχους, είναι με την έγκριση όλων.
Το “Hellmade” κυκλοφόρησε μέσω της Massacre Records, ενός πολύ φημισμένου label και μάλιστα έλαβε και μια σημαντική διάκριση ως η καλύτερη κυκλοφορία της εν λόγω εταιρείας για το 2014. Είστε ικανοποιημένοι από τη συνεργασία σας; Σας φέρονται ανάλογα; (γέλια)
Έχω μία τεράστια συλλογή albums και πολλά ανήκουν στο roster της Massacre. Καταλαβαίνεις τη χαρά μου όταν έμαθα για τη συνεργασία μας. Και επίσης, που ο κόσμος ψήφισε το “Hellmade” ως το καλύτερο album της Massacre για το 2014! Ναι, φυσικά και είμαστε ικανοποιημένοι από τη Massacre. Πρόκειται για ένα σοβαρό label, το οποίο βρίσκεται στο προσκήνιο της σκληρής μουσικής πάνω από 20 χρόνια. Άρα ό,τι κάνει, το κάνει σωστά. Και γενικώς οι εταιρείες σήμερα κάνουν ό,τι μπορούν για τις μπάντες τους, δεν είναι κι ό,τι πιο εύκολο οι music business σήμερα…
Τι γνώμη έχεις για τη μουσική σκηνή στη χώρα μας, είτε στο είδος που δράτε εσείς είτε γενικότερα στον heavy χώρο;
Η αλήθεια είναι πως είμαι πολύ απασχολημένος με την μπάντα μας. Απλά έχω την εντύπωση πως οι ελληνικές μπάντες, γενικά, δεν είμαστε έξυπνοι στις κινήσεις μας. Έχουμε σπουδαίες μονάδες, ωστόσο δεν έχουμε συγκροτήματα. Μας λείπουν οι καλές συνθέσεις, πρέπει όλοι μας να κοιτάξουμε τι ωφελεί ένα τραγούδι, συνθετικά και ηχητικά. Δεν έχουμε υπομονή, περιμένουμε να γίνουν όλα από την πρώτη μας δουλειά, δε δεχόμαστε την άρνηση, δεν σκύβουμε το κεφάλι να δουλέψουμε. Και γενικώς, λίγο-πολύ ευλογούμε τα γένια ο ένας του άλλου, αυτό πιστεύω δεν μας πάει μπροστά, αλλά πίσω, πολύ πίσω.
Τι γνώμη έχεις για την παγκόσμια σκηνή; Υπάρχουν κάποιες νέες μπάντες που ξεχωρίζεις που κατά τη γνώμη σου θα μπορούσαν να αποκτήσουν τη δημοτικότητα ονομάτων του παρελθόντος, όπως για παράδειγμα των Metallica, ας πούμε;
Μπάντες υπάρχουν πολλές. Και νομίζω ανάλογα καλές με τα τεράστια ονόματα επίσης! Ωστόσο, δεν υπάρχει η ίδια δυναμική στη μουσική όπως στο παρελθόν. Ο κόσμος δεν ασχολείται τόσο φανατικά όπως τότε. Θεωρούν μία κυκλοφορία δεδομένη, για αυτό και δεν υπάρχει ενοχή στο παράνομο downloading, γι’ αυτό και χανόμαστε στον κυκεώνα κυκλοφοριών, γι’ αυτό και πλέον ο κόσμος αδιαφορεί. Οπότε πιστεύω πως δύσκολα θα υπάρξει μπάντα ανάλογης δυναμικής όπως οι Iron Maiden, AC/DC κτλ., ωστόσο, ποτέ δεν ξέρουμε…
Διανύουμε μουσικά την εποχή του downloading. Πόσο δύσκολο πιστεύεις ότι είναι για μια νέα μπάντα να εδραιώσει το όνομά της στην εποχή μας;
Πολύ δύσκολο. Όχι εξαιτίας του downloading καθεαυτού. Αλλά επειδή η εποχή απαιτεί τρέξιμο από τις ίδιες τις μπάντες. Ο καλύτερος manager είναι ο ίδιος σου ο εαυτός. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να κάνεις πολλά λάθη μέχρι να βρεθείς στο σωστό μονοπάτι. Αν δε χάσεις, δεν θα μάθεις να κερδίζεις.
Σε λίγο καιρό, στις 3 και 4 Δεκεμβρίου, θα μοιραστείτε το σανίδι της σκηνής μπροστά στο κοινό της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης με τον φημισμένο guitar hero μας Gus G., δυο πάρα πολύ σημαντικές εμφανίσεις. Πώς προέκυψε η συμμετοχή σας;
Thanks! Ήταν προσωπική επιλογή του Gus και της μπάντας του. Ιδιαίτερα τιμητικό για εμάς! Ένα πρωινό λαμβάνω ένα σχετικό τηλέφωνο και μπαμ… οι Crystal Teras ενώνονται με Gus G. για το ελληνικό σκέλος της “Brand New Revolution” περιοδείας του! Είμαστε ιδιαίτερα επιλεκτικοί όσον αφορά στο πού θα παίξουμε kai κάτω από ποιές συνθήκες κι αισθανόμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι και τυχεροί για αυτό το slot, yeah!
Δημιουργήσατε 3 videoclip, 1 lyric video και 3 teaser trailers, περιοδεύσατε στην Ευρώπη, δώσατε πολλά lives. Ο κύκλος του “Hellmade” έχει ολοκληρωθεί; Έχετε κάποια άμεσα νέα να ανακοινώσετε;
Ε, φτάνει πια χα χα χα! Ναι, έχει ολοκληρωθεί, η μπάντα είναι στα πάνω της, υπάρχει πολύ έμπνευση, καιρός να επικεντρωθούμε στο επόμενο album. Υπάρχουν ιδέες, τώρα πρέπει να τις βάλουμε απλά κάτω.
Πρόσφατα βγάλατε στη δημοσιότητα ένα live performance video του “Ever Alone”. Πες μου δυο λόγια γι’ αυτό.
Μετά από 19 shows στην Ευρώπη στα πλαίσια της προώθησης του “Hellmade”, θελήσαμε να σφραγίσουμε τις αναμνήσεις μας με ένα live video. Την επιμέλεια είχε ο Στέλιος Αλευρόπουλος και δείχνει τη δυναμική της μπάντας επί σκηνής.
Τι υπάρχει αυτήν την στιγμή στην προσωπική σου playlist;
Rob Zombie, Shinedown, Breaking Benjamin, Stryper, Wasp, Ugly Kid Joe, Chastain… μπερδεμένα, ε; Χα χα!
Δεν έχω κάτι άλλο να ρωτήσω, οι τελευταίες λέξεις προς τους αναγνώστες του Rockway.gr, σου ανήκουν.
Ευχαριστώ πολύ για τις ερωτήσεις. Στις 3 και 4 Δεκεμβρίου γιορτάζουμε μαζί με Gus G.! Τις συναυλίες ανοίγουν οι Chronomancy και οι Heritage στη Θεσσαλονίκη και οι Enemy Of Reality στην Αθήνα, δυνατές μπάντες και πολύ καλά παιδιά, εύχομαι να δούμε όλους τους Έλληνες metallers από νωρίς εκεί! Rooock until we faaaaaall !!!
681 
