+
Σε κάποιους το όνομα Teenage Angst μπορεί κάτι να θυμίζει. Οι υπόλοιποι θα έχουν την ευχαρίστηση να γνωρίσουν τους ανθρώπους πίσω από το σχήμα Sun, Rain in Life στις παρακάτω γραμμές, αλλά και με τη συμμετοχή τους στο φετινό Defcon 7 (δελτίο τύπου). Ο Δημήτρης Μαρσέλος επικοινώνησε συντόμως με το Αθηναϊκό κουαρτέτο.
-Καλησπέρα από το Rockway.gr! Χρόνια πριν παρουσιαστήκατε ως Teenage Angst. Τι άλλαξε από τότε ως την μετονομασία σας σε Sun, Rain in Life;
Καλησπέρα κι από εμάς! Δύο βασικά και πολύ σημαντικά πράγματα αλλάξανε από την μπάντα που ονομαζόταν Teenage angst μέχρι τους Sun, rain in life του σήμερα. Πρώτον, η επώδυνη αλλαγή ενός μέλους και δεύτερον και ακόμα πιο σημαντικό, η ωρίμανση μας στα «γιατί» της μπάντας. Τα κίνητρα, η αξιολόγηση, ο προσανατολισμός της ιδέας της μπάντας όλα αναβιολογήθηκαν. Έχουμε στόχο, δρόμο και ακόμα καλύτερη αντίληψη του συνόλου που γνωρίζετε σήμερα ως Sun, rain in life.
-Τον Οκτώβριο έρχεται το ντεμπούτο σας. Πείτε μας μερικά λόγια για αυτό.
Το ντεμπούτο μας ονομάζεται 96/4, τίτλος που μεταφράζεται σε 96% αρνητικό-ασυνείδητο και 4% θετικό-συνειδητό, αναλογία που συναντάται μέσα στην φύση του πλανήτη που ζούμε αλλά και μέσα στην ανθρώπινη βιολογία στην εποχή μας σήμερα, σύμφωνα με το έργο ενός παλιού καλού μας φίλου και συγγραφέα, του Ιωάννη Τσάτσαρη. Το 96/4 είναι ένας θεματικός δίσκος μέρος ενός μεγαλύτερου project που φιλοδοξούμε να ολοκληρώσουμε και που ονομάζεται «The road of life is ahead». Αυτό το project θα αποτελείται από μια σειρά θεματικών album που επιθυμεί να παρουσιάσει την πορεία του ανθρώπου από το σκοτάδι του ασυνειδήτου και την επιρροή της αρνητικής φύσης πάνω του, στο φως και την ενεργοποίηση της συνείδησης και της θετικής φύσης. Όσο αφορά τα τραγούδια του 96/4, ηχητικά κυμαίνονται στα πλαίσια της grunge και του alternative rock των 90’s, ενώ στιχουργικά παρουσιάζουν την χρονική στιγμή ενός ανθρώπου, ο οποίος σταματάει να κατηγορεί τους γύρω του για τα δεινά που συμβαίνουν στην ζωή του και ψάχνει τον υπεύθυνο μέσα του, συνειδητοποιώντας σταδιακά τον ασυνείδητο εαυτό του ως μέρος της αρνητικής φύσης.
-Πόσο δύσκολο είναι στις μέρες μας το να κάνεις μια καλή παραγωγή και να τραβήξεις την προσοχή του κόσμου;
Σήμερα λόγω του internet, είναι εύκολο να επικοινωνήσεις με παραγωγούς από όλο τον κόσμο και να επιλέξεις ανάλογα το budget σου, αυτό που σου ταιριάζει για μια πολύ καλή παραγωγή/μίξη/mastering. Υπάρχουν παραγωγοί που παίρνουν είκοσι και τριάντα χιλιάδες ευρώ, άλλοι γύρω στα δεκαπέντε και άλλοι κάτω από δέκα. Σίγουρα σε αυτά τα επίπεδα, ότι πληρώνεις παίρνεις. Οπωσδήποτε χρειάζεται και λίγη τύχη. Εδώ στην Ελλάδα, αν ψάξεις, θα βρεις πολύ καλά στούντιο με ανθρώπους που γνωρίζουν την δουλειά και το επίπεδο έχει ανέβει πάρα πολύ σε σχέση με παλαιότερα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι όσο καλή και να είναι μια παραγωγή, δεν αρκεί για να τραβήξει την αντικειμενική προσοχή του κόσμου. Αυτό είναι η μισή δουλειά. Η άλλη μισή, είναι το τι «λένε» τα τραγούδια σου, πρωτίστως σε εσένα ως άνθρωπο στην ζωή σου και έπειτα στους γύρω σου. Εμείς πιστεύουμε ότι σταθήκαμε πολύ τυχεροί. Συνεργαστήκαμε με τον Fotis Benardo στο Devasoundz studio, πετύχαμε σε σωστό timing τον Steve Evetts στην μίξη (που εκείνη την περίοδο που θέλαμε να μιξάρουμε είχε κενό) και τον Alan Douches στο mastering στον οποίο πήγαμε συστημένοι από τον Steve Evetts.
-Θα επηρεάσει την μπάντα σας η όλο και βαθύτερη οικονομική και πολιτισμική κρίση;
Πιστεύουμε πως ναι. Θα την επηρεάσει και αρνητικά, αλλά θα την επηρεάσει και θετικά. Αρνητικά από την άποψη του ότι λόγω των οικονομικών προβλημάτων ένα ευρύτερο κοινό δεν θα έχει τη ευχέρεια να υποστηρίξει οικονομικά την σκηνή μας και αυτό βέβαια είναι το λιγότερο. Πιστεύω όμως ότι υπάρχει και μια Θετική πλευρά, από την άποψη του ότι η οικονομική και πολιτισμική κρίση είναι ένα από τα πολλά συμπτώματα των καιρών που ζούμε, και ως σύμπτωμα, ο άνθρωπος που είναι από την φύση του ερευνητής, οφείλει να το παρατηρήσει και να κάνει μια κρίση πάνω σε αυτό. Η έρευνα και τα πορίσματα της μπάντας στα «γιατί» των καιρών και η παράλληλη έρευνα και τα πορίσματα των συνανθρώπων μας θα έχουν την μοναδική ευκαιρία να μας φέρουν κοντά στους εσωτερικούς μας χρόνους. Εκεί μπορεί να υπάρξει μια συντονισμένη κίνηση αναζήτησης της αντικειμενικής αλήθειας από όλους μας. Άλλους λιγότερο, άλλους περισσότερο, όλους μας πλήττει η κρίση κι αυτό είναι κάτι που ενώνει εμάς τους νέους σήμερα και ωθεί πολλούς από εμάς στην μουσική και ευρύτερα στις τέχνες.
-Defcon 7. Τι σας φέρνει πρώτα στο μυαλό το νούμερο 7;
Πιστεύουμε στην νομοτέλεια και ο αριθμός 7 για εμάς έχει μια πολύ ξεχωριστή σημασία που όμως, δεν θα θέλαμε να αναλύσουμε. Από εκεί και πέρα, είναι μεγάλη μας τιμή να συμμετέχουμε σε μια τέτοια διοργάνωση. Στην Ελλάδα, σήμερα, γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια από κάποιους ανθρώπους του χώρου, για να διαμορφωθεί μια πιο επίσημη και τακτική παρουσία των ανεξάρτητων συγκροτημάτων της underground Αγγλόφωνης Ελληνικής σκηνής, βλέπε Δημήτρης Κότσης και Trailblazer μιας και αναφερόμαστε στην συγκεκριμένη διοργάνωση. Το Defcon είναι ένα ζωντανό παράδειγμα αυτού και κάθε χρόνο οργανώνεται όλο και καλύτερα. Πολλά συγχαρητήρια στους διοργανωτές και σε εσάς που στηρίζεται τον χώρο. Μας δίνετε φωνή. Από εκεί και ύστερα θα πρέπει κι εμείς να έχουμε κάτι να πούμε…
-Είναι τελικά το σανίδι ο τελικός προορισμός ενός μουσικού ταξιδιού; Τι σου δίνει σαν άτομο η άμεση επαφή με το κοινό;
Για κάποιους ναι, για κάποιους όχι. Για εμάς ο μουσικός προορισμός ξεκινάει και τελειώνει μέσα μας. Αν η μουσική είναι ζωή, τότε όταν μιλάμε για «μουσικό ταξίδι» αναφερόμαστε στο «ταξίδι της ζωής» μας. Ο προορισμός είναι ο αγώνας για την αντίληψη της εσωτερική θέση της ελευθερίας. Μιας θέσης που αν την βρεις, μπορείς να παρακολουθείς τα γεγονότα γύρω σου με ηρεμία, χωρίς σύγκρουση. Η άμεση επαφή με το κοινό, τείνει να μας κάνει πιο υπεύθυνους σε αυτά που εκφράζουμε και αντιπροσωπεύουμε. Πιο προσεκτικούς στο τι «ταΐζουμε» το αυτί και το σπλαχνικό του εκάστοτε ακροατή. Από εκεί και πέρα, υπάρχει και το πιο… υποκειμενικό κομμάτι της νιρβάνας επί σκηνής, το οποίο γίνεται πιο έντονο όταν υπάρχει αποδοχή από τον κόσμο και γνωρίζει τα κομμάτια και την ιδέα της μπάντας.
-Με 3-4 λέξεις θα ήθελα να πείσετε τους αναγνώστες μας να έρθουν από νωρίς στο An Club να σας παρακολουθήσουν.
Θα σας πούμε πέντε λέξεις… (γέλια) κυριολεκτικά: Ζωή – αγώνας – αναζήτηση – αντίληψη – ψυχή
-Ευχαριστώ για το χρόνο σας!
Εμείς ευχαριστούμε πολύ για την υποστήριξή σας και σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία!
271 
