Σήμερα θα ασχοληθούμε με την παραγωγή διαχρονικής μουσικής. Τα υλικά που θα χρειαστούμε είναι synths, αντιεμπορικός στίχος με ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, ηλεκτρονικές μουσικές φόρμες, κι άλλα synths, απροσάρμοστη συμπεριφορά στις επιταγές της κάθε μόδας, μερικά ακόμη synths, ρετρό αισθητική και μινιμαλιστική ατμόσφαιρα, synths και αρκετή από την cult καθημερινότητα του Αθηναϊκού κέντρου τέλη της δεκαετίας του 80. Ανακατεύουμε καλά για περίπου 30 χρόνια και αδειάζουμε το περιεχόμενο στο παρόν. Οι Συνθετικοί μας είναι έτοιμοι! Τα αδέρφια Διονύσης (πλήκτρα, σύνθεση, φωνή) και Αποστόλης Αυγερινός (φωνή, σύνθεση, στίχοι, κιθάρα), δεν γνωρίζω πόσο καλά τα πάνε με την μαγειρική, αλλά μουσικά τα καταφέρνουν περίφημα και μάλιστα σε ένα τομέα δύσκολο για την Ελλάδα, τουλάχιστον για την εποχή που πρωτοξεκίνησαν να γράφουν τραγούδια. Κοινό και κριτικοί τους γύρισαν την πλάτη μέχρι που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου σε μιαν άλλη εποχή, την σημερινή και μέσω του διαδικτύου να γίνουν γνωστοί κι επιτέλους να αποκτήσουν δικό τους κοινό, αλλά και να ξεκινήσουν να εργάζονται επάνω και σε καινούργιο υλικό και να δίνουν ζωντανές εμφανίσεις.
Καλώς ήρθατε στο Rockway. Οι “Συνθετικοί” και πιο συγκεκριμένα η επιστροφή τους στην ενεργό δράση το 2010, αποτελούν ένα πρώτης τάξεως παράδειγμα του πως το διαδίκτυο “τιμωρεί” τους μουσικοκριτικούς φέρνοντας στην επιφάνεια ήχους που είχαν θαφτεί από το πέρασμα του χρόνου με το κοινό να αποδίδει αυτοπροσώπως τα εύσημα. Δεν είναι λίγες οι φορές που εύχομαι περισσότεροι μουσικοί να έπαιζαν αυτό που αισθάνονται κι όχι αυτό που επιβάλλουν οι τάσεις, οι μόδες και οι πολυεθνικές εταιρείες και τα μουσικά κανάλια. Έτσι μόνο βγαίνουν γνήσιες δουλειές που αντέχουν στο χρόνο.
Σ’ ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Μας τιμούν και είναι χαρά μας που δίνουμε συνέντευξη σε ένα metal έντυπο. Είναι η πρώτη φορά και μας αρέσει γιατί έχουμε αρκετούς fan από το χώρο του metal, κυρίως από μουσικούς που παίζουν metal, και ένα κομμάτι του metal μας αρέσει γιατί έχει έντονο το Διονυσιακό στοιχείο. Θέλω να προσθέσω ότι στο παρελθόν, από το ’93 μέχρι το 2005, είχαμε ένα studio στη Δραπετσώνα, το Kakophonix. Εκεί ηχογραφήσαμε πολλές metal μπάντες.
Πως αυτοπροσδιορίζεστε ηχητικά;
Αυτό που μας ενδιέφερε σε ότι κάνουμε στη μουσική είναι το να έχουμε προσωπικό ύφος. Κάτι τέτοιο πιστεύω ότι το έχουμε πετύχει και παρότι η βάση μας βρίσκεται στην Ηλεκτρονική Μουσική δεν περιοριζόμαστε μόνο εκεί.
Γιατί συνθετικοί; Ποιοι καλλιτέχνες σας επηρέασαν κατά το ξεκίνημα;
Ξεκινάει από τους Συνθετιστές, είναι η Ελληνική ονομασία των synthesizers. Οι επιρροές μας είναι πολλές και ετερόκλητες. Προσπαθούμε να μην τις αναπαράγουμε μιμητικά. Προσπαθούμε να κάνουμε κάτι νέο.
Ποιοι παράγοντες βοήθησαν να επανακάμψετε;
Το διαδίκτυο γιατί είδαμε ότι έχουμε κοινό.
Το 2013 κυκλοφορήσατε το “Ανθρώπινες ιστορίες”, τι σημαίνει για εσάς αυτό το άλμπουμ και πως το ηχογραφήσατε;
Το Ανθρώπινες Ιστορίες σημαίνει ότι ξαναείμαστε δημιουργικά ενεργό συγκρότημα σαν Συνθετικοί. Το περασμένο μας CD με τον τίτλο Προσωπεία – Εφιάλτες ήταν έτοιμο από το 1992 απλώς το ηχογραφήσαμε και το κυκλοφορήσαμε το 2010.
Τι εξοπλισμό χρησιμοποιούσατε τότε και τώρα;
Τότε, αναλογικά και ψηφιακά synch, sequencer (αυτόνομο μηχάνημα) και κιθάρα Fender Squire με ενισχυτή Fender. Τώρα, ψηφιακά synth και soft synth (είναι προγράμματα synth) και sequencer πάλι σε προγράμματα υπολογιστή. Συγκεκριμένα χρησιμοποιούμε το Sonar. Επίσης κιθάρα Fender Stratocaster με μαγνήτες EMG. Αντί για ενισχυτή, χρησιμοποιούμε προσομοιωτή. Είμαστε της τεχνολογίας, δεν το κρύβουμε.
Δεν νομίζω πως είναι μυστικό πως ένα από τα δυνατά σας χαρτιά είναι οι στίχοι σας. Η σημερινή εποχή θεωρείτε πως δίνει πιο γόνιμο έδαφος για την ονειρική ποίηση των κομματιών σας; Από που εμπνέεστε περισσότερο;
Η σημερινή εποχή δίνει πιο γόνιμο έδαφος στην αποδοχή των στίχων μας γιατί στη σημερινή κοινωνία είναι πιο έντονα τα υπαρξιακά προβλήματα. Έχει επεκταθεί η μοναξιά και η ανασφάλεια και ο αυτοκαθαρισμός του ρόλου της ύπαρξης μας.. Η βάση της έμπνευσης μας είναι η τραγωδία της ανθρώπινης ύπαρξης. Αυτό περικλείει πολλά παρακλάδια. Μοναξιά, υπαρξιακές ανησυχίες, καταπίεση, σύγκρουση του ατόμου με το περιβάλλον, το αίσθημα του φόβου του θανάτου, κ.λ.π.
Η προσωπική μου αντίληψη για την διαχρονικότητα του στίχου σας είναι πως οφείλεται στο ότι επικεντρώνονται στον ίδιο τον άνθρωπο, ποιες οι δικές σας σκέψεις σε αυτό;
Στους στίχους μας λέμε την αλήθεια, όπως την καταλαβαίνουμε, και τους ντύνουμε με μανδύα αισθητικής όπως τον νοιώθουμε.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Φτιάχνουμε νέα τραγούδια. Είμαστε στο στάδιο της δημιουργίας. Μας ενδιαφέρει να κάνουμε live εκτός από τα αστικά κέντρα και στην επαρχία. Το πρόβλημα είναι ότι τα τελευταία χρόνια ζούμε στην Κεφαλονιά και αυτό δυσκολεύει τα πράγματα.
Πέρα από τους συνθετικούς, έχετε δραστηριοποιηθεί και με κάποιες άλλες δουλειές, πείτε μου δυο πράγματα γι αυτές.
Έχουμε φτιάξει 2 CD σαν Αποστόλης και Διονύσης Αυγερινός. Το “Φώτα μου, Ήλιε μου” και το “Ήλεκτρον”. Τα Χριστούγεννα περίπου θα ηχογραφήσουμε κάποια τραγούδια σε ποίηση του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη. Όλα αυτά έχουν άλλο ύφος από το Συνθετικοί.
Έχετε σκεφτεί να χρησιμοποιήσετε αγγλικό στίχο ώστε να ξεπεράσετε το όρια της χώρας μας, ή κάτι τέτοιο δεν σας ενδιαφέρει;
Βέβαια. Μας ενδιαφέρει η μουσική μας να ακούγεται. Δεν την γράφουμε να την ακούμε μόνο εμείς. Μας έχουν έρθει email από άτομα στην Γερμανία, Αγγλία, Καναδά, χώρες της Λατινικής Αμερικής κ.λ.π. που τους αρέσει αυτό που έχουμε φτιάξει. Βέβαια είναι το θέμα της γλώσσας. Άλλο να γράφεις στη μητρική σου. Θα δούμε.
Τι σημαίνουν οι ζωντανές εμφανίσεις για τους συνθετικούς; H επόμενη εμφάνισή σας είναι σε λίγες ημέρες (20/09) στο Death Disco. Τι μας έχετε ετοιμάσει;
Ο κάθε μουσικός που δημιουργεί κάτι, έχει ανάγκη να το ακούσει κάποιος κόσμος. Αυτό προσφέρει το live!!! Είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα και δεν αντικαθίσταται από το studio. Σε κάθε μας live δεν υπάρχει κάτι προσχεδιασμένο. Στο τι θα βγει παίζει ρόλο η ψυχολογική μας διάθεση, οι συνθήκες του χώρου και η ανταπόκριση του κοινού.
199 
