Λίγες λίστες κάνουν διαφορά στην καθημερινότητα μας. Η λίστα Πέτσα, η λίστα του Σίντλερ, η λίστα για τα ψώνια και οι τοπ λίστες μουσικών κυκλοφοριών. Εθισμένοι με τα τοπ (όχι τα ξύδια), τα κάτωθι μέλη της συντακτικής ομάδας του Rockway.gr αποφάσισαν να παραθέσουν τα 5 αγαπημένα τους album για το πρώτο τετράμηνο του 2022.
ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
1. THE HELLACOPTERS: “Eyes of oblivion”
Μια καθόλα μελετημένη επιστροφή, αντάξια της ιστορίας των Hellacopters, που δικαιώνει την επιλογή του reunion και δικαιολογεί πλήρως το λογότυπο στο εξώφυλλο.
- FIT FOR AN AUTOPSY: “Oh What the Future Holds”
Μία εξαιρετικά εμπνευσμένη δουλειά και συνάμα η καλύτερη στιγμή μιας μπάντας που έχει μόνιμα ανοδική πορεία κι ανεβάζει το level για όλους τους άλλους του είδους. - VENOM PRISON: “Erebos”
Ο ορισμός της εξέλιξης και η απάντηση σε όσους αναρωτιούνται το κατά πόσο το hardcore και οι μπρουταλιές, μπορούν να συνυπάρξουν με το συναίσθημα και την ατμόσφαιρα. - SYBERIA: “Statement on Death”
Οι Syberia αποτυπώνουν στη νέα τους δουλειά όλη την έκπληξη, την ηρεμία, την απόγνωση, τη στασιμότητα και τον παραλογισμό που επικράτησε αυτόν τον καιρό στον κόσμο και (κυρίως) μέσα στο μυαλό μας. - GHOST: “Impera”
Η pop πλευρά του (όχι και τόσο) ακραίου ήχου, ποτέ δεν είχε βρει καλύτερη κιβωτό από αυτήν των Ghost, που έχουν βρει πλέον το μουσικό κλειδί για να μπαίνουν σε όσα περισσότερα στερεοφωνικά μπορούν.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΣΕΛΟΣ
1. ΤΗΕ HELLACOPTERS: “Eyes of Oblivion”
Κάποια πράγματα δεν ξεχνιούνται. Οι Hellacopters σίγουρα δεν ξέχασαν να γράφουν όμορφη και πιασάρικη μουσική. 17 χρονιά μετά το κλείσιμο της αυλαίας, ανοίγει και πάλι σαν να μην έκλεισε ποτέ.
- AEVITERNE: “The Ailing Facade”
Μύρισε Ulcerate αυτή η κυκλοφορία και σίγουρα θα είναι από της αγαπημένες μου σκοτεινές death metal κυκλοφορίες για φέτος. - HOT WATER MUSIC: “Feel The void “
Η παρέα του Chuck Ragan σε τεράστια φόρμα, κυκλοφορεί έναν από τους σημανικότερους δίσκους της ως τώρα καριέρας τους. - ΟΡΥΜΑΓΔΟΣ: “Ορυμαγδός”
Μουσική που θα χρησιμοποιείται στο μέλλον για κατεδαφίσεις. Οι Έλληνες Midnight στην πρώτη τους προσπάθεια.
- ABSENT IN BODY: “PLAGUE GOD”
Μια ανίερη συνεργασία που έχει σκοπό να σμπαραλιάσει την ανύποπτη ψυχή σου.
ΠΕΤΡΟΣ ΜΠΕΪΜΑΝΑΒΗΣ
1. AEVITERNE : “The Ailing Facade”
Από τα έγκατα του underground, οι Aeviterne έρχονται να φουντώσουν τη φλόγα του death metal. Μόνο με τέτοιους δίσκους το ακραίο metal μπορεί να ακούγεται ξανά απολαυστικά επικίνδυνο και τολμηρά φρέσκο. Το soundtrack του εσωτερικευμένου τρόμου και της ματαίωσης.
2. MESSA: “Close”
Το πανέμορφα πολυσυλλεκτικό heavy rock/doom metal των Messa, εμποτισμένο με τις μουσικές, λογοτεχνικές και λαϊκές παραδόσεις της λεκάνης της Μεσογείου, είναι μια αποκρυφιστική επιτέλεση που παρασύρει στον τελετουργικό χορό της ιέρειας και των μυημένων που την υπηρετούν.
3. RECKLESS LOVE: “Turborider”
Το glam metal/AOR κωλοφτιαγμένο όχημα αντίκα των Reckless Love καίει retro pop βαλβολίνες και μας πάει νυχτερινή αμαξάδα, με την οροφή ριγμένη για να ανεμίζουν οι χαίτες και να αντηχούν στους δρόμους της πόλης οι κραυγές-καλέσματα για sexy ξεφάντωμα.
4. WIEGEDOOD: “There Is Always Blood at the End of the Road”
Με μηδενική ανοχή στους παρωχημένους και ανώριμους ιδεασμούς, οι Wiegedood καταθέτουν μια σπουδή που ξαναγράφει τη συνταγή για συνθέσεις φρενιασμένου, λυσσαλέου και βιτριολικά ατμοσφαιρικού black metal.
5. MASS WORSHIP: “Portal Tombs”
Το πολύ ελκυστικό πείραμα των Mass Worship φορμάρει ένα κράμα με βάση το σουηδικό death metal και προσμίξεις με ορισμένα από τα καλύτερα στοιχεία του μοντέρνου ακραίου ήχου. Αξίζει να συγκεντρώσει την προσοχή μας, διότι ίσως γινόμαστε μάρτυρες της γέννησης ενός μελλοντικού κτήνους.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΛΙΝΗΣ
1. SMITH & SWANSON: “Smith & Swanson”
Η πρώτη δισκάρα της χρονιάς, το σαμπαθικό χέβι μέταλ αναβιώνει μέσα από το κάλτ δίδυμο, με τρελή όρεξη και δυναμισμό. Ακούστε ρε.
2. RECKLESS LOVE: “Turbo Rider”
Καμία ντροπή για ένα δίσκο που θα μπορούσε να είναι το synthglam rock σάουντρακ των παιδικών μας χρόνων στα 80ς ή αλλιώς, θα είναι σαν να κοιμηθήκαμε το 1986 και να ξυπνήσαμε σήμερα.
3. DESTRUCTION: “Diabolical” Οι γέροντες μοίρασαν φάπες και πάλι μετά από σχεδόν 2 δεκαετίες, ο Schmier πήρε τον μπαλτά του και το mosh pit φωτιά.
4. SAXON: “Carpe Diem”
Παππού Biff πάψε και πάρε τα λεφτά μου.
5. SAKIS TOLIS: “Among the Fires of Hell”
Απόλυτη έκπληξη, μπήκε στο αμάξι όταν βγήκε στο Χάμερ και δεν ξαναβγήκε από τότε. Γλυκά μου 90ς και Rotting Christ, πόσο μου είχατε λείψει.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ
1. ACHELOUS: “The Icewind Chronicles”
Ο ακροατής έρχεται αντιμέτωπος με έναν επιβλητικό ήχο, όπου η συμπαγής παραγωγή αναδεικνύει άψογα το εξαιρετικό songwriting. Album που αξίζει να αποτελεί σημείο αναφοράς στο επικό heavy metal της σύγχρονης εποχής.
2. HÄLLAS: “Isle Of Wisdom”
70’s Hard Rock του λυρισμού και της προόδου. Τα μουσικά παιδιά των Wishbone Ash και των Uriah Heep, των Eloy και των Camel, εγκαθιδρύονται στις συνειδήσεις ως οι σύγχρονοι φορείς αυτού του θαυμαστού ήχου μιας χρυσής και νοσταλγικής εποχής.
3.BOMBER: “Nocturnal Creatures”
Εξαιρετικός δίσκος σύγχρονου Hard ‘n’ Heavy με τραγούδια που θα γέμιζαν αρένες στα 80’s. Ξέρετε, το μαγικό νερό της Σουηδίας, μια σκηνή που συνεχώς γεννάει νέα ταλέντα.
4. NON EST DEUS: “Impious”
Ο πολυπράγμων κύριος Noise (επίσης Kanonenfieber και Leiþa) παραδίδει μαθήματα ιδιοφυούς αλλα και πιασάρικου black metal με το 3ο Non Est Deus album. Ρυθμοί και μελωδίες που δεν αφήνουν στιγμή να επέλθει στασιμότητα στα κομμάτια, διατηρώντας την ένταση και το νεύρο.
5. FER DE LANCE: “The Hyperborean”
Μεγαλοπρεπές αλλά και τραχύ, βαρβαρικό αλλά και ατμοσφαιρικό. Ιδιαίτερο album επικού heavy metal με επιρροές αλλά και προσωπικότητα.
ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΓΙΑΜΑΛΗΣ
(σε τυχαία σειρά)
Είναι σίγουρα ο πιο υποτιμημένος δίσκος του πρώτου 4μηνου του 2022, και εκφράζει απόλυτα την ατμόσφαιρα που υπάρχει στον πλανήτη Γη τον πρόσφατο καιρό.
CULT OF LUNA: “The Long Road North”
Πιθανότατα να βρίσκεται ψηλά στις λίστες μέχρι και στα τέλη της χρονιάς.
MOUNTAINEER: “Giving Up The Ghost”
Αλλος ενας underrated δίσκος. Post metal αλλα ταυτόχρονα αρκετά προσβάσιμο και εύπεπτο.
MESSA: “Close”
Θα είναι ενα απο τα άλμπουμ της χρονιάς απο πολλούς, και όχι άδικα.
RAVENOUS DUSK: “The Dead of Night” (EP)
Το Black Metal μας έχει πάρει τα σωβρακα τα τελευταία χρόνια.
Η πρώτη μου αντίδραση ήταν “λέγε ρε;!”, αλλά μόνο καλύτερο έγινε.
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΤΡΙΗΡΗΣ
1. THE HELLACOPTERS: “Eyes Of Oblivion”
Κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί, ότι όχι μόνο οι θρυλικοί The Hellacopters θα επιστρέψουν, αλλά θα βγάλουν και μια τέτοια δισκάρα. Το “Eyes Of Oblivion” έγινε συνώνυμο της φράσης “Rock&Roll αλητεία” και μέχρι στιγμής είναι σοβαρότατο aoty contender, δεν χρειάζεται να ειπωθεί κάτι παραπάνω. Αγαπημένο τραγούδι : “Beguiled”
2. SOUL GLO: “Diaspora Problems” H πρώτη απόπειρα των Soul Glo σε LP, στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, αυτό το κράμα Bad Brains και Rap ήταν από τα καλύτερα πράγματα που άκουσα φέτος (ή ακόμη και τα τελευταία χρόνια). Οι Soul Glo δεν φοβούνται να πειραματιστούν, παίρνουν όλα τα παραπάνω στοιχεία και να ενώνει αρμονικά σε τέτοιο σημείο που απορείς για την τόσο καλή δουλειά που κάναν. Σίγουρα θα περάσω μια πολύ όμορφη χρονιά με τον συγκεκριμένο δίσκο. Αγαπημένο τραγούδι : “(Five Years And) My Family”
3. HOT WATER MUSIC: “Into The Void”
Έχουμε συνηθίσει από τα μακρόβια συγκροτήματα να ρίχνουν την ποιότητα με το πέρασμα του χρόνου. Αυτό δεν συνέβει ποτέ με τους Hot Water Music, μιας που στις τρεις δεκαετίες που διανύουν έχουν βγάλει πολύ ποιοτικές δουλειές. Το “Feel The Void”, για μένα ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες και ίσως μιλάμε για μία από τις καλύτερες δουλειές τους μέχρι στιγμής, Αγαπημένο τραγούδι : “Killing Time”
4. MORROW: “The Quiet Earth”
Ο τρίτος δίσκος των Morrow είναι πλέον γεγονός και ακόμη μια φορά κατάφεραν να μας εκπλήξουν. Οι Morrow δεν παίζουν απλά neocrust, δεν παίζουν καν καλό neocrust, τα τελευταία χρόνια είναι το neocrust. To “The Quiet Earth” είναι ένας ακόμη καταπληκτικός δίσκος που μας άφησε η γνωστή/άγνωστη παρέα του Alex CF, που σε “ταξιδεύει” σε έναν άλλον πολύ πιο σκοτεινό μελλοντικό κόσμο. Εκεί που η ανθρωπότητα ξαναρχίζει από την αρχή… Αγαπημένο τραγούδι : “Of Sermons And Omens To Mend”
5. IGNITE: “Ignite”
Δεν έχουν να ειπωθούν πολλά, μιας που οι Καλλιφορνέζοι είναι γνωστοί για τις δισκάρες που έχουν βγάλει. Αυτήν την φορά είχαν να κερδίσουν ένα πολύ δύσκολο στοίχημα, την αλλαγή ενός τραγουδιστή που είχε σημαδέψει με την φωνή όλες τις κυκλοφορίες τους, Το στοίχημα κερδήθηκε. Αγαπημένο τραγούδι : “This Day”
ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΣ
1. NAMELESS MIST: “II”
Ατμόσφαιρα, ατμόσφαιρα, ατμόσφαιρα. Αυτό θα έλεγα χαρακτηρίζει αυτό το παλιακού τύπου black metal διαμάντι, που ήταν το πρώτο άκουσμα που με εξέπληξε το 2022.
2. NAXATRAS: “IV”
Ανέβασαν το level της δουλειάς τους σε σύνθεση, σε παίξιμο, σε ποιότητα, στα πάντα. Progressive, psych rock διαμάντι.
3. MESSA: “Close”
Φοβερή δουλειά κιθαριστικά, πολύ όμορφα δομημένες συνθέσεις, φωνάρα στο μικρόφωνο, ατμόσφαιρα. Θέλετε κι άλλα;
4. ZEAL & ARDOR: “Zeal & Ardor”
Ο μαν όσο πάει ανεβάζει κι άλλο το επίπεδο. Τρομακτικό χωνευτήρι ετερόκλητων επιρροών αυτό το άλμπουμ.
5. JACK AND THE BEARDED FISHERMEN: “Playful Winds”
Δεν ήξερα τι περίμενα να ακούσω βάζοντας το δίσκο. Ευτυχώς δεν περίμενα τίποτα και τα άκουσα όλο. “Mainstream” αλλά παράλληλα “ψαγμένο”, σε προκαλεί να ξαναπατήσεις play με το που τελειώσει.
2244 
