SERIOUS BLACK: “Suite 226”

ALBUM

Οι Serious Black είναι ένα από τα ελάχιστα συγκροτήματα που ξεπήδησαν την τελευταία πενταετία στον κορεσμένο χώρο του power metal και κατάφεραν να τραβήξουν τα βλέμματα των οπαδών πάνω τους. Από το 2015 μέχρι το 2017 έβγαλαν τέσσερα albums και ύστερα από ένα μεγάλο διάστημα γι’ αυτούς, δύο χρόνων, ήρθε η ώρα της πέμπτης κυκλοφορίας τους “Suite 226” να βρεθεί στα ράφια των δισκοπωλείων.

Η δημιουργία των Serious Black ήταν αποτέλεσμα της φιλίας του κιθαρίστα Roland Grapow (Helloween) και του μπασίστα Mario Lochert (Visions of Atlantis). Από τότε έχουν περάσει από τις τάξεις των Serious Black μερικοί από τους πιο γνωστούς μουσικούς της σκηνής, με συμμετοχές σε συγκροτήματα όπως Blind Guardian, Rhapsody, Edenbridge, Tad Morose, Bloodbound και φυσικά μαζί τους και ο δικός μας Bob Katsionis (Firewind). Πλέον η μπάντα αποτελείται από τους Urban Breed στα φωνητικά, Dominik Sebastian στην κιθάρα, Mario Lochert στο μπάσο και Ramy Ali στα τύμπανα. Ο νέος δίσκος ηχογραφήθηκε στα Finnvox και Dreamsound Studios, με παραγωγό τον Mika Jussila και το artwork επιμελήθηκε ο Stan W. Decker (Ross the Boss, Mystic Prophecy).

To “Suite 226” είναι ένα concept album όπως και ο προκάτοχός του “Magic” και οι Serious Black μας διηγούνται την ιστορία ενός ψυχικά αρρώστου, που είναι κλεισμένος για χρόνια στο κελί 226 σε κάποιο ίδρυμα. Η απάνθρωπη κατάσταση στο ψυχιατρείο τον έχει οδηγήσει στο να φτιάξει στο μυαλό έναν ολόκληρο καινούριο κόσμο, όπου πιστεύει ότι είναι βασιλιάς σε ένα κάστρο, περιστοιχισμένος από τους αυλικούς του. Οι περιστασιακές του επιστροφές στην πραγματικότητα αποτελούν γι’ αυτόν ολοένα και περισσότερο επώδυνα ταξίδια, στην κόλαση της παράνοιας του μυαλού του. Αυτόν τον οδηγεί στο να απομονωθεί τελείως στον φανταστικό κόσμο που έχτισε ο ίδιος.

Πέρα από τις αλλαγές στο line up των Serious Black, το “Suite 226” σηματοδοτεί και την επιστροφή στον ήχο του πρώτου τους δίσκου “As Daylight Breaks”. Πλέον μιλάμε για καθαρά power metal κομμάτια, αφήνοντας πίσω το πιο “γλυκανάλατο” “Magic”. Οι συνθέσεις είναι σαφώς πιο δουλεμένες και πιο πολύπλοκες από τον προηγούμενο δίσκο. Υπάρχει αρκετή ποικιλία, με τα τραγούδια να μην μοιάζουν το ένα με το άλλο, είτε είναι πιο ατμοσφαιρικά είτε πιο επιθετικά. Το “Suite 226” είναι ένας δίσκος που δεν έχει fillers και κάθε τραγούδι έχει λόγο ύπαρξης. Σίγουρα η μικρή αποχή και το ότι πλέον στη μπάντα υπάρχουν μόνο τέσσερα μέλη, τους έχει κάνει καλό όσον αφορά στον τομέα της δημιουργικότητας.

Το “Suite 226” περιλαμβάνει κάποιες από τις πιο όμορφες μελωδίες που έχω ακούσει τελευταία και επίσης όλες οι συνθέσεις έχουν δυνατά ρεφραίν. Κάποιος θα νομίζει ότι αφομοιώνεται εύκολα, αλλά μόνο μετά 7-8 ακροάσεις μπορεί να συλλάβει κάποιος την “μαγεία” αυτού του δίσκου. Το συγκρότημα καταφέρνει να στήσει μία φανταστική ατμόσφαιρα, κάνοντας πολύ καλή χρήση πλήκτρων. Οι κιθάρες είναι αρκετά πιο επιθετικές και υπάρχουν διάσπαρτα στον δίσκο riffs που αξίζει να τα ακούσεις. “Όλα τα λεφτά” είναι και η ερμηνεία του Urban Βreed, ο οποίος βάζει τόσο πάθος και φαντασία, που καταφέρνει να “ζωντανέψει” το φανταστικό κόσμο του ασθενούς, αλλά και τις μεταπτώσεις που έχει στα συναισθήματά του, από την χαρά μέχρι την απόγνωση.

Η νέα κυκλοφορία πετυχαίνει τον αρχικό της σκοπό, να οδηγήσει σε μία νέα εποχή τους Serious Black και επιπρόσθετα το “Suite 226” είναι μία φανταστική δημιουργία που θα ικανοποιήσει στο έπακρο, τον διψασμένο για καλό power metal οπαδό. Είναι ένας δίσκος που αξίζει να αγοράσεις.

https://www.facebook.com/seriousblackofficial/

602

Avatar photo
About Πελοπίδας Χελάς 285 Articles
Γεννημένος τη δεκαετία του 80 έφαγε την πετριά με την σκληρή μουσική όταν στη τρυφερή ηλικία των 10, ένας συμμαθητής του από το σχολείο του έγραψε δυο κασέτες που του άλλαξαν όλη τη ζωή. Στη μια κασέτα ήταν γραμμένο το “The Number of the Beast ” και στην άλλη το “Master of Reality ”. Έκτοτε, η μουσική μπήκε για τα καλά στη ζωή του και μπορεί να έχουν περάσει 30 χρόνια, αλλά η καψούρα του για το metal παραμένει αμείωτη. Επίσης λατρεύει το διάβασμα, παίζει μανιωδώς video games και δεν λέει ποτέ όχι για κανα μονάκι σε κάποιο γήπεδο μπάσκετ.