Enter Shikari, Lake Malice (18/11/2023) Gagarin 205

LIVE REPORT

Έχοντας ακούσει τα καλύτερα για τις εμφανίσεις των Βρετανών ελεκτροκοριστών Enter Shikari και με σεβασμό στην γενναία τους απόφαση να μπλέξουν το metalcore με την ηλεκτρονική μουσική, κατηφόρισα στη μικρή την πλατεΐτσα….ώπα λάθος, προς τη Λιοσίων εννοώ.

Φτάνοντας στο Gagarin αντίκρισα πολύ λίγο κόσμο απέξω, πράγμα που δεν άλλαξε και με την είσοδο μου στον χώρο. Αραιοκατοικημένο ισόγειο, αλλά όπως θα απεδείκνυε οι βραδιά, όλοι οι παρευρισκόμενοι ήξεραν ακριβώς που βρίσκονταν και ήταν αρκετοί για να δημιουργήσουν την απαραίτητη ατμόσφαιρα για ένα εξαιρετικό live.

Τους Lake Malice που άνοικαν τη βραδιά, ομολογώ πως δεν τους είχα ακουστά και η παρουσία τους στη σκηνή με σκάλισε το όνομα τους στη μνήμη μου. Με παρόμοια αισθητική με τους Enter Shikari, οι Lake Malice στηριζόντουσαν ως επί το πλείστο στα ηλεκτρονικά τους μέρη, με τη συμπαράσταση μιας κιθάρας, τυμπάνων και μιας ιδιαιτέρως κινητικής τραγουδίστριας.

Οι Alice Guala (φωνή) και Blake Cornwall (κιθάρα) είναι ο πυρήνας του σχήματος με την πολύ καλή Amelie (συγγνώμη, μα δεν βρήκα πλήρη στοιχεία) να τους πλαισιώνει στα τύμπανα, και έχουν καταγωγή από το Brighton. Έντονοι ρυθμοί με ύπαρξη breakdowns που δημιουργούν την απαραίτητη ποικιλία εναλλαγών και μια frontwoman που έδωσε το 100% καταφέρνοντας να ξεσηκώνει συνεχώς το κοινό και να ζητάει τη συμμετοχή του. Το μόνο που μπορώ να προσάψω (και βρήκα και άλλους να συμφωνούν) είναι πως η έλλειψη του μπάσου ή συχνοτήτων που θα το καλύπτουν, δημιουργούσε ένα κενό στον ήχο που τους απομάκρυνε από την ιδανική ισορροπία.

Παρόλ’ αυτά, οι Lake Malice έδειξαν πως έχουν μέλλον και σίγουρα θα απασχολήσουν τους φίλους του ήχου με τις επόμενες δουλειές τους.

Setlist
Magic Square
Power Game
Black Turbine
Creepers
Bloodbath
Mitsuko
Stop the Party
Blossom

Το changeover (η απαιτούμενη διαδικασία ετοιμασίας της σκηνής για το επόμενο σχήμα) ήταν ήδη προγραμματισμένο και ανακοινωμένο από πριν, κράτησε τόσο ακριβώς όσο οι πληροφορίες έδιναν και σύντομα τα φώτα χαμήλωσαν για να εμφανιστούν οι έτεροι Βρετανοί, Enter Shikari.

Η αλήθεια είναι πως η μουσική τους δεν με είχε πείσει εξ ολοκλήρου ώσπου είχα την ευτυχία της εμπειρία μια ζωντανής τους εμφάνισης. Ο Rou Reynolds είναι από τους καλύτερους performer που έχουν συναντήσει τα μάτια μου και η ρυθμική του αρμονία μοναδική στο να μεταφράζει τους ήχους σε κινήσεις, ενώ ταυτόχρονο η φωνητική του κατάθεση ήταν πλουσιοπάροχη και αν μη τι άλλο μοναδική.

Ο μπασίστας Chris Batten στα δεξιά, ακολουθούσε τους στίχους ακόμη και όταν δεν ήταν κοντά στο μικρόφωνο, δείχνοντας το πόσο απολαμβάνει αυτό που κάνει. Παράλληλα με το μπάσο είχε και εκείνος χρέη χρήσης συνθίων, τα οποίων κατέχουν ένα σοβαρό κομμάτι του ήχου τους.

Ο κιθαρίστας Rory Clewlow δεν πήγαινε πίσω σε συμμετοχή, αφού πετούσε και εκείνος στιχουργικές φλόγες, ενώ μοιραζόταν με τον Rou και το retro synth-sonar που είναι η πεμπτουσία του ήχου των Enter Shikari.
Mε τόσους ήχους να βγαίνουν από τη σκηνή, θα κινδύνευε κάποιος να ξεχάσει να αναφέρει την εξαιρετική και “αθόρυβη” δουλειά του τυμπανιστή Rob Rolfe, ο οποίος ήταν το θεμέλιο όπου έχτιζαν τον ηλεκτρονικό κόσμο οι υπόλοιποι.

Ο Reynolds ασταμάτητος και συγκλονιστικά ενεργητικός, δεν στάθηκε ακίνητος ούτε λεπτό και αδυνατούσε κάποιος να σταματήσει να τον παρακολουθεί, αλλά το στοιχείο που έκλεψε την παράσταση και είναι η πρώτη φορά που θα το γράψω ήταν τα φώτα. Εξωφρενικά καλός φωτισμός, που έκανε την εμπειρία εξωπραγματική και μετέτρεπε την προσλαμβάνουσα σε γιγαντιαίες αναλογίες. Δεν ξέρω πως λέγεται το άτομο που επιμελείται τα φώτα των Άγγλων, αλλά αξίζει βραβείο.

H setlist πέρασε από όλη τους τη δισκογραφία, στεκόμενη περισσότερο στα Take to the Skies (2007), A Flash Flood of Colour (2012) και φυσικά το πρόσφατο A Kiss for the Whole World , μην αφήνοντας κανέναν παραπονεμένο. Οι μουσικοί λαμβάνοντας με τη σειρά τους δυναμική ενέργεια από το κοινό θέλησαν να πλησιάσουν κοντά του, με πρώτο τον Rou που ανέβηκε όρθιος στο κάγκελο που χωρίζει καλεσμένους με φωτογραφικό χώρο, υποβασταζόμενος βέβαια από κάποιο μέλος του crew που φρόντιζε να μένει όρθιος.

Στη συνέχεια, πήρε τη σκυτάλη ο Rory που κατεβηκε με την κιθάρα του στο πλήθος και ρίφαρε επάνω στα χέρια των fans του, δημιουργώντας την highlight εικόνα της βραδιάς.

Μπορεί να συμπαθείς απλά μια μπάντα και την ώρα που θα ανταμώσετε στον ίδιο χώρο, να θέλεις να προσφέρεις την καρδία σου. Αυτό έπαθα εγώ με τους Enter Shikari που μου χάρισαν μια εμφάνιση εφάμιλλης ποιότητας με εκείνη του Devin Townsend.

Μπήκα στο Gagarin ταλαιπωρημένος από μια έντονη εργασιακά εβδομάδα και βγήκα χαμογελαστός και λίγο παραπάνω ευτυχισμένος.

Setlist
(pls) set me on fire
Sssnakepit
Juggernauts
Anything Can Happen in the Next Half Hour…
Interlude 1
Labyrinth
A Kiss for the Whole World x
The Void Stares Back
Anaesthetist
Bloodshot
Arguing With Thermometers
satellites
Gandhi Mate, Gandhi
Mothership
It Hurts
Quickfire Round
Havoc B
Bull
The Last Garrison
Sorry, You’re Not a Winner
(2023 Remix)

Encore:
System…
…Meltdown
Live Outside
{ The Dreamer’s Hotel }

Φωτογραφίες: Δέσποινα Σταματάκη

337

Avatar photo
About Δημήτρης Μαρσέλος 2115 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.