Αυτά είναι… Άλλη μια παρέα πιτσιρικάδων ήρθαν από το πουθενά και μου έσκασαν στα ανυποψίαστα αυτιά ένα άκρως ένκαυλο δισκάκι, που η ηδονή που προσφέρει συγκρίνεται μόνο με HD πορνό το πρωί, που ένα σου κατούρημα μπορεί να μετατρέψει ένα ολοκάθαρο μπάνιο σε μνί –καλλιγραφία (οι τυπολάτρες αναγνώστες ας μου συγχωρήσουν το “ατάσθαλον” του γράφειν μου, αλλά heavy metalάδες είμαστε, όχι καθολικό σχολείο).
Καταιγιστικό, πολύ τεχνικό και άκρως ερεθιστικό thrash, χωμένο μέσα στο μεδούλι στα καλύτερα στοιχεία που αποτύπωσαν μπάντες όπως οι Exodus, οι Nuclear Assault, οι Kreator, οι Pro-Odirladadirladadellica και οι Sacred Reich, το “Contaminated Salvation” θα σου πάρει τα μυαλά.
Σαφήνεια στο εξώφυλλο, θυελλώδεις pure ’83- 84 thrash συνθέσεις, full speed δύναμη, riffs- ορισμοί από τους Κ. Keene και C. Koutalelis στις κιθάρες, μαγευτική απόδοση του rhythm section των Κ. Korg (μπάσο/ φωνητικά) και Βασίλη Δημητρίου (drums) που παραδίδουν σεμινάρια τάξης και ακρίβειας (τα περάσματά τους μου θύμισαν τους γαμάτους μέχρι κλάματος Havok), Hannemanικά solo με μια πιο μελωδική αύρα σε σχέση με τις Slayerικές solo “κουλαμάρες” και με γαμάτα φωνητικά (τυπικής thrash στιχοπλεξίας) που μου θυμίζουν τον Eric A.K. (Flotsam & Jetsam) και τον Rick Weaver (Heathen), οι τέσσερις κομματάρες (συν το ακουστικό “πειραχτήρικο” intro) του παρθενικού αυτού EP, καταδεικνύουν ένα τρομερά ελπιδοφόρο σχήμα που αν συνεχίσει έτσι θα κάνει πολλά αυτιά να ματώσουν με άποψη.
Ο ήχος είναι πάρα πολύ καλός, όλα τα όργανα ακούγονται ολοκάθαρα και αναδύει τις τεχνικές αρετές των μελών της μπάντας που εντυπωσιάζουν με τις ιδέες τους στα αραβουργήματα “Nuclear Warfare”, “Flesh Feast”, “Terrorzone” και “Pride Breaker”.
Οι Nuclear Terror με το “Contaminated Salvation”, θέτουν τις βάσεις για μια πορεία που υπόσχεται πάρα πολλά με βάση τον πήχη που θέτουν οι ίδιοι εξ’ αρχής. Ήδη με τρώει ο κώλος μου αναλογιζόμενος του τι θα μπορούσαν να προσφέρουν με τον αέρα της αποδοχής απ’ ολόκληρη την κοινότητα αυτών που επιμένουν να έχουν ακόμη στο αίμα τους το μικρόβιο του metal. Το αξίζουν, το δισκάκι είναι ασυζητητί μεγαλειώδες στο ύφος που κινείται, αποτελεί σαφέστατη ένδειξη για την ραγδαία εξέλιξη της νοοτροπίας των εγχώριων σχημάτων και των δουλειών που μας παρουσιάζουν και το μέλλον τους προδιαγράφεται λαμπρό.
Τα σέβη μου παιδιά, τα συγχαρητήριά μου και εν αναμονή πλήρους δουλειάς σας…
492 
